آمد عزیزِ جانم
سبزینه آسمانم
جانبخش وُ جاودانم
جاری درین جهانم
هر دانه شد چو گلشن
چشمِ شکوفه روشن
اندوه چون سرابست
شبنم شرابِ نابست
می نوش چون شبابست
خورشید بی نقابست
هر دانه شد چو گلشن
چشمِ شکوفه روشن
پروانه در هیاهو
با گُل به گفت وُ واگو
پر می زَنَد پرستو
با یادِ خانه هر سو
هر دانه شد چو گلشن
چشمِ شکوفه روشن
سرما چو در گذارست
بُستان لباسِ یارست
مستانه در کنارست
جانم چه بی قرارست
هردانه شد چو گلشن
چشمِ شکوفه روشن
نوجامه دل به بر کن!
در باغ ها سفر کن
بر سبزه ها نظر کن
از غصه ها حذر کن
هر دانه شد چو گلشن
چشمِ شکوفه روشن
انگاره رنگِ رؤیا
دستِ نگار دریا
با تو نمانده تنها
آمد ندا وُ غوغا
هردانه شد چو گلشن
چشمِ شکوفه روشن
پر باز کن ترانه
با دل بشو روانه
از عشق گو فسانه
جانم فدای خانه
هر دانه شد چو گلشن
چشمِ شکوفه روشن
2010-03-20
http://rezabishetab.blogfa.com
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد