رسیده صبرمان به سر پرنده را رها کنید
در این زمانِ نوشدن، کلون حبس وا کنید
ز نای خاورانمان، سرود لاله بشنوید
و خفتگان خاک را یکی یکی صدا کنید
به آسمان نمی رسد اگر پیام عاشقان
جدا مسیر سرخشان ز مسجد و خدا کنید
خطاب شعر با شماست، که ذکرتان خداخداست
و کس نبود باورش، که با وطن ریا کنید!
کجا است عزم جزمتان، به رزم دشمن زمان
چرا به جای جنبشی،به حرف اکتفا کنید
چه شد پیام سبزتان، چرا صدا نهفته اید
کجا شدآن چه گفته اید؟ به قولتان وفا کنید
وگرکه نیست عزمتان، به گرمگاه ِ بزمتان
نظر دمی به دُخت خود و یادی از "ندا" کنید
رسیده داغ مادران به ژرفنای استخوان
چسان دوای زخمشان، به یک دو سه دعا کنید؟
نشسته اید در سکون،به رغم جویبارخون
مسیر استحاله را ،ز راه ما جدا کنید
وطن نمی دهد دگر به قیل و قالتان اثر
و گوید ای بهاریان: جوانه را صدا کنید!
ورای حجم درد ها و غلظت غم و عزا
برای فتح زندگی، به سرو اقتدا کنید
به یمن عیدِ فرودین و زایش گل از زمین
شکسته می شود قفس،پرنده را رها کنید!
ویدا فرهودی
اسفندماه ۱۳۸۸
نظرات خوانندگان:
به یمن عیدِ فرودین
guita 2010-03-01 12:13:22
|
با درود و سپاس،
این شعر بی نهایت زیبا و زنده میباشد.
برای فتح ضحاک و اهریمن دست به دست هم با تمام وجود باید جنگید.
جوانان دلاور ایرانزمین همیشه برای سربلندی ایران کوشیدیند تا ایرانی ایرانی بماند.
راه دشوار ولی پیروزی سپیدی بر ظلمت نزدیک است.
به یمن عیدِ فرودین و زایش گل از زمین
شکسته می شود قفس،پرنده را رها کنید!
تا به زودی روزهای روشن.
|
پریوش 2010-02-28 09:53:19
|
امیدوارم ندای صمیمانه و بی صبرانه ات را بشنوند و خون پاک ندای جانباخته را هدر ندهند. |
آفرین
خواننده 2010-02-27 23:02:08
|
آفرین بر این شعر به موقع |
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد
