برای اولین بار ،در دوران خدمت نظام وظیفه بود که مطلبی را تحت عنوان نقدی بر، برچسب های ناچسب از ابوالحسن بنی صدر که قبلا نام او را شنیده بودم خواندم ( بعد ها دریافتم متن منتشر شده از او نیست).بر آن شدم او را بیشتر بشناسم .موازنه ها را یافتم و خواندم و بتدریج با افکار او که بر موازنه منفی و استقلال و آزادی استوار بود آشنا شدم و از آنجا که در خانواده ما همواره زنده یاد محمد مصدق و تفکرش حضور داشت و با طرز فکر و عمل مصدق آشنا بودم، تفکر و روش او را موضوع مطالعه و آزمون کردم.
سخنرانی ها و موضع گیری های آقای بنی صدر شفافیت بیشتری به راه و تفکر او نزد افکار عمومی داد. صبح روز 5 بهمن سال پنجاه و هشت که از خانه بیرون آمدم تا به مردمی بپیوندم که میرفتند تا یکی از برگ های تاریخ ایران را رقم بزنند، ادامه راه مصدق را در ریاست جمهوری او دانستم و به او رای دادم. اقبال عمومی بخصوص قشر های آسیب پذیر جامعه متوجه او شد و او با 76 درصد آرای ماخوذه اولین رئیس جمهور منتخب تاریخ کهن ایران شد.
در طی سی سال که از آن روز میگذرد،چون او بر رای و نظر خود یعنی پاسداری از استقلال میهن و آزادی مردم آن و پاسداشت حق هر انسان بر داشتن هر عقیده و مرام و بنا گذاشتن بر کثرت آراء و عقاید، پا بر جاست ، من نیز به سهم خود به عنوان یک ایرانی که او را انتخاب کرد تا به نمایندگی او ندای آزادیخواهی و استقلال طلبیشان در جهان بگردد، بر رای خود پا بر جا و مفتخرم و این پایمردی او را قدر میشناسم .او با حضور مستمرخود در جبهه های جنگ، دوش بدوش سربازان غیرتمند ایران زمین، دفاع از تمامیت ارضی مام وطن را سازماندهی کرد وبا ایستادگی در مقابل زیادت طلبی و تمامیت خواهی روحانیون قدرت طلب که آقای خمینی در راس آنها بود با هشدارپیاپی در باره استبداد مذهبی خطرات آن را گوش زد کرد .همین موضع گیری او که به دوران پیش از ریاست جمهوری او بر میگردد، از او چهره ای ضد ولایت فقیه ساخت و عموم مردم ایران با توانایی ها که در او یافتند او را تنها نامزد ریاست جمهوری یافتند که قادر است مانع از استقرار استبداد دینی و حاکمیت روحانیت بر ارکان کشور شود. گستردگی و گوناگونی عقیده و مذهب رای دهندگان به او، خود گواه این امر و امید ناشی از این رای بود.
5 بهمن روز اولین انتخات ریاست جمهوری در ایران، روزی که برای نخستین بار مردم ایران آزادانه رای خود را به شخصی دادند که میدانستند و تبلیغ میشد که ضد ولایت فقیه است می باشد. این روز سر آغاز فصل جدیدی از تاریخ ایران است. زیرا در این روز است که حاکمیت مردم ایران تحقق یافت.گرچه، رای مردم با کودتا به سرقت رفت و استبداد دیرینه در لباسی نو(استبداددینی) تجدید سازمان یافت ، امابالاخره به یمن استقامت مردم و جنبش همگانی، حق حاکمیت مردم در ایران مستقر خواهد شد ،هر زمان که مبارزه مردم ایران پیروز شود و حاکمیت ملت برقرار بگردد،آغاز تاریخ این حاکمیت از 5 بهمن 1358 و رای آزاد مردم است.
استقامت و پایداری اولین منتخب مردم بر پاسداری از حق حاکمیت آنها،استقلال ایران و آزادی مردم در طی سی سال گواه و دلیلی دیگر بر این واقعیت است که هر زمان مردم ایران، با آزادی و فراغ خاطر، رای داده اند، منتخبان آنها به اعتمادشان خیانت نکرده اند و سخنگوی آنها در بیان اراده ملی گشته اند. جای بسی تاسف است که رسانه هایی که افکار عمومی ایرانیان داخل و خارج ایران را مورد خطاب خود میدانند، در آستانه سی امین سال این واقعه، از این روز و اهمیت تاریخی آن غفلت کردند و بدان نپرداختند .سئوال بزرگ این است آیا میشود این غفلت را سهوی خواند؟با وضعیتی که تقلب بزرگ و به دنبال آن جنبش عمومی مردم برای پاسداری از حق حاکمیتشان در ایران امروز پدید آورده است این فراموشی سئوال بر انگیزنیست؟
jmpaknejad@yahoo.fr
