نام نیک آیت الله منتظری در تاریخ

نام ایشان به نیکی در تاریخ ایران ماندگار خواهد ماند. آیندگان که برگ سیاه کشتار زندانیان سیاسی در سال ١٣٦٧ را ورق زنند، خواهند خواند: آنکس که یک تنه در برابر فرمان آن جنایت ایستاد، آیت الله منتظری بود. همو بود که بی پرده به آن قتل عام در زندانها اعتراض کرد. می نویسند و خواهند نوشت که اظهارات این آیت الله چنان صریح بود که آمران و عاملان آن جنایت به صدها عمل ننگین دیگر، از تخریب گورستان خاوران گرفته تا تهدید، دستگیری و ضرب و شتم خانواده ها، دست زدند، تا آن جنایت را پرده پوشی کنند، اما انکار آن را نتوانستند. اظهارات آیت الله مستندات مهم پرونده آن قتل عام می باشد.
او با اعتراض خویش به آن کشتار، نشان داد که «نه» به بی داد هیچگاه غیرممکن نیست. شایستگی ایشان در آن بود که حقیقت را فراتر از مقام، قدرت و مصلحتها دید. شهامتش در این بود که از نقد خود و دستگاهی که خود نیز روزی از بنیانگذارانش بود، هراسی نداشت.
آیت الله این شجاعت را داشت که با صدای بلند از حق دفاع کند، حتی از حقوق مخالفان خود. چه بجا بود قدردانی از تلاشهای او برای پاسداشت حقوق بشر با تندیس «تلاشگر حقوق بشر».

منیره برادران، ٣٠ آذر ١٣٨٨