تغییر برای برابری - طی روزهای اخیر فشار بر فعالان حقوق زن و زنان جامعه شدت گرفته است. از بازسازی های مجدد جداسازی و تفکیک جنسیتی گرفته تا بازداشت مهرنوش اعتمادی و هایده تابش از فعالان کمپین، بازداشت مادران عزادار و زنان روزنامه نگار، فعال سیاسی وقومیتی ...نشان از آن دارد که سرکوب فعالان زن شدت بیشتری گرفته است و در کنار برخورد با فعالان اجتماعی، سیاسی، دانشجویی، قومیتی و زنان، پرونده سازی برای فعالان جنبش زنان و دیگر فعالان زن نیز به شدت دنبال می شود. نکته جالب اینجاست که دراین پرونده سازی ها از اسنادی سخن می گویند که فعالان حقوق زنان از آنها بی خبرند و معلوم نیست چرا وقتی پروژه ای داخل کشور موفق عمل می کند بازهم تز و کلیشه "هدایت خارجی" ، اتهام زنی هایی چون براندازی نرم، اقدام علیه امنیت ملی، اقدام علیه امنیت داخلی و... همچنان دراین اسناد گرانبها نقش بازی می کنند!
در دانشگاه شهید رجایی تهران، دم در ورودی کتابخانه ای برپا کرده اند با کلی کتاب. عناوین یکی از کتاب ها جالب هست. مانند " بازخوانی نقش دولتها و رسانه های غربی در آشوبهای پس از انتخابات خرداد 1388"، " براندازی 1". هر دو کتاب انتشار " معاونت سیاسی نهاد نمایندگی مفام معظم رهبری در دانشگاهها" است، با چاپ عالی. کتاب دوم نیز تمام گلاسه ورنگی در 116 صفحه هست.
هر دو کتاب ها به صورت رایگان در اختیار دانشجویان قرار می گیرند. البته چاپ مرداد 88 هم هستند. در کتاب ها همه ی ترفندها ی "دشمن" برای براندازی نرم مطرح شده است و از مرکز فرهنگی زنان، کانون زنان ایرانی، راهی و دیگر گروه هاای زنان نام برده شده است. در یک بخش مجزا با نام جنبش های فمینیستی چنین آمده است: «جنبشهای فمینیستی بخشی دیگر از سرمایه گذاری چند وجهی دنیای غرب بویژه ایالات متحده ی آمریکا برای پیشیرد سناریوی جنگ نرم، معطوف به زنان و راه اندازی جنبش فمینیستی و شبه آن است. در اوایل سال 85 برخی موسسات و سازمانهای غیر دولتی داخل، اقدام به طراحی و اجرای پروژه ای تحت عنوان " کمپین یک میلیون امضا" نمودند تا بر اساس آن به جنگ قوانین جزایی و مدنی اسلام بروند. هنوز چند هفته از جنبش به اصطلاح کمپین نگذشته بود که اسناد کمک های مالی آن که توسط سرویس های اطلاعاتی و آمریکا و هلند تغذیه می شدند، بر صفحه مطبوعات و سایت های اینترنتی نشست. روزنامه نیویورک تایمز پس از آشکار شدن این اسناد مالی نوشت:" پس از به بن بست رسیدن پروژه ی براندازی سخت، ما خود را ناچار به اتخاذ شیوه ای می دانیم که براساس آن انقلاب باید از درون توده ها مردم ایران شکوفا شود. »
اکنون یک پرسش همیشگی بی جواب مانده است : این "براندازان نرم" کمپینی و دیگر فعالان جنبش زنان که برای "براندازی" آنها از بودجه بیت المال کتاب های چندجلدی و وزین چاپ می کنند طی سه سال گذشته، تلاش کرده اند که خواسته ی تغییر قوانین تبعیض آمیز علیه زنان و برابری حقوقی در قوانین را با سوال کردن و امضا گرفتن از زن و مرد نه تنها در جامعه گسترش دهند که به گوش قانونگذاران برسانند. سرمایه اصلی شان پول و دریافت کمک مالی دولتی، غیردولتی، خارجی و غیرخارجی از هیچ نهادی نبوده است. هرانسان برابری خواهی که به تعداد فعالان کمپین اضافه می شود سرمایه و ثروت آن را افزایش می دهد. کاربست روشی دموکراتیک برای ارتقای خواسته ای مدنی برای حاکمیتی که تحمل هیچ تکانه ای در ذهن اجتماع را ندارد جز براندازی چه توجیه دیگری می تواند در پی داشته باشد؟
از آغاز به کار کمپین در 5 شهریور 1385 تا کنون 52نفر از فعالان کمپین یک میلیون امضا بازداشت شده اند.4 نفر بدون بازداشت به دادگاه فراخوانده شده اند و بیش از 15 نفر احضار و مورد بازجویی قرار گرفته اند و تقریبا همه آنها باید در انتظار تشکیل دادگاه یا صدور حکم شان باشند. طی این مدت، اتهام اصلی فعالان کمپین اقدام علیه امنیت ملی /داخلی از طریق عضویت در کمپین یا جمع آوری امضا عنوان شده است.
با همه سخت گیری ها بر فعالان کمپین نه برای بازجویان و نه قضات دادگاه هیچ دلیل قانع کننده ای مبنا بر اقدام علیه امنیت چه داخلی و چه ملی ثابت نشده است. و حتی تاکنون 7 تن از فعالان کمپین که همین اتهامات را داشتند از اتهام تبرئه شده اند. حتی در حکم تبرئه ناهید کشاورز و سارا ایمانی که اخیرا تبرئه شده اند قاضی دادگاه به این نکته تاکید داشته است که برخورد اینچنینی با کسانی که در داخل فعالیت میکنند به نقع کشور نیست. با وجود این درحالی که یک فعال را تبرئه می کنند فعال دیگر را بازداشت و فعال دیگری را به جریمه نقدی محکوم می کنند و این روند همچنان ادامه دارد.
آنان که در ردیابی اشتباهات خود به دنبال براندازان و توطئه گران، متهمان اقدام علیه امنیت ملی و داخلی می گردند کافی است دمی به خود و عملکرد خودشان و مشاوران شان بنگرند.
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد
