اولین موارد بیماری ایدز در جهان در سال 1981، و با فاصله زمانی 4-2 سال در تمام قاره ها، مشاهده شد. این بیماری تا کنون مرگ بیش از25 میلیون انسان و بی سرپرستی 12 میلیون کودک را به همراه داشته است. درحال حاضر بیش از 33 میلیون نفردر جهان به این بیماری مبتلا می- باشند که بطور متوسط 50% آنرا زنان تشکیل میدهند1. کودکان نیز از این بیماری مصون نمانده اند و بیش از 2 میلیون کودک در جهان به این بیماری مبتلا میباشند. بیش از 65% ازافراد مبتلا به این بیماری در قاره آفریقا زندگی میکنند. آسیای شرقی و جنوب شرقی با حدود 20% در مقام دوم قرار دارد.
مولد بیماری ایدز، ویروس اچ.آی.وی. میباشد. این ویروس، که بمحض ورود به بدن شروع به تخریب سلولهای ایمنی مینماید، میتواند تا چند سال علائم مشخص بیرونی نداشته باشد. ولی ضعف سیستم ایمنی بدن ابتلا به بیماریهای مختلف از جمله عفونتهای مغز، چشم وریه را بدنبال خود میاورد2. بیماری ایدزکه با کاهش شدید وزن بدن3 همراه است میتواند منجر به مرگ فرد مبتلا گردد. نحوه انتقال این بیماری ازطریق ارتباط جنسی بدون حفاظ با فرد مبتلا4، تماس مستقیم با خون آلوده(از طریق انتقال خون ویا استفاده از سرنگ آلوده) ، ویا از مادرحامله مبتلا به نوزاد خود میباشد.
بیماران هموفیلی نیازمند به تزریق خون ازجمله اولین قربانیان بیماری ایدز بودند. هرچند که اکنون در بسیاری کشورها با انجام پروسه حرارتی مناسب خون مورد استفاده را ایمن مینمایند ولی هنوز سالیانه چند صد هزار نفر از طریق استفاده از خون و یا محصولات خونی آلوده5، یه این بیماری مبتلا میشوند.
با آزمایش مادران حامله میتوان از وجود این بیماری در مادربا خبرشد و در صورت ابتلا، با استفاده از دارو به مادرو نوزاد میتوان احتمال انتقال بیماری به نوزاد را به میزان قابل توجهی کاهش داد. در ضمن مادر مبتلا باید از شیر دادن به نوزاد خودداری کند.
سرعت انتقال این بیماری از طریق معتادان تزریقی سه برابرسرعت نرمال میباشد. فرد معتاد مبتلا میتواند این بیماری را به همسرخود (یا فردی که با او رابطه جنسی دارد) منتقل نماید. زن مبتلا نیزمیتواند به نوزاد خود منتقل کند. استفاده از سرنگ یکدیگر،که درمیان آنان بسیاررایج است، نیزدیگرعامل انتقال بیماری میباشد.
در حال حاضربرای این بیماری واکسنی وجود ندارد ولی با استفاده از داروهایی میتوان سرعت پیشروی این بیماری را کاهش داد. هر چند که قیمت بالای این داروها دسترسی به آنرا بسیار محدود نموده است. سازمان بهداشت جهانی در سال 2001 برنامه ای را شروع کرد تا طی آن بتواند تا سال 2005 این دارو را در اختیار3 میلیون نفر از افراد نیازمند به آن قرار دهد،اما فقط به 20% ازاین هدف توانست دست یابد.
هر چند که تابو شکنی صحبت در مورد مسائل جنسی و دادن اطلاعات در این زمینه و همجنین در مورد نحوه پیشگیری بیماری ایدز ازقدمهای اولیه میباشند ولی بدون توانمندسازی زنان برای تغییرزند گی خود، بدون مبارزه با تبعیض و خشونت رایج که برآنان اعمال میشود، اثر محسوسی نخواهند داشت. امروزه در سمینارهای مربوط به بیماریهای عفونی مرتبط با فقر، مبارزه با ایدزدر گرو مبارزه با فقرمطرح میشود.
فقرنه تنها بمعنی نداشتن درآمد است، بلکه همچنین بمعنی نداشتن حقوق انسانی نیزمیباشد. فقر انسانها را در رشته هایی از ناامنی، محرومیت، ناتوانی، و بی ارزشی در می پیچد. بدون مبارزه با فقردر جهان، نمیتوان از حقوق انسانی حمایت کرد. (نقل از ایرنه خان، دبیرکل سازمان عفوبین الملل)
80% زنان مبتلا به ایدزازطریق اعمال خشونت به این بیماری مبتلا شده اند. (نقل ازکلینگتون در کنفرانس ایدز درمکزیکو سیتی: 2008 )
ایران و ایدز
اولین مورد بیماری ایدز در ایران در سال 1365 در یک کودک هموفیل مشاهده شد. درمورد تعداد مبتلایان به این بیماری در ایران آمار متفاوتی وجود دارد. سایت حیات، به نقل از وزارت بهداشت ایران، تعداد مبتلایان را تا پایان سه ماهه دوم سال 1388، 20130 نفراعلام میکند که از این تعداد 2097 نفر درمرحله ایدزمیباشند. میزان مرگ ناشی از ایدزنیزتا آن مقطع زمانی 3409 نفراعلام شده است. طبق آمار اعلام شده روزانه بیش از یک نفر از ایدز جان میسپارد. سهم زنان ازتعداد مبتلایان 7% اعلام شده که بسرعت درحال افزایش میباشد. این افزایش در نتیجه تغییر روش اصلی انتقال بیماری از استفاده ازسرنگ مشترک به رابطه جنسی ست.
طبق تحقیق انجام شده درسال 1385، بیش از 3/2 مبتلایان از طریق استفاده از سرنگ مشترک در میان معتادان تزریقی6 مبتلا شده اند7. در همانسال، فروشندگان سکس، جوانان و زندانیان از گروههای در خطراعلام میشوند که تعداد مبتلایان ایدزدر میان آنها بسرعت در حال افزایش اعلام شده است8. هرچند که میزان انتقال این بیماری از طریق رابطه جنسی در آمار مختلف حدود 13% مطرح شده است ولی عضوی از کمیته مبارزه با ایدز در ایران، این میزان را بیش از 33% ذکرنموده است9. میزان ابتلا از طریق خون وفراورده های خونی حدود 10% و انتقال از مادر به نوزاد حدود 1% مبتلایان را تشکیل میدهد.
قابل توجه است که آماراعلام شده از طرف دولت درکشورهای استبدادی، چون ایران، بیانگر واقعیت نمیباشد. با توجه به انکاروندیده گرفتن این بیماری در سالهای گذشته توسط دولت جمهوری اسلامی وعدم اقدام لازم درجهت مقابله با آن، عمق فاجعه بسیار بزرگتر پیش بینی میشود.
فیروزه راد
30-11-2009
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد
