امروز یکی از دوستان فیس بوک به طنز نوشته بود در ایران اولین کبریت بی خطربه اسم اوباما به بازار آمد. فکر کردم در پس این طنز شیرین حقیقتی تلخ نهفته است وآن خوشبینی و یا انتظارات ما ایرانیان از آقای اوباما است. این واقعیت است که اوباما شاید جزو یکی از بهترین رییس جمهورهای آمریکا(البته تا اینجا) از لحاظ اعتقاد به عدالت اجتماعی و شعور بالای سیاسی و اجتماعی است ولی اجمالأ ببینیم رهبران دنیا چگونه انتخاب میشوند و انتظارات ما از آنها چه باید باشد.
در کشورهایی مانند آمریکا رهبران آن (رییس جمهورونما یندگان مجالس قا نون گذاری) به نمایندگی از یکی ازاحزاب دمکرات و یا جمهوریخواه انتخاب میشوند که این احزاب خود نمایندگی بنگاههای صنعتی اقتصادی بانکها وخدمات مالی را بعهده دارند.
این بنگاهها و غولهای اقتصا دی دنیا (کوپروتیوها یا مالتی نشنالها) مجموعه فعالیتهای صنایع نظامی، نفتی ، بنگاههای بین المللی دارویی ، خدمات مالی ، بانکها ، بیمه ها ، بازارهای بورس دنیا ، تکنولوژی و ارتباطات را در اختیار دارند. هیچ رییس جمهوری در آمریکا نمیتواند بدون توجه به منافع این بنگاههای در آمریکا انتخاب شود و یا تصمیمی بر خلاف منافع اساسی آنها بگیرد. بعنوان مثال در حال حاضر در گیری اوباما با نمایندگان پارلمان وسنا (حتی بخشی از نمایندگان حزب دمکرات) در بتصویب رساندن قانون خدمات بیمه پزشکی رایگان برای طیفی از جامعه که قادر به پرداخت هزینه های درمانی خود نیستند کمتر از درگیری وی درافغانستان نیست. جامعه سرمایه داری آمریکا بر این باور است که حفظ منافع کورپروتیوها به رشد اقتصادی رژیم سرمایه داری انجامیده و باعث رشد اقتصادی، اشتغال، رفاه و پیشرفت مردم و جامعه خواهد شد.
در کشورهای اروپایی نیز رهبران احزاب اگر چه هر کدام طبقات اقتصادی- اجتماعی خاصی از جامعه را نمایندگی میکنند ولی سرمایه داری در این کشورها بشکل کنترل شده ای عمل میکند. وجود سندیکاها و اتحادیه های کارگری با قدرت، سابقه طولانی مبارزات کارگران و زنان در حقیقت دمکراسی را در این کشورها نها د ینه کرده است. سازمانهای زیا دی وجود دارد که در برابر دولتها از منافع مردم حمایت کرده با نقص حقوق بشر و شهر وندی بشدت مبارزه میکنند. رهبران این کشورها برای حفظ منافع مردم باید بکوشند و در هر دوره انتخاباتی جوابگوی مطالبات آنان باشند.
چرا جوانان ما انتظار دارند اوباما و یا رهبران کشورهای دیگر علی رغم منافع کشورشان به ما کمک کنند؟
و اما در بسیاری از کشورهای آفریقا یی و آسیایی وبهر حال نظامهای دیکتاتوری وضعیت بشکل دیگری است. به علت حاکمیت نظام دیکتاتوری رهبران به ثبات خود و دو لتشان اعتماد ندارند بجای وفاداری به مردم و یا منافع کشورشان بفکر حفظ و بهره برداری از موقعیت کوتاه مدت خود بهر قیمتی میباشند ، فساد دستگاه اداری، پلیس و قوه قضا یی نیز بخش دیگری از این مجموعه است . وجود مجالس فرما یشی، فقدان دمکراسی وآزادیهای اساسی ، سا نسور مطبوعات و رادیو تلویزیون همراه با سرکوب مردم باعث میشود که مردم نتوانند صدای اعتراضشان را بلند کرده و مطالباتشان را درخواست کنند.
به دلیل حاکمیت نظامهای دیکتاتوری در کشورما وضع چنین بوده است. مردم که نمیتوانند از رهبران خود برای رفع مشکلاتشان کمک بگیرند انتظار دارند کشورهای دیگر برای حل مشکلاتشان و یا مبارزه شان برای احقاق حقوق خود به آنها کمک کنند ویا اگر کمک نمی کنند دخالت هم نکنند و هراتقا قی که در کشور میافتد براحتی از خود و رهبران خود رفع مسیولیت کرده و مدعی میشوند که دست انگلیس و آمریکا در کار بوده است. حتی اگر این ادعا درست باشد (که شاید در بسیاری موارد درست باشد) باید بپذیریم که آنها بدنبال منافع مردم خودشان هستند که بخشأ در مواردی با منافع ما در تضاد خواهد بود. واین رهبران ما بوده و هستند که از منافع ما دفاع نکرده ودر خدمت منافع بیگانگان عمل کرده اند. حالا این بیگانگان چه انگلیس و آمریکا بوده و چه غزه و لبنان باشد فرقی نمیکند.
دنیا و قوانین حاکم بر آن ظالمان و بی رحم است. کسی به ما از سر لطف کمک نمیکند حتی آقای اوباما ، طبیعی است که منافع مردمی را که به وی رای داده اند بر منافع مردم ایران ترجیح دهد. تنها راه ما درعرصه بین المللی این است که هوشمندانه عمل کنیم به دنیا وبخصوص به جهان غرب بفهمانیم که منافعشان با منافع جنبش آزادیخواها نه مردم ایران گره خورده است. تا دمکراسی در ایران وجود نداشته باشد در مذاکراتشان با ایران بجایی نخواهند رسید . گزینه رعایت آزادیهای اساسی و رعایت حقوق بشر باید پیش شرط هر نوع مذاکره و یا بخشی از مذاکره با سر دمداران حکومت ایران باشد. یکبار دیگر به دنیا بفهمانند که به این حاکمان نمی توانند اعتماد کنند. اینها سی سال است که به مردم ایران و جهان دروغ گفته اند و باز هم دروغ خواهند گفت ، مگر اینکه رهبران غربی برای حفظ منافع خودشان هم شده رعایت حقوق بشر، دمکراسی و حقوق شهروندی را در ایران جدی بگیرند. وگرنه آنها در مذاکرات صلح خاورمیانه همچنان اخلال خواهند کرد.در عراق و افغانستان جنگ شیعه و سنی براه خواهند انداخت. به صدور انقلاب اسلامی به کشورهای دیگرادامه خواهند داد. واز هیچ فرصت پنهانی برای دستیابی به سلاح اتمی دست نخواهند کشید. مگر اینکه مردم ایران بتوانند آزادانه حکومت دلخواهشان را انتخاب کنند. روزنامه ها آزاد باشند که حقا یق را بنویسند و نهادهای دمکراسی و حقوق بشر در بطن جامعه حظور فعال داشته باشند.
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد
