من لیبرال نبودم، اعتراض نکردم
سپس نوبت به کمونیستها رسید
کمونیست نبودم، بنابراین اعتراضی نکردم.
سرانجام به سراغ من آمدند
هر چه فریاد زدم کسی نمانده بود که اعتراضی کند.
( برتولت برشت )
بازداشت و بازجویی گروهی از اقتصاددانان و جامعه‌شناسان چپ، خانم‌ها شیرین کریمی و مهسا اسدالله‌نژاد و آقایان پرویز صداقت، هیمن رحیمی، محمد مالجو و رسول قنبری در هفته اخیر در شرایظی صورت می گیرد که ایران با دشواری ها و خطرات بی سابقه داخلی و خارجی روبرو ست. بازداشت این فعالان چپ در ادامه‌ی سیاست تشدید سرکوب و افزایش شمار اعدام‌ها در ماه‌های اخیر صورت گرفته است.
در حالی که کشور به شدت به همبستگی مردم در برابر فشارهای خارجی نیاز دارد و سایه حمله نظامی دیگری همچنان بر کشور سنگینی می کند، این دستگیری‌ها جز انزوای بیشتر حاکمیت جمهوری اسلامی از مردم و بی تفاوتی آنان در برابر خطرات خارجی نتیجه‌ای نخواهد داشت. دستگیرشدگان از کسانی هستند که در برابر موج ضدملی همدلی با متجاوزین ایستادند و بری از توهم نسبت به نیات اسراییل و پشتیبانان آن هستند.
رشد نارضایتی در کشور و گرایش به نگرش چپ دمکراتیک که خواهان عدالت و برابری، مشارکت اجتماعی و سیاسی، و شفافیت و نظارت دمکراتیک است، باعث ایجاد حس خطر نسبت به اندیشمندان چپ شده است. بخشی از صاحبان قدرت، نقد رانت‌خواری و فساد اقتصادی و نابرابری و بی عدالتی در کشور، و یا سیاست منطقه ای و خارجی ایران از خارج از دایره خودی‌ها را برنتافته و آن را خطری برای قدرت خود تلقی کرده است.
دستگیری‌های اخیر از پی یک هجمه تبلیغاتی گسترده علیه چپ و تاریخچه آن در ایران انجام می شود. مصاحبه‌های گوناگون، مستندهایی نظیر "فرار از زندان"، سریالی چون "تاسیان"، انتشار کتاب "سایه سرخ" از سوی دستگاه‌های امنیتی، انتشار مقاله هایی در نشریه "سازندگی" با تیتر "چپ هرگز نفهمید" و یا ویژه نامه‌ای به نام "حزب جاسوسان" بر مبنای بازجویی‌های زیر شکنجه رهبران چپ در دهه شصت، همه و همه در تلاش بوده‌اند تا تاریخچه مبارزات جنبش چپ ایران برای آزادی، عدالت اجتماعی و استقلال را بدنام و منفور کنند. این حملات پس از دهه‌های زیاد از سرکوب و کشتار چپ‌ها در ایران و حذف آنها از صحنه سیاسی کشور، نمایانگر رشد زمینه برای گرایش چپ به علت رشد بی‌سابقه فساد و نابرابری و شکست وعده‌های حاکمیت در کشور است. کسانی که خود را منادی لیبرالیسم می‌دانند و مخالف امنیتی‌سازی فضای داخل کشور هستند، نباید فراموش کنند که حمله تبلیغاتی و امنیتی خصمانه و حذفی به چپ‌ها، همواره زمینه ساز قدرت گیری جریانات فاشیست مآب و حذف همه دگراندیشان بوده است. نجات ایران در گرو هم افزایی همه نیروهای میهن دوست و جایگزینی نگاه حذفی با رویکرد مداراگرایانه است. آزادی همواره آزادی دگراندیشان است.
دستگیری‌های اخیر بدون اعلام جرم قبلی علیه دستگیرشدگان صورت گرفته است. توقیف وسایل و اسناد این افراد نشانگر رویه شناخته شده و مذموم تلاش برای یافتن مدارکی برای پرونده سازی پس از دستگیری، بر پایه مدارک ضبط شده می باشد. از محل نگهداری افراد دستگیرشده و نهاد و افراد عامل دستگیری اطلاعی در دست نیست. شوربختانه قوه قضاییه ایران در آزار و سرکوب سیاسی همچنان تابع نهادهای امنیتی و نه به عنوان نهاد حافظ امنیت و قانون عمل می کند.
گذر از وضعیت بحرانی پر خطر کنونی تنها با پذیرش تنوع اجتماعی و سیاسی جامعه از سوی حاکمیت و تعدیل سیاست‌های فرقه‌گرایانه و سرکوبگرانه آن ممکن است. عدم پذیرش این واقعیت از سوی حاکمیت، کشور و مردم و حاکمیت را در معرض خطر آسیب‌های بسیار بزرگی قرار داده است.
در چنین شرایطی که کشور با بزرگ ترین خطرات روبروست و حاکمیت با لجاجت از اصلاح ضروری سیاست داخلی و خارجی خود سر باز می‌زند، همبستگی مردم و تشکل‌های سیاسی و اجتماعی در محکوم کردن سیاست‌های سرکوبگرانه حکومتی و عدم استقلال و سلامت قوه قضاییه، و برای آزادی بازداشت شدگان و زندانیان سیاسی می‌تواند نوید ایرانی امن تر و آزادتر و توسعه یافته تر باشد.
حزب دمکراتیک مردم ایران همگان را به همبستگی برای آزادی هر چه زودتر دستگیرشدگان اخیر و همه زندانیان سیاسی فرامی خواند.
هیئت سیاسی حزب دموکراتیک مردم ایران
شنبه، ۱۷ آبان ۱۴۰۴
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد
