شبانگاهان،
که مرغک لانه می‌گیرد،
سکوتی مهربان
در چشم مادر، خانه می‌گیرد
کتاب قصه در دستان،
لبش، شیرینیِ افسانه می‌گیرد
غمِ سنگینِ او
در سینه‌ی من جا نمی‌گیرد
نمِ اشکی به چشمش
دانه می‌گیرد
و من، بی‌تابِ فرداها،
که شاید بینَمَت،
یک لحظه،
حتی لحظه‌ای کوتاه،
دو پلکم را به هم
آهسته می‌بندم.
در آن هنگامه‌ی سرشار،
در آن خوش‌لحظه‌ی پندار،
در آن آنی،
که می‌لرزد دلِ تبدار
زِ شور و شوقِ یک دیدار،
در آن رویایِ تو در تو،
بسانِ کودکی پی‌جو،
خیالِ من،
تو را
در هر کنار و گوشه‌ای
پیوسته می‌جوید.
شهریار حاتمی
۱۰ مهر ۱۴۰۴
نظرات خوانندگان:
زیبا با آهنگی ملایم ...
آریو برزن 2025-10-03 16:27:42
|
زیبا با آهنگی ملایم ، دلنواز و چند بعدی، که ذره را به آسمان می پیوندد - خانه را به جهان، مادر و عاشق، قصه و رویا، فرد و آزادی، روزمره و خیال را هویتی یگانه می دهد. |
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد
