هرچند در هفته های نخست بعد از نفوذ غافل گیر کننده ی حماس به درون مرزهای اسرائیل، دستگاه تبلیغاتی و مقامات آن کشور توانستند با نمایش تصاویری از قربانیان اسرائیلی توجه بخش کمی از مردم جهان را جلب نمایند و برعلیه حماس بشورانند، اما جنایات هولناک ارتش اسرائیل در غزه که به درستی 'نسل کشی' دانسته شده است اندک اندک نقاب از چهره ی سفاک ناتانیاهو و دارو دسته اش را کنار زد و وجدان بشریت را چنان جریحه دار نمود که اکنون به فریاد خشم علیه صهیونیسم بدل شده است.
واقعیت این است که علیرغم تداوم جنگ ها و جنایات ضد بشری کشورهای امپریالیستی طی ده های گذشته که منجر به قتل عام صدها هزار نفر شده و کشورهای زیادی را به ویرانه تبدیل نموده است، اززمان تجاوز نظامی کشورهای امپریالیستی به ویتنام و اعتراضات جهانی علیه آن، هرگز جهان شاهد چنین خشم و خروشی بر علیه جنایتکاران جنگی نبوده است.
اکنون از هر گوشه ای از جهان فریاد ' به نسل کشی در غزه پایان دهید' بگوش می رسد و نه تنها پایه های حاکمیت صهیونیست ها بر اسرائیل، بلکه ارکان دولت های امپریالیستی را نیز به لرزه انداخته است.
به همین دلیل سران دولت های اروپایی یکی یکی، ولو به صورت نمایشی وادار شده اند که 'دولت مستقل فلسطینی' را به رسمیت بشناسند و پرچم فلسطین را در پایتخت های کشورهای خود برافرازند.
بدون شک هنوز خیلی زود است که از تشکیل یک کشور مستقل فلسطینی با مرزهای مشخص صحبت کنیم و همانگونه که به رسمیت شناخته شدن دولت مستقل فلسطینی از طرف بیش از ۱۴۵ کشور جهان نتوانست به تشکیل آن بینجامد، با به رسمیت شناخته شدن آن از طرف چند کشور اروپایی هم به خودی خود منجر به تشکیل آن نخواهد گردید.
اما بدون شک حتی همین اقدامات عوامفریبانه ی دولت های امپریالیستی نیز در نهایت به سود آرمان فلسطین و تشکیل دولت و کشور مستقل فلسطینی یاری خواهد رساند.
دولت و کشور مستقل فلسطینی بنابر قطعنامه های سازمان ملل متحد و منشور جهانی حق حاکمیت ملی، بایستی در مرزهای تعیین شده ی سال ۱۹۶۷ تشکیل شود که اکنون بخش های وسیعی از آن تحت اشغال رژیم اسرائیل است.
تردیدی نیست که سرانجام دارودسته ی جنایتکار ناتانیاهو و بقیه ی صهیونیست ها نه تنها آرزوی تشکیل 'اسرائیل بزرگ' را به گور خواهند برد، بلکه ناچار خواهند شد به مرزهای تعیبن شده در سال ۱۹۶۷ عقب بنشبنند و تاوان جنایات هشتاد ساله علیه مردم فلسطین را نیز بپردازند.
بدون شک جنایات دارودسته ی ناتانیاهو طی دوسال اخیر در غزه و خروش و خشم جهانیان بر علیه این جنایات به روند شکست جنایتکاران صهیونیست و آزادی و استقلال مردم فلسطین سرعت بخشیده و چندین گام آن را به پیش رانده است.
بعد از چند دهه، اکنون مسئله ی فلسطین دوباره به یکی از مهم ترین مسائل جهان بدل گردیده و ملیاردها نفر از مردم جهان حواهان حل عادلانه ی آن و تحقق تشکیل دولت و کشور مستقل فلسطینی هستند.
همچنین در حال حاضر بیش از ۱۵۰ کشور دولت مستقل ( هنوز تشکیل نشده ی) فلسطین را به رسمیت شناخته اند، بنابر این جهان در انتظار تولد و تشکیل چنین دولت و کشور مستقلی به سر می برد و هیچ نیرویی توان مقابله با چنین زایش مبارک و خجسته ای را ندارد.
خشم و خروش مردم آلمان علیه جنایتکاران صهیونیست
با شروع تجاوز ارتش جنایتکار اسرائیل به غزه، دولت و صدراعظم دست راستی المان هرگونه اعلام همبستگی با مردم غزه و اعتراض به جنایات دولت ناتانیاهو در المان را ممنوع اعلام کرد و تا آنجا پیش رفت که متقاضیان پناهندگی در این کشور را حتی در صورت به اشتراک گذاشتن چیزی در حمایت از مردم غزه یا لایک کردن مطلبی در این باره را موجب ' اخراج از المان' اعلام کرد!
این سیاست ضد دموکراتیک و پایمال کردن آشکار آزادی عقیده و بیان اما در روز گذشته، یعنی شنبه ۲۷ سپتامبر جواب خود را دریافت کرد.
بنابر تخمین شبکه ی یورونیوز تنها در برلین و دوسلدورف بیش از ۱۵۰ هزار نفر به خیابانها ریختند و خشم فروخورده ی خود از جنایات ضد بشری و نسل کشی در غزه را فریاد زدند
صدراعظم دست راستی و بی کفایت این کشور نیز ناچار گردیده است از طریق برخی کارمندان رده پایین خود از احتمال به رسمیت شناختن دولت مستقل فلسطینی (البته با شرط و شروطی) سخن به میان اورد.
اکنون شبکه های اجتماعی در المان مملو از تصاویر و نوشته هایی در حمایت از مردم فلسطین و برعلیه نسل کشی در غزه شده اند و دولت آلمان ناچار به عقب نشینی از سیاست های ضد فلسطینی خود شده است و نمی تواند مانند قبل به بهانه ی 'مبارزه با یهود ستیزی' بر جنایات دارودسته ی ناتانیاهو سرپوش بگذارد.
شرکت پر رنگ زنان
نه تنها در المان بلکه در تمامی اعتراضات خیابانی و همایش های مردمی حمایت از مردم فلسطین و بر علیه جنایت نسل کشی در غزه، آنچه بیش از هرجیزی توجه من را جلب کرده است، حضور و مشارکت پررنگ زنان و نسل جوان همه ی کشورها اعم از پسرو دختردر اعتراًات بوده است.
در راهپیمایی بزرگ برلین حضور زنان آلمانی تا به آن اندازه پررنگ بود که در برخی ویدئوها و تصاویر منتشر شده، حضور زنان چند برابر مردان مشاهده می شود.
تردیدی نیست که انتشار تصاویر قتل عام و گرسنگی دادن کودکان غزه از طرف جنایتکاران حاکم بر اسرائیل به طور طبیعی خشم مادران و زنان جهان را برانگیخته است، اما نمی توان مشارکت فعال و پررنگ زنان در اعتراض به جنایات ضد بشری در غزه را تنها به ' احساس مادری' زنان تقلیل داد.
به باور من این پدیده را بایستی نشانه ای از ارتقای سطح آگاهی زنان جهان نسبت به مسائل سیاسی، اجتماعی دانست که در مسیر پیشرونده ی خود به پذیرش نقش های فعال تر و تاثیرگدارتر سیاسی و اجتماعی از طرف زنان خواهد انجامید.
بایز افروزی ۲۸ سپتامبر ۲۰۲۵
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد
