روز سوم مهرماه ۱۴۰۴ خبر جان‌باختن «سمیه رشیدی» کارگری خیاطی، زندانی سیاسی محبوس در زندان های جمهوری اسلامی منتشر شد. این "مرگ خاموش" سازمانیافته، پس از آن صورت گرفت که بنا به تاکید هم بندی هایش، مسئولان امنیتی، سازمان زندان‌ها، زندان اوین، زندان قرچک و بهداری زندان قرچک از بدو ورود سمیه به زندان از بیماری صرع او مطلع بودند. او بارها در برابر چشمان هم بندی هایش، به‌ویژه در دو ماه اخیر دچار تشنج‌های شدید در بازه‌های زمانی کوتاه‌مدت شده بود. پس از انتقال به بهداری، بدون اعزام به بیمارستان جهت بستری، بدون رسیدگی به وضعیت اضطراری اش، او را به زندان باز گردانده بودند. از این رو مرگ این زندانی سیاسی را باید از شمار سازماندهی آگاهانه مرگ های خاموش به حساب آورد.
بر پایه قوانین بین المللی، حفظ جان زندانی، بی توجه به مواضع سیاسی یا اتهام و یا جرم او، بر عهده حاکمیت است. اما حاکمیت اسلامی همواره این اصل جهانی را زیر پا گذاشته است. سازماندهی مرگ خاموش زندانیان سیاسی یکی از ابزارهای رذیلانه کشتار زندانیان سیاسی در شکنجه گاه های جمهوری اسلامی به حساب می آید. این سیاست بشدت ضد انسانی، تاکنون جان شماری از زندانیان سیاسی همچون بکتاش آبتین، شاهرخ زمانی، هدی صابر، شاهین ناصری، هادی عطارزاده، سودابه اسدی، جمیله عزیزی، فرزانه بیژن‌پور، انوار چالشی، حسن دامانی، بهرام درویشی و دیگران را گرفته است. از این رو باید در این سیاست ددمنشانه حاکمیت اسلامی را با تمام قوا افشاء کرد.
"میزان"، خبرگزاری قوه قضائیه پس از انتشار خبر مرگ سمیه رشیدی با انتشار بیانیه ای از دستگیری های او در سال های ۱۴۰۱ ، ۱۴۰۲ و ۶ اردیبهشت ماه سال ۱۴۰۴، به اتهام ارتباط با سازمان مجاهدین خبر داد. "شورای ملی مقاومت" مجاهدین نیز با انتشار بیانیه ای به این اطلاعیه قوه قضائیه و خبرگزاری بسیج واکنش نشان داد و این مرگ را محکوم کرد. در پی انتشار این بیانیه ارتش سایبری امنیتی های رژیم اسلامی همچون قوه قضائیه تلاش کردند تا مرگ این زندانی سیاسی به دلیل همکاری او با سازمان مجاهدین و همکاری این سازمان با قدرت های تجاوزگر خارجی را توجیه کنند. کانال های تلگرامی و اکانت های "ایکس" هوادار سازمان مجاهدین نیز در برابر آن ها از سمیه رشیدی به عنوان "شهید مجاهدین" تجلیل کردند و عکس های او را با آرم مجاهدین یا با شعار «زن، مقاومت، آزادی" تزئین کردند، شعاری که این سازمان در برابر شعار جنبش انقلابی مردم ، «زن، زندگی، آزادی» علم کرده است. این شیوه برخورد سازمان مجاهدین بیانگر سوءاستفاده از مرگ یک زندانی سیاسی در راستای اهداف سازمانی است.
سازمان ما این جنایت رژیم اسلامی در سازماندهی "مرگ خاموش" سمیه رشیدی را بشدت محکوم می کند و مرگ او را به خانواده و هم بندی هایش تسلیت می گوید. این شیوه کشتار زندانیان سیاسی، شیوه رذیلانه و شناخته شده ای است که بارها توسط مسئولان امنیتی و شکنجه گران جمهوری اسلامی به کار گرفته شده است. این سیاست جنایتکارانه جمهوری اسلامی را باید در راستای سیاست عمومی و بشدت سرکوبگرانه فاشیسم اسلامی در شرایط کنونی دانست که زمین زیر پای حاکمیت شان بشدت لرزان شده است. ترسِ مرگ، حاکمیت اسلامی را به جنون کشانده است. ورشکستگی های رژیم در همه عرصه های حکمرانی، ناتوانی در تامین حداقل های زندگی مردم همچون آب، برق، گاز و هوای پاک بر متن اقتصادی ورشکسته و زیر شرایط بین المللی "نه جنگ ، نه صلح" و در آستانه چکاندن مکانیسم ماشه از سوی قدرت های غربی، نگرانی حاکمیت از انفجار خشم مردم را صد چندان کرده است. حاکمیت اسلامی بیش از ترس از جنگ و تجاوز خارجی، از بروز شورش های مردمی نگران شده است. از این روست که شمشیر را از رو بسته و به موج دستگیری های فعالان صنفی، مدنی و سیاسی روی آورده و اعدام های ددمنشانه را گسترش داده است.
ما بر این باوریم که سازماندهی هر چه گسترده تر جنبش اعتراضی علیه سرکوبگری های رژیم اسلامی و همراه شدن با مقاومت درخشان زندانیان سیاسی با شعار محوری «زندانی سیاسی آزاد باید گردد» یکی از وظایف تعطیل ناپذیر همه انسان های آزاده و فعالان سیاسی برای ایجاد جامعه ای آزاد و دمکراتیک است. جامعه ای که در آن تاکید بر آزادی های بی قید و شرط سیاسی، وجود زندان و زندانی سیاسی را غیرضروری می سازد. وجود زندانی سیاسی، نشانه نبود و نقض آزادی در یک کشور و نشاندهنده ضعف حاکمیتی است که از مخالفت و مخالفان سیاسی وحشت دارد.
ما همچنین سازماندهی هر چه گسترده تر جنبش های آزادیخواهانه، دمکراسی طلبانه و عدالتجویانه مردم را عامل مهمی می دانیم که می تواند سد محکمی در برابر فاشیسم دینی ایجاد کند، قدرتی از آن مردم بوجود آورد و از این طریق توطئه های شوم قدرت های متجاوز و سلطه جوی خارجی و مزدوران ایرانی شان را نقش بر آب سازد. تنها از این طریق است که می توان به رویای ایرانی آزاد، دمکراتیک، فمینستی و سکولار جامه عمل پوشاند.
سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی
زنده باد انقلاب مردم ایران
زنده باد آزادی؛ دمکراسی و سوسیالیسم
هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)
جمعه ۴ مهر ۱۴۰۴ برابر با ۲۶ سپتامبر ۲۰۲۵
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد
