سه سال از آن روز می‌گذرد که خبرنگاری شجاع تصویر دختری را در بیمارستان منتشر کرد؛ دختری که به جرم «بدحجابی» در خیابان‌های تهران بازداشت و مورد ضرب‌وشتم ماموران گشت ارشاد قرار گرفت که به کشته شدن او منجر شد.سه سال پرحادثه و پر از تجربه برای ما و برای جنبش دموکراسی‌خواهی ایران.
آن دختر، ژینا (مهسا) امینی بود؛ نامی که به اسم رمز این جنبش بدل شد.مردم ایران، به‌ویژه جوانان عاصی، خیابان‌های شهرها را به اشغال خود درآوردند و جانشان را برای آزادی و رهایی از جمهوری اسلامی بر کف دست نهادند.
نیکا، سارینا، خدانور، مهرشاد، حدیث، غزاله، آرمیتا و ده‌ها و صدها نام دیگر… هر کدام نشانه یک زندگی و دنیایی از آرزو و شور انقلاب بودند.
اما هویت برخی از کشته‌شدگان، مسئله‌ای بود که نمی‌شد نادیده گرفت. همچنان که در بررسی جنایات فاشیسم، ابتدا همه قربانیان دگرجنس‌گرا معرفی می‌شدند یا به دلیل سکوت در مورد گرایش جنسی و هویت جنسیتی‌شان، دگرجنس‌گرا فرض می‌شدند. اما سال‌ها بعد آشکار شد که زنان و مردان همجنسگرا ـ نیز از جمله قربانیان اصلی جنایتی عظیم بوده‌اند.
ما در جنبش «زن، زندگی، آزادی» کوشیدیم از تجربه و تاریخ درس بگیریم. تلاش کردیم حضور جامعه ال‌جی‌بی‌تی+ را برجسته کنیم و نشان دهیم اعضای این جامعه نه می‌خواهند و نه می‌توانند بیش از این زیر سلطه این نظام به امید زندگی انسانی دوام بیاورند.
ما برای مقابله با انکار هویت کوییر برخی کشته‌شدگان که در طول عمر کوتاهشان انکار شده بود جنگیدیم؛ هویتی که هم در زمان حیات آنان باعث تبعیض و سرکوبشان بوده و هم در هنگامه دستگیری یا قتل‌شان، برای مأموران جنایت دلیلی مضاعف برای شدت برخورد با آنان بوده است.
طرح این موضوعات، سکوت سنگین جامعه را شکست و بحثی بزرگ را به مرکز منازعات کشاند؛ بحثی که کمتر کسی توانست در آن بی‌طرف بماند.
این گفتگو برای ما حیاتی بود. هرچند که تیغ و تیر همجنسگراستیزان وطنی، جان و دل بسیاری از جوانان و نوجوانان این جامعه را آزرد، اما سکوت شکسته شد. بخش بزرگی از جامعه ال‌جی‌بی‌تی+ ایران، با اندوهی عمیق، شاهد بحث‌هایی پیرامون هویت کوییر برخی از کشته‌شدگان بود و دریافت تا زمانی که «پذیرفتگی قانونی هویت ما» برقرار نشود و جامعه احترام به تفاوت‌ها و عشق را نیاموزد، حذف و انکار ما ادامه خواهد داشت ــ تا مرز قتل و نابودی فیزیکی. با وجود این، جامعه ما سرسختی نشان داد.
تا آنجا که امکاناتمان اجازه می داد برای جوامع اتنیکی گوناگون و به زبان‌های مادری آنان ــ عربی، تورکی، بلوچی و کوردی ــ محتوا تولید کردیم تا صدای معترضان ال‌جی‌بی‌تی+ خاموش نشود. این همه اما مبارزه‌ای سخت و ناعادلانه بود. روایت‌های ما در گزارش‌های متعدد، بخشی از جنایات جمهوری اسلامی را در برابر افکار عمومی و در سطح نهادهای بین المللی در جهان آشکار ساخت و بر انزوای بیشتر آن افزود.
این تلاش‌ها افق دیدمان را گسترش داد و درکمان از دموکراسی را عمیق‌تر کرد. امروز دیگر می‌دانیم هیچ دیکتاتوری و هیچ بهانه‌ای نمی‌تواند توجیهی برای حذف مطالبات برحق ما باشد. اعضای جامعه ال‌جی‌بی‌تی+ اکنون ضرورت تشکل‌یابی را دریافته‌اند و خود را برای حضوری آشکار و متشکل در خیزش‌های آینده آماده می‌کنند.
ما بارها گفته‌ایم و باز تکرار می‌کنیم: دموکراسی در ایران تنها زمانی محقق می‌شود که به مطالبات همه ستمدیدگان توجه شود و حقوق همه بدن‌های به حاشیه رانده‌شده به رسمیت شناخته شود. دموکراسی‌خواهی امروز باید عاری از هرگونه دگم‌اندیشی، بازگشت به گذشته و حذف صداهای متفاوت باشد.
این درسی است برای همه ما: مبارزه‌ای عمیق‌تر و تلاشی گسترده‌تر برای تغییرات فرهنگی ـ سیاسی در بدنه جامعه. ما باید بیش از پیش با سازمان‌های سیاسی و تشکل‌های مدنی گفت‌وگو کنیم، درک آنان را ارتقا دهیم و مقولات کوییر را آموزش دهیم تا در ساختار درونی این جریانات فضایی ایجاد شود که هر فرد کوییر در آن حس امنیت کند. از چنین نقطه‌ای بود که به این جمع‌بندی رسیدیم: تضمین مشارکت سیاسی جامعه ال‌جی‌بی‌تی+ در همه سطوح کشورداری ضرورتی حیاتی است، چرا که دیگران هرگز منافع ما را نمایندگی نخواهند کرد.
امروز و در سومین سالگرد آغاز خیزش انقلابی و ساختارشکنانه «زن، زندگی، آزادی»، به احترام همه دستاوردهایش، از شما می‌خواهیم: با روحیه‌ای استوار و با پرچم خواسته‌های خود، برای تقویت خواسته‌های عمومی جنبش تلاش کنید. شرایط بحرانی جامعه، خطر جنگی تازه، کودتاهای نظامی و آلترناتیوسازی‌های موشکی، بیش از هر زمان دیگر شبکه‌سازی و تشکل‌یابی را در دستور کار ما قرار می‌دهد. ما نیز تفاوت‌های اتنیکی، عقیدتی و اجتماعی را به رسمیت می‌شناسیم و با تمام توان، برای هماهنگی با مبارزات گروه‌های اجتماعی دیگر خواهیم کوشید.
ما در شش‌رنگ، به سیاق تاکنونی فعالیت‌هایمان، در موضوعات سیاسی کلان دخالت کرده، علیه آلترناتیوسازی و پروپاگاندای رسانه‌ای و حذف موضوعات جامعه ال‌جی‌بی‌تی+ صدایمان را بلند خواهیم کرد، همچنان علیه احکام اعدام و سرکوب اعتراضات در ایران حساس بوده و در تقابل با آن در هر اقدام مؤثر دخالت‌گر خواهیم بود.
شش‌رنگ امروز برای جامعه‌ای مبارزه می‌کند که نه‌تنها حقوق بشر جامعه ال‌جی‌بی‌تی+ در آن تضمین شده باشد، بلکه از همین امروز همه جریان‌های سیاسی در گفتار و کردار خود، برای فرهنگ‌سازی در زمینه پذیرش حضور این جامعه، فعالانه اقدام کنند. معیار ما برای پذیرش وعده‌ها و ادعاهای هر جریان، پایبندی واقعی آنان به آزادی، دموکراسی و رد خشونت و تبعیض است.
ما نه ناظران منفعل این روند، بلکه خود سازندگان آینده‌ای هستیم که برایش مبارزه می‌کنیم.
ژن، ژیان، ئازادی
سرنگون باد جمهوری اسلامی، زنده باد عشق
شش‌رنگ (شبکه لزبین‌ها و ترنسجندرهای ایران)
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد
