وطن

بی وطن در وطن
به حبسِ جان تن داده ام
وطن کجا
چو جان به حبسِ تن
نشسته است
محبوس رها
و تن به جان
وطن شود.

منم وطن
و تن منم
به هرکجا روم
شود
وطن
و
تن یکی
چو جان شود
وطن مرا.

پدرام حاتمی