شریفه محمدی را اعدام نکنید

گاهی جمله‌ای کوتاه شعر بلندی است علیه بیداد:
"شریفه محمدی را اعدام نکنید"
لایه‌ی زیرین این شعر با زبانی روشن می‌گوید:
شریفه را به خاطر دفاعش از حقوق زنان و کارگران به اعدام محکوم کرده‌اند
می‌گوید قاضی القضات حکومت مرگ
برای مشروعیت بخشیدن به سیمای بیدادگاه نظامی که به آن خدمت می‌کند
به دروغ تهمت عضویت در سازمانی سیاسی به او بسته.
گاهی یک عکس
یک لبخند
نگاره‌ای هنری ست
که تو را به تماشای برنجزاران شمال و دامنه‌های سرسبز قافلانکوه می‌خواند
به بی‌قراری مادری در اتاق ملاقات
برای دیدن فرزندش
گاهی آن جمله صدایی است که در زندان و محیط‌های‌کار و زحمت فریاد می‌شود:
لبخند را نکشید!
برنجزاران شمال
و دامنه‌های قافلانکوه را به خون نیالایید!
شریفه محمدی را اعدام نکنید!
حکومت مرگ برای طناب دار
دنبال یک گردن می‌گردد.

هیجدهم ماه آگوست ۲۰۲۵