۱- فلسطین، نوار غزه، براستی مایه شرمساری است که هنوز اتحادیه اروپا روابط سیاسی -اقتصادی‌اش را با دولت اپارتاید اسرائیلی ادامه می‌دهد. دولت اسرائیل دقیقاً، همان نقشی را در نوار غزه ایفا می‌کند که رأیش سوم در اروپا. بیاد بیاوریم که در آلمان از زمان بقدرت رسیدن حزب ناسیونال سوسیالیست کارگران آلمان به رهبری «آدولف هیتلر» در سال ۱۹۳۳ تا سرنگونی آن، پایان جنگ جهانی دوم در سال ۱۹۴۵، آلمان نازی در اوج قدرتش سال۱۹۴۲ در تعداد زیادی از سرزمین‌های اشغالی حضور نظامی داشت. به علاوه جهت نسل‌کشی دست به ساختن اردوگاه‌های مرگ و همچنین اردوگاه‌های کار اجباری زده بود. نازی‌ها در شهر‌های تحت تصرف خود به شکار یهودیان می‌پرداختند. آنان را از خانه و کاشانه به ضرب و شتم بیرون کشیده و در کامیون ها می‌چپاندند و زن و مرد جوان و کودک و سالخوردگان را سوار قطار های سریع السیر می کردند و به مقصدی که هیچکس از وجود آن ها اطلاع نداشت، اعزام می کردند. در واقع قربانیان نمی دانستند که این یک سفر بی بازگشت است.
اردوگاه‌های مرگ در طول سال‌های ۱۹۳۹- ۱۹۴۵با هدف کشتار سیستماتیک میلیون‌ها نفر از طریق اتاق های گاز ساخته شده بود. بطور مثال می‌دانیم که در اردوگاه «شویتس»، آلمان نازی طی چهار سال و نیم حدود ۱میلیون و ۷۰۰ هزار نفر را به قتل رساند که دقیقاً ۱میلیون تن آنها یهودیان را در بر می گرفت. و بیش از ۱۰۰ هزار نفر شامل کمونیست‌ها، پارتیزان‌ها، مخالفین حزب نازی، کولی‌ها و بالاخره معلولین جزو قربانیان بودند. اسیران اردوگاه‌های آشویتس چه در اتاق های گاز ، چه در اثر گرسنگی و بیماری و بیگاری بی‌وقفه و حتی آزمایشات پزشکی جانشان را از دست می دادند. این جنایات و نسل‌کشی تحت عنوان «راه حل نهایی» رایش سوم انجام می گرفت.
در در نوار غزه چی می گذرد. کشتار بی وقفه مردم فلسطین، مخاطب می داند که از زمان یورش بی رحمانه «حماس» به محدوده سرزمین اسرائیل، کشتار و گروگانگیری، دولت اسرائیل به عوض دفاع از شهروندان اسرائیلی، با همان شیوه نازی‌ها دست به قتل‌عام مردمان نوار غزه زده است. با سلاح‌های پیشرفته آمریکا - اروپایی دست به قتل‌عام مردمان فلسطینی زده است. از یک سو دولت اولترا راست آمریکا با تخصیص بیش از ۱۷ میلیارد دلار و در اختیار نهادن تسلیحات و تجهیزات مهمات و هواپیما‌های جنگنده فوق مدرن به اسرائیل مردمان بی پناه را زیر بمباران موشکی قرار داده است. از نوار غزه چی باقی مانده است، به جز تلی از خاکستر. اگر دیروز قربانیان توحش نازی ها، جان اسرای یهودی را در اردوگاه‌های کار اجباری در اثر بیگاری و گرسنگی و بیماری می گرفتند و آنها را در گور های دسته جمعی دفن می کردند، همان کاری که هم اکنون دولت اپارتاید اسرائیلی بطور روزمره در نوار غزه انجام می دهد. اماکن عمومی، مهد کودک ها، مدارس، بیمارستانها، خانه‌های سالمندان در اثر بمباران هوایی به ویرانه ای تبدیل شده‌است. صد ها نفر از کودک و نوجوان، سالمند و زن آبستن زیر خروارها خاک مدفون شده اند. اگر در زمان نازی‌ها اردوگاه‌های کار اجباری پر از اسیر بوده‌است و نازی‌ها از آنان هم‌چون بردگان تا آخرین نفس بیگاری می کشیده اند، در کوچ اجباری فلسطینی‌ها صد ها هزار نفر در اثر نداشتن سر پناه، گرسنگی و بیماری جانشان را از دست داده اند.
در نوارغزه بخاطر کمبود آب آشامیدنی و همچنین نداشتن نان و دارو کودکان هر روز،هر ساعت، هر دقیقه از گرسنگی و بیماری می میرند. بنا بر آمار سازمان ملل بیش از هزار نفر در روز های اخیر در اثر گرسنگی به هنگام تقسیم آذوقه جانشان را از دست داده اند. سربازان اسرائیلی به مانند نازی ها به هنگام تقسیم آذوقه بروی مردم گرسنه آتش می گشایند. روزی نیست که از مردم نوار غزه قربانی نگیرند. سربازان نازی حق نداشتند هر لحظه بدون هیچ دلیلی در اردوگاه ها دست به اسیر کشی بزنند، همانگونه که اکنون هر روز، هر ساعت، هر دقیقه ارتش اسرائیل به هنگام تقسیم آذوقه بروی مردم آتش می گشاید. براستی چه فرقی هست با آدم کشی سربازان نازی‌ها در اردوگاه‌های کار اجباری و اردوگاه‌های مرگ با آدم کشی ارتش اسرائیل در نوارغزه به هنگام تقسیم آذوقه.
هم اکنون بعد از مماشات و چشم پوشی دولت های غربی نسبت به نسل‌کشی دولت اسرائیل در نوار غزه، تعدادی از دولت ها در اثر فشار مردمان آزاده جهان خواستار آتش‌بس فوری و همیشگی و توقف سریع کشتار بی‌رحمانه مردمان بی پناه نوار غزه شده اند. ارتش اشغالگر اسرائیل باید سرزمین ویران نوار غزه ترک کند. یکی از راه حل ها این است که هم غرب هم کشور های عربی باید رابطه سیاسی و اقتصادی خود را با دولت اپارتاید اسرائیلی قطع کنند. دولت‌های غربی اگر ریگی به کفش ندارند، سفارت و کنسولگری های خود را در اسرائیل تعطیل کنند. رهبران«بی‌غیرت» عربی همچنین. یک بار هم که شده به خواست مردمان اعراب منطقه احترام بگذارند، بجای آنکه چشم به جنایات جنگی ارتش اسرائیل ببندند، ارتش اسرائیل دارد بیخ گوش آنها مردمان بی پناه نوار غزه را هر روز و هر ساعت و هر دقیقه قتل عام می کند. آن‌وقت رهبران کشورهای عربی بر این همه جنایات چشم بسته اند. با دولت اسرائیل که اعمالش یادآور اعمال ضد بشری دولت آلمان نازی‌ها است، قاطعانه بر خورد کنند دست از منافع حقیر خود کشیده و مدافع حقوق مردمان فلسطینی بشوند. دولت امپریالیستی آمریکا همان‌طور که می‌دانیم و می‌بینیم در سازمان ملل هر گاه که بخواهد و هر طور که منافعش ایجاب کند با «وتو کردن» سد راه راه حل صلح آمیز در نوار غزه می شود. در واقع آمریکا دست اسرائیل را باز گذاشته‌است تا دست به قتل‌عام و همچنین تصرف اراضی نوار غزه بزند. آمریکا به دادگاه بین‌المللی دادگستری سازمان ملل کوچکترین اهمیتی نمی دهد. هم اکنون که دارم این سطور را می نویسم ،در «گوگل» دیدم که اطلاع رسانی کرده بود، بدین شرح «هزار کامیون غذا و دارو در نوار غزه معدوم شد.» براستی چه سازمان و چه ارگانی مسؤل این عمل ضد بشری است. آیا ارگانی هست که مسئولیت آن را به عهده بگیرد؟ این چه جهانی است. فساد زودرس از کجا آمده است. در نوار غزه هر روز،هر ساعت ،هر دقیقه یک کودک از گرسنگی می میرد.انوقت در فروشگاه‌های زنجیره‌ای اروپا هر شب صد ها تن مواد غذایی در کیسه های زباله توسط راننده های کامیون های زباله به مرکز زباله دانی دور از شهر حمل می گردد. اما کودک افریقایی با کمبود تغذیه مواجه است. کودک فلسطینی حتی یک وعده غذا در شبانه روز نصیبش نمی شود. حکومت‌ها مسؤل این اعمال غیر بشری هستند. اما بواقع در این دنیای پر از ظلم و جور هیچکس پاسخ گو نیست. حکومت ها از پذیرفتن مسئولیت شانه خالی می کنند.
این چه جهانی است که فرادستان فرو دستان را برای نمی تابند. جهان کور و کر شده است. از این رو است که ارزش آدمی تا این حد پایین آمده است. بود و نبودش برای کسی چندان اهمیتی ندارد. برای یاری به مردم نوار غزه از جور و ستم مضاعف اسرائیل فقط یک راه حل وجود دارد، مردمان آزاده جهان در هماهنگی با هم و در یک حرکت نمادین به کف خیابان ها بریزند و خواستار آتش‌بس فوری، قطع و توقف جنگ برای همیشه، برقراری صلح پایدار و خروج نیروهای اشغالگر اسرائیل از اراضی نوار غزه گردند و تا زمانی که در منطقه صلح پایدار بر قرار نگردد، به خانه بر نگردند. بواقع تا کی جهان می‌تواند تماشاگر قتل‌عام مردمان بی‌پناه نوار غزه و بیدادی که بر آنان می رود، باشد. زیرا آن‌چه که در نوار غزه می‌گذرد، مصداق جنایت علیه بشریت است.
پاریس ،بیست و هفتم ماه ژوئیه، سال ۲۰۲۵ محسن حسام
