ما همه می‌دانیم و انتظار داریم که منصوبان ارشد یک رئیس‌جمهور تا حد زیادی بر اساس تمایل‌شان برای اجرای برنامه‌های او انتخاب می‌شوند. اما معمولاً این افراد دست‌کم مقداری تجربه در حوزه‌هایی دارند که قرار است بر آن نظارت کنند. اگر چنین نباشد، معمولاً می‌توانند به کارمندان حرفه‌ای و باسابقه در وزارتخانه‌ها یا آژانس‌هایی که تحت نظارت‌شان هستند، تکیه کنند تا اطمینان حاصل شود که کارهای لازم انجام می‌شود.
متأسفانه اکنون چنین نیست. اصلی‌ترین – و شاید تنها – معیار برای انتصاب افراد توسط ترامپ، توانایی دروغ‌گویی آشکار با چهره‌ای جدی است. او افرادی را انتخاب کرده که نه تنها هیچ پیش‌زمینه‌ای در حوزه‌های مورد نظارت‌شان ندارند، بلکه حتی درک ابتدایی از مسئولیت‌های خود نیز ندارند. در بسیاری موارد نیز، افراد متخصص و باسابقه را اخراج یا به حاشیه رانده‌اند.
از بالاترین سطح شروع کنیم: ترامپ یک مجری سابق برنامه‌های تلویزیونی فاکس‌نیوز با مشکل الکل، یعنی «پیت هگست» را به عنوان وزیر دفاع منصوب کرده است. ظاهراً وزیر هگست نمی‌دانست که نباید از طریق کانال‌های ناامن برنامه‌های جنگی طراحی کند یا بدون اطلاع از اینکه چه کسانی در گفتگوها حضور دارند، تصمیم‌گیری کند. او حتی نمی‌دانست که همسرش نباید در این گفتگوها حضور داشته باشد.
ترامپ یک وزیر خزانه‌داری به نام «اسکات بسنت» دارد که ادعا می‌کند نمی‌داند تعرفه‌ها (مالیات بر واردات) نوعی مالیات هستند. از آنجا که تعرفه‌ها یکی از قدیمی‌ترین اشکال مالیات بوده و بسیار پیش‌تر از مالیات بر درآمد وجود داشته‌اند، این موضوع آنقدر ابتدایی است که انتظار می‌رود هر وزیر خزانه‌داری آن را بداند.
«کریستی نوم»، وزیر امنیت داخلی ترامپ، نمی‌دانست حق دادخواست چیست. از آنجا که این یکی از حقوق بنیادینی است که در قانون اساسی تضمین شده، انتظار می‌رود کسی که بزرگ‌ترین نیروی پلیس فدرال را هدایت می‌کند، با این مفهوم آشنا باشد.
در حالی که دانش درباره حوزه‌های کاری نقطه قوت مقامات ارشد ترامپ نیست، دروغ‌گویی جلوی دوربین‌های تلویزیونی قطعاً یکی از تخصص‌های واقعی آنهاست. این را به‌طور مداوم می‌بینیم.
به‌تازگی دیدیم که دادستان کل، «پم باندی»، گفت لیستی از مشتریان جفری اپستین وجود ندارد. این در حالی است که در ماه فوریه گفته بود این فهرست روی میزش قرار دارد و به‌زودی منتشر خواهد شد.
پس از اعلام تعرفه‌های «روز آزادی» توسط ترامپ، که شامل تعرفه سنگین بر جزایر غیرمسکونی هرد و مک‌دونالد می‌شد، وزیر بازرگانی «هوارد لوتنیک» اصرار داشت که این اشتباه یا نتیجه کاری شتاب‌زده نیست. او گفت این تعرفه‌ها برای جلوگیری از انتقال غیرمستقیم کالا از کشورهای دیگر وضع شده‌اند.
این ادعا به‌وضوح مضحک است، زیرا بسیاری از جزایر غیرمسکونی دیگر مشمول مالیات نشدند. علاوه بر آن، اگرچه مشکل انتقال غیرمستقیم کالا برای فرار از تعرفه‌ها واقعی است، اما نمی‌توان آن را با وضع مالیات بر واردات از جزایری که تنها پنگوئن و فُک در آن ساکن هستند، حل کرد.
چین و سایر کشورهایی که صادرات‌شان مشمول تعرفه‌های بالا شده، می‌توانند کالاهایشان را از طریق کشورهایی که مالیات واردات پایین‌تری دارند، صادر کنند. اگر مأموران گمرک ما نمی‌توانند تشخیص دهند که ما در واقع از جزایر غیرمسکونی، خودرو و تلویزیون وارد نمی‌کنیم، قطعاً نخواهند توانست تشخیص دهند که کالاهایی که از تایلند یا اندونزی آمده‌اند، در اصل در چین تولید شده‌اند.
منصوبان ترامپ واقعاً توانایی خارق‌العاده‌ای در دروغ‌گویی دارند. «آر.اف.کندی جونیور» می‌گوید که دلسرد کردن مردم از تزریق واکسن سرخک هیچ ارتباطی با بزرگ‌ترین شیوع سرخک در دهه‌های اخیر ندارد. همه دولتی ها می‌گویند که می‌توانیم هزینه‌های مدیکید را طی یک دهه، به میزان ۸۰۰ میلیارد دلار (تقریباً ۱۰ درصد) کاهش دهیم، بدون آنکه کسی را از این برنامه خارج کنیم. و رئیس سابق DOGE، «ایلان ماسک»، گفت ۲۰ میلیون نفر فوت‌شده همچنان مزایای تأمین اجتماعی دریافت می‌کنند.
اما به نظر می‌رسد هیچ‌کدام از آن‌ها قادر به انجام وظایف‌شان نیستند، و از آنجا که بیشتر کارمندان باسابقه و متخصص را اخراج یا به حاشیه رانده‌اند، این وظایف هم انجام نمی‌شوند. صدها نفر در تگزاس به‌دلیل همین ناتوانی جان خود را از دست دادند، و تقریباً مطمئن هستیم که فجایع بزرگ‌تری در آینده رخ خواهد داد. هرچند ترامپ ممکن است اصرار داشته باشد، اما بی‌کفایتی فضیلت نیست.
لینک این یادداشت به انگلیسی
https://www.counterpunch.org/
