شعر گیلکی
#
وامج دمجا درم
مقرسرِ سوتکا سوسو او دس
کلمانِ پامجانِ پاماله-
دره
تین تاری هیستِ رمشانِ چوپورا
مرا دونوسِده/
تین تاری جا بینویسم
کی
دؤرا گوده داره
ازادی یا
من
اکن تاسایه
آ چره سر نیشتم/
داره رافا
کی دؤراز بوکونه
شونده کلانا -و
من موشتا کونم
وؤتِ کولار زنا/
دوسته کوچانه ره.
ناجان
کتانی وازه
رافایی کشن درِده.
#برگردان
درجستجویم/ در انسوی روشنایی چراغ زنبوری غروبگاهان
ردپای/ جستجو گریِ کلمات/ در جان تاریکی حصارهای خیس
پیله کرده اند بمن/از تاریکی بنویسم/که محاصره کرده اند/ ازادی را
من/ مدتهاست/در همین سامان/ نشسته ام/در انتظار داس/که پاکسازی کند/محوطه های پراز علف های هرز را
و من/مشت کنم/چوبدستی کلمات را/ برای کوچه های بن بست.
ارزو ها
کتانی پوشیده/ در انتظارند.
▫️مسعود_پورهادی
| 
