|
|
|
|
بار دیگر زمین در چرخش همیشگی اش به دیدار «بهار» می رود. سنگینی آنهمه سردی و سوزش و باد و باران و برف و کولاک و طوفان را به زمین می گذارد و به گفته قدما و اساطیر «لاک پشت بزرگ تکانی می خورد و سنگینی را از پشتش رها می کند» و آرامشی دیگر را آغاز می شود.
ما ایرانیان وارث کهن سرزمینی هستیم که در هزاره های دور ونزدیک با طبیعت ودگرگونی اش همساز و همنوا شده ایم و آغاز و زیبایی آنرا چشن گرفته و پریشانی و پژمردگی آنرا با حیرت به حکمتی دیگر تعبیر کرده ایم. نوروز یکی از آن کهن یادگاری است که با پیام زنده شدن طبیعت و سر آغاز روییدن و نو شدن و جوانه زدن به درون خانه و دل مردم راه برد و از آنجا به مراسم رسمی پادشاهان تبدیل شد و به جای عیدی دادن ها از مردم عیدی گرفتند و نوروز را به روز خویش تبدیل کردند. اما مردم نه برای شادی شاهان که برای زندگی خویش و شروع تازه این روز و آیین هایش را گرامی داشتند حتی در همان سالی که اسکندر ایران را به خاک و خون نشاند و تخت جمشید را به آتش کشید و حتی پس از خاموش شدن شعله های آتش در آتشکده ها!!! در هزاره گذشته نوروز به جشن مردمی تبدیل شد و با عبور از فشار و زور حکومتی به عنوان حربه ای بزرگ و اهرم فشار مردمی حکمان رنگارنگ را به تسلیم واداشت و با ایمان مردم گره خورد. نه اسیر توهم های امام محمد غزالی که گفت: «نوروز و سده باید مندرس شود و کسی نام آن را نبرد و اظهار شعار گبران حرام است.» (کیمیای سعادت، برگرفته از اینترنت) شد و نه زیر فشارهای فقهای شیعی پس از صفویه بی رنگ و بی اعتبار شد!! بر عکس نوروز در ایران زمین با تلاش شیعیان با هوش همراه با پیوند زدن آن با سمبل های حیاتی شیعی مانند «غدیر خم » و نقل قولهایی از امام علی با ایمان مذهبی گره خورد و با پشتوانه ای استوار از خطر زوال رهایی یافت. حکومت فقهی آقای خمینی نیز از آغاز بنای کج رفتاری با نوروز را شروع کرد اما نوروز بزرگتر از آن بود که با نیزنگ و فریب فقهی کم رنگ و یا بی رنگ شود. برای یاد آوری در اولین نوروز پس از انقلاب (سال ۱۳۵۸) شعار بزرگی در معابر مختلف با جمله «عید ما روزی بود که از ظلم آثاری نباشد» نصب کرده بودند. اما با نوشتن کلمه ناروای «امام خمینی» در زیر آن سعی کردند خمینی را حامی نوروز نشان دهند. نوروز بنا به گفته برخی فیلسوفان : «روز نخستین آفرینش است». آیا افسانه ای زیباتر از این می توان یافت؟ نوروز روز خاطره است. روز تجدید خویشانوندی انسان با هستی و با خویشتن خویش!! روز پیوند و دیدارهای خانوادگی است. روز گردگیری اخلاقی و رفتاری و روز جایگزینی کینه و کدورت با عشق و دوستی است. روز پرسه زدن کودکان محرومی است که آرزوی پوشیدن لباس نو داشته و از این خانه به آن خانه دنبال تخم مرغ و نُقل و نبات گشتن است!! روز بوسیدن صورت های غم گرفته و پاک کردن اشک چشمهای به در دوخته است. روز دیدار عزیزان از دست رفته درمزار ها است. و سرانجام نوروز روز حیات دوباره و شکوفایی پس از تیره گی است. نوروز امسال ویژگی خاص خویش را پیدا کرده است. از یک سو ویروس ویرانگر کویت ۱۹ چهره جهان را دگرگون کرده است و جان میلیون ها انسان را گرفته و زندگی میلیاردهای دیگر را زیر و رو کرده است. و از سویی دیگر نیز چهره واقعی حاکمان بی کفایتی را که برگرده مردم سوار شده و از درد و رنج مردم در بقای خویش سو استفاده می کنند نشان داده است. اینک دنیا میدان نبرد نور و ظلمت، خیر و شر، اهورا و اهریمن شده است. و نوروز از ما می خواهد تا جبهه خویش در این نبرد بی امان را مشخص کنیم. باید پلیدی را با راستی و جوانمردی ریشه کن کنیم!! در باره نوروز و خاطرات آن بسیار چیزها می توان نوشت. ولی من این نوشته با یادی از دکتر علی شریعتی و گفتار آخرش در باره نوروز به پایان می برم. «و ما در این لحظه در این نخستین لحظات آغاز آفرینش نخستین روز خلقت، روز اورمزد، آتش اهورایی نوروز را باز بر می‌افروزیم و در عمق وجدان خویش، به پایمردی خیال، از صحراهای سیاه و مرگ زده قرون تهی می‌گذریم و در همه نوروزهایی که در زیر آسمان پاک و آفتاب روشن سرزمین ما بر پا می‌شده است با همه زنان و مردانی که خون آنان در رگ‌هایمان می‌دَود و روح آنان در دل‌هایمان می‌زند شرکت می‌کنیم و بدین گونه، بودن خویش را، به عنوان یک ملت، در تند باد ریشه برانداز زمان‌ها و آشوب گسیختن‌ها و دگرگون شدن‌ها خلود می‌بخشیم و در این میعاد گاهی که همه نسل‌های تاریخ و اساطیر ملت ما حضور دارند با آنان پیمان وفا می‌بندیم امانت عشق را از آنان به ودیعه می‌گیریم که هرگز نمیریم و دوام راستین خویش را به نام ملتی که در این صحرای عظیم بشری ریشه، در عمق فرهنگی سرشار از غنی و قداست و جلال دارد و بر پایه اصالت خویش در رهگذر تاریخ ایستاده است بر صحیفه عالم ثبت کنیم» (دکتر علی شریعتی، کویر، ص ۲۶۵). بهاران خجسته و نوروزتان پیروز باد به امید پیروزی و بهروزی ایران و ایرانی دکتر رضا راهدار آمریکا، ۲۹ اسفند ۱۳۹۹ ۱۹ مارچ ۲۰۲۱ نظر شما؟
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد |
|
