هم چون عقابی بر آسمان

چرا دمکراسی بدون نسبی بودن ارزش های انسانی، بدون نسبی بودن خیر و شر قابل تصور نیست؟ برای این که دمکراسی معطوف به استقلال و مسئولیت فردی است. اگر بنا باشد خیر و شر مطلق باشند، دیگر چه فضایی برای استقلال و فردیت من و شما باقی خواهد ماند؟

حالا می شود پرسید، آیا نسبی بودن ارز ش های انسانی بدون مرز است؟ خیر، جان من! مسئولیت در برابر زندگی انسانی و چه بهتر که اکنون بگوییم، مسئولیت در برابر زندگی انسانی و طبیعت هم چون عقابی بر آسمان ناظر بر نسبیت ارزش های انسانی است. هم چون عقابی بر آسمان ناظر بر دیالکتیک خیر و شراست.