علیه جنایت جمهوری اسلامی در حق خلق بلوچ بپاخیزیم!

روز دوشنبه ۴ اسفند ماه ۹۹ ، در پی تیراندازی نیرو های جنایتکار سپاه پاسداران بسوی سوخت‌بَران در بلوچستان و کشته و مجروح شدن تعداد زیادی از زحمتکشان این منطقه، خانواده های کشته شدگان و مجروحان این واقعه ، مقابل بیمارستان رازی شهر سراوان دست به تجمع زده و صدای اعتراضشان نسبت به این جنایت توصیف ناپذیر، کل شهر را فرا گرفت. با توجه به ابعاد باورنکردنی این جنایت، یعنی کشته شدن حداقل 37 سوخت‌بَر و مجروح شدن تعداد بیشتری از جوانان و زحمتکشانی که تنها برای تامین لقمه ای نان به این شغل پر خطر روی آورده اند، روز بعد جمعیت زیادی در اعتراض به این جنایت، در مقابل فرمانداری دست به تجمع اعتراضی زدند. اما نیرو های امنیتی جمهوری اسلامی، در پاسخ به اعتراضات بر حق مردم، آنها را به رگبار بستند. این وحشیگری باعث لبریز شدن خشم مردم و حمله آنها به فرمانداری و اشغال آن گردید. واقعیت این است که سپاه پاسداران جمهوری اسلامی که زبانی جز زبان زور نمی شناسد فکر می کرد با توسل به تیراندازی قادر خواهد بود مردم را متفرق سازد. اما خشونت ضد انقلابی آنان، خشم مردم داغدار را دو چندان نمود و توده های خشمگین در هر کجا که دستشان رسید به نهادهای حکومتی و مزدوران جمهوری اسلامی حمله ور شدند.

بر اساس گزارشات منشر شده، در جریان نبرد بین مردم معترض و نیروهای رژیم، بیش از نیمی از سراوان به کنترل مردم درآمده است. جمهوری اسلامی از ترس توده های دلاور و تحت ستم شهر، کلیه ادارات دولتی را تعطیل نموده است. تعداد زیادی از کارگزاران رژیم نیز از شهر گریخته اند و بر اساس برخی گزارشات، پایگاه سپاه قدس در سراوان به محاصره جوانان خشمگین از جنایت مزبور درآمده است. از سوی دیگر برخی از گزارشات، از انتقال نیرو های سپاه و یگان ویژه از زاهدان و دیگر شهر ها به سراوان خبر می دهند.

واقعیت این است که سوخت‌بَری در بلوچستان همچون کولبری در کُردستان در شرایط بحرانی کنونی و بیکاری روزافزون مردم و به ویژه جوانان در این استان که در اثر سیاستهای استثمارگرانه و غارتگرانۀ سرمایه داران حاکم هر روز بیشتر در فقر و محرومیت غوطه می خورند، تنها ممر درآمد بسیاری از خانواده های این منطقه می باشد. سپاه پاسداران که خود بزرگترین قاچاقچی کشور و منطقه است به بهانه مبارزه با قاچاق، سوخت‌بَران را به تیر می بندد در حالیکه همه می دانند که چه کسانی با تجارت کلان سوخت، سود های میلیاردی به‌دست می‌آورند که همان نورچشمی ها و آقازاده هایی هستند که سپاه نه تنها به تجارت غیر قانونی شان کاری ندارد بلکه با همه توان به حمایت و حفاظت از منافع آنها ادامه می دهد.

با توجه به ماهیت سرکوبگر رژیم جمهوری اسلامی، اکنون شکی نیست که این رژیم پس از تدارک نیروی لازم، تهاجم خود را برای قلع و قمع مردم داغ دیده شروع خواهد نمود. در چنین شرایطی وظیفه همه نیرو های انقلابی است که پژواک گر صدای زحمتکشان و رنجبران بلوچ باشند. تجربه 42 سال حاکمیت رژیم سرکوبگر جمهوری اسلامی و به ویژه تجربه قیام های دی ماه 96 و آبان 98 نشان داده اند که این رژیم در مقابل توده ها زبانی جز زبان قهر و گلوله و اعدام نمی فهمد. سرکوب وحشیانه مردم سراوان و قتل عام 37 تن از توده های رنجدیده بلوچ ثابت می کند که برای رهایی از اسارت فقر و مجرومیت و گرسنگی و دستیابی به آزادی هیچ راهی جز دست یازیدن به قهر انقلابی سازمان یافته برای نابودی قهر ضد انقلابی رژیم جمهوری اسلامی وجود ندارد.

نابود باد رژیم سرکوبگر جمهوری اسلامی!
پیروز باد رزم رنجبران در بلوچستان!
چریکهای فدایی خلق ایران
پنجم اسفند 1399 برابر با 23 فوریه 2021