شعری از روشنک، با صدای ناصر رحیم‌خانی
رو به چارسوی جهان
حرکتِ زیبای خِرد
فرازآمد ِاندیشه از گوهر خویش
زایشِ تدبیر از دل ِآشوب
ـ صیقلِ ذهن ـ معماری‌ی عصیان ـ آفرینش ِموقعیّت ـ
آرایشی سهمگین ـ شگردی غافلگیر
درخششِ شگرفِ توش و توانِ عقل
بی‌تابی‌ی خیزش اسب
درنگ جانکاهِ فیل ِفرزانه
صف آرایی‌ی پیاده‌گانِ دودمانِ روشنایی
غوغای بسیجِ بلاهت
غوغای اُتراق‌گاه ِسپاه ِتوّهم
آماج ِملامتِ جانِ جهان
سرآغازه‌ی فروپاشی‌ی نیرنگستان ِشریعتِ شرّ
فروپاشی‌ی سامانه‌ی زمان ِمردانه
رسوایی‌ی بالاترین حماقت
بالاترین ریا
رسوایی‌ی منشِ تزویر
شکست ِکَرتیرِ۱ بزهکار کیش
ویرانی‌ی فرسوده‌ی مراجعِ اقتدار
فرار ِمحاسن ِسبُک از اردوگاهی به اردوگاهی دیگر
بیدادِ شوم
در سراشیبِ گسست
«نه ماه و خورشید را می بینند
نه آذرخش را
نه شنیدن ِ ُتندر را»۲
پیامبرانی حقیر و سخن‌پریش
با ردای عاریتی از موجودات ِعهد عتیق
آونگ ِکژآوه‌ی ایمانی خُرافی
از اوج آسمانی گَردآلود
َمشنگ و مخبط- تباه و تب‌آلود
گِزگِزِ چهره‌ی کریه ابتذال
آمیزه‌ی فاجعه- و- دلقک
بلاهت ِمزوّرانه‌ی جرگه‌ی فالانژ
خودشیفته
چَنگ‌آویز مرده ریگ ِپادشاهی
در پرده‌ی َدهُم ِنمایشِ اقتدار
دلشوره‌ی نیمروزی
ارمغان ِسینه‌سرخ ازسرزمین ِاندوه
خَم و تابِِ دل‌های پر ز خشم
رامِ پنجه‌ی پرسشی گرانبار
گیراندنِ کبریتی در ظلمات
افروختن ِجانِ زخم‌خورده‌ی ایرانی
ِسرشک و انگبین و شکوفه
مروارید و روُیا
َسر ِهشیار در پرتو نور ِالماس
انباشته از فرزانگی‌ی گزَََندناپذیر
زیبنده‌ی آیین بزم و رَزم
راهبرد سنگ‌های غلتانِ از فراز البرز
پرخاشگر ِ بیداردل
«سراپا سنگ و خِرد»۳
شور زندگانی
زبان ِپُرُشکوه ِاعتراض
سپهر ِروان
آرایشی سهمگین
سِرشتِ سنجشگر ِ خِرد
پرداخت ِهشیاری‌ی اعتراض در کوره‌ی سوزان
چکش کوبی‌ی اندیشه‌ی برآشفته بر سندانِ مروارید
فولادگریان
چنگکِ آهنگر
رَجَزخوانی‌ی خدنگ آبدیده
چکامه‌ی آینده
جُست وجُوی بستر سیلابِ گُداخته
جوشش ِاعتراض در خیابان
نغز
شجاع و زیبا
موج در موج ِ جنبش دریا
سر بر آوردن ِنهنگ از ژرفا
صف آرایی‌ی دوباره‌ی پیاده گانِ دودمان ِروشنایی
«شتابنده همانند باد
سنگین پای چون جنگل
سرکش چون آتش
پای برجای بمانند کوه
ناشناخته همچون تاریکی
چابک چون زبانه ی آذرخش»۴
به مهر زمین
به ستاره- به درخت
به البرز که غلتان است
به میزان ستمگر
به انکار
به تبعید
به دوزخ
به پاره‌ی تن آسمان- به دندان گرگ
به کاغذ – به قلم
به شطرنج- به فرزین
به اسب سپید- به فرزانه فیل
به برزوی حکیم
به مزدک- به قَرمَط
به کارزار گل سرخ
به نخلستان جنوب- به دریای شمال
به راز و رمز شرق- به قاموس غرب
به خورشید سیاوش
به عاطفه‌ی چهارفصلِ سال
به یاقوت شعله‌ور
به سوگ دلِ مادر داغدار
به پنج‌گانه نمازِ دل سوگوار
به صداقت کفر بی‌ریا
به جانِ جانِ جهان
به الماس- به شبنم
به روزِ سپید
به ذات شب تیره‌ی هر فقیه
شب تیره‌ی هر خدیو
«زهرجای کوته‌کنم دست دیو»۵
استکهلم/ژوییه ۲۰۰۹/تیر ۱۳۸۸
_____________________________
۱- کرتیر: موبد فتنه‌گر، پس از مرگ شاپور اول ساسانی، در کشمکش‌های جانشینی و به زیر کشیدن‌ها و برتخت نشاندن‌ها نقش موثر داشت.
۲- سون‌تسو، حکیم چینی. هزاره‌ی اول قبل از میلاد
۳-فردوسی
۴- سون‌تسو
۵- فردوسی
