سال نو می‌شود و
ما کهنه می‌شویم
مثل دفتر سپید مشقی
که می‌شود سیاه
یا جامۀ نوی
که رنگ و روی میزداید و بی جلوه می‌شود.
یا آبِ رفته ای
که بازگشتیش
به جوی نیست.
هیهات
پیر می‌شویم
حیران و مات
و روزها می‌شود از دست
چون بادبادکی سبکبار
در هوا.
از دریافتِ نظراتِ شما خوشحال خواهم شد.
homaeeomid@yahoo.fr
