برخی از ایرانیان نیویورک با دودغدغه در تجمع پنجم سپتامبر۲۰۲۰ دراین شهر شرکت کردند. هم به دلیل شهروندی آمریکا، مایل به دخالت گری در انتخابات آمریکا بودند و هم به دلیل شهروند ایرانی مایل به اعتراض برعلیه اعدام، به ویژه به حکم اعدام برای نوید افکاری و بر علیه جمهوری اسلامی بودند.
زخم های آبان هنوز باز است
زخم آبان ماه که آغشته به اعتراضات بر سر گرانی، تورم و وضعیت بد اقتصادی بود جدی ترین حرکتی بود که پایه های جمهوری اسلامی را در چند دهه اخیر لرزاند. امروز فشاری که بر نوید افکاری، ۲۷ ساله و کشتی گیر و دیگر معترضان آبان ماه می آید، نشان دهنده خشم و هراس ارکان قدرت در ایران است. شکنجه هایی که برای اعتراف اجباری بر او روا داشته شده مثل «هفته ها در انفرادی در زیر زمین» نگه داری شده و «ساعت ها آویزان به سقف اتاق شکنجه شده» و دو مامورآگاهی به نام های ستوان عباسی و زارع مویدی با «لوله آهنی و باتوم» ساعت ها نوید را شکنجه داده و دستش را شکستند. این عملیات هیستریک نشان می دهد که نیروهای امنیتی دفتر بازگشت به شکنجه های دهه ۶۰ را گشوده اند، یعنی دورانی که در هراس از شکستن حکومت از هیچ شکنجه ای دریغ نمی کردند. این برخوردهای جمهوری اسلامی دو پیام دارد، یکی اینکه هر کدام از لایه های امنیتی و موازی حکومت به یکدیگر نشان دهند که ما قادریم قاتل نیروی امنیتی حسن ترکمان را دستگیر کنیم. حسن یونسی وکیل برادران افکاری، ضمن رد اتهام قتل ترکمان از سوی نوید افکاری به وب سایت امتداد گفته هیچ تصویری ا ز لحظه ارتکاب به قتل ترکمان وجود ندارد وفیلم های دوربین مدار بسته مربوط به یک ساعت قبل از قتل است. دوم اینکه این فشار برنوید افکاری یک پیام هم از سوی حکومت برای جامعه دارد، حکومتی که از هر اعتراض و تجمعی در هراس است که جرقه تبدیل به آتشی خانه برانداز شود و آن پیام این است: سرنوشت هر معترض شکنجه و اعتراف اجباری است. غافل از آنکه بر روی سر نیزه می توان ایستاد ولی نمی توان در بلند مدت حکومت کرد.
دخالت گری در انتخابات امریکا
«کانون مترقی ایرانیان نیویورک و نیوجرسی» با یک گروه آمریکایی «برعلیه فاشیسم» تظاهرات روز پنجم سپتامبررا در نیویورک سامان دادند. شاید این اولین بار پس از تجربه کنفدراسیون جهانی دانشجویان در زمان شاه بود که دو گروه ایرانی و آمریکایی با هم برای اهداف مشترک در یک تجمع شرکت می کردند. درسهایی که هنوز هم قابل تامل است. حدود ۶۰۰ نفر در این تظاهرات شرکت کردند. سه سال اخیر دولت ترامپ شکاف عمیقی در جامعه آمریکا برجای گذاشته از جمله تشدید نژادپرستی، بیشتر شدن فاصله طبقاتی و سیاست های ضد محیط زیستی و مهاجران. ناکارآمدی در کنترل ویروس کرونا و بیکاری که امروز به ده درصد رسیده جامعه آمریکا را دو ماه مانده به انتخابات در التهاب فرو برده است. اکثر شرکت کنندگان در این برنامه را جوانان آمریکایی تشکیل می دادند که از سیاست های ترامپ در سال گذشته به تنگ آمده بودند. بهتراست نظر برخی از آنها را از زبان خودشان بدانیم.
نظر برخی از شرکت کنندگان ایرانی و آمریکایی در تجمع اعتراضی ۵ سپتامبر
رضا: اگر چه ما نسبت به بایدن هم توهمی نداریم، ولی دنیا جای بهتری خواهد بود اگر دونالد ترامپ رییس جمهور آمریکا نشود. ترامپ تنها پدیده ای مختص امریکا نیست. این بیگانه هراسی و ناسیونالیست مرتجع مردم آمریکا را مقابل هم قرار داده و این متاسفانه یک تمایل جهانی است. این چرخش به راست در اروپا هم وجود دارد.
شبنم: یک رژیم مرتجع دیگر هم در نقطه دیگر دنیا وجود دارد و آن جمهوری اسلامی است که چهار دهه تنها استبداد، مرگ و نابودی را به ارمغان آورده. ایران یک زندان بزرگ برای مردم شده وپایین کشیدنش تنها کار مردم ایران است.
ما هم تلاش ترامپ /پنس را برای دزدیدن انتخابات محکوم می کنیم و از حرکت مردم ایران برای به زیر کشیدن حکومت پشتیبانی می کنیم.
سیلان: من در مخالفت از ترامپ اینجا هستم. سیاست هایی که درمورد کودکان پناهنده داره خیلی غیر انسانیه.
آرمان، ۲۳ ساله: من خودم اینجا بدنیا آمده ام و کشتی گیر هستم و به این دلیل یک نوع احساس همذات پنداری با نوید افکاری دارم. در تقابل با هر چه که برعلیه عدالت باشه هستم.
اسد: به نظر می آید که ترامپ می خواهد دوران مک کارتیزم (دورانی که کمونیست ها تحت تعقیب قرار می گرفتند، از جمله چارلی چاپلین که مجبور به خروج از آمریکا شد) را دوباره برقرار کند. اگر معتقدند که سوسیالیزم مرده پس چرا از سوسیالیزم می ترسن و مخالفان را متهم به پشتیبانی از سوسیالیزم می کنند. در مورد رژیم جمهوری اسلامی بنظرم باید با تحریم های سیاسی، اقتصادی آنها را برای موضوع حقوق بشر تحت فشار قرارداد.
الکساندرا: بشدت مخالف سیاست های محیط زیستی ترامپ هستم. سیاست هایی که در مقابل کمپانی های بزرگ نفتی که محیط زیست را آلوده می کند نه تنها نمی ایستد بلکه از معاهده محیط زیست پاریس هم بیرون آمد. او دنیا را بخطر می اندازد، قبل از اینکه آمریکا و کره زمین را به نابودی بکشد باید کنار گذاشته شود.
محمد: اعتراض به حکم نوید افکاری حتما تاثیرداره. ولی فشار دولت های خارجی زمانی تاثیر دارد که مردم هم بسیج شوند و از پایین به حکومت فشار بیاورند.
فرید: مطمئنا مساله حقوق بشر موضوع اصلی دولت های خارجی نیست. برای آنها تاسیسات اتمی در درجه اول قراردارد. بنابراین دولت های خارجی تاثیر مستقیم روی حکم اعدام برای نوید افکاری و وضعیت برادران افکاری نداره.
جنیفر: من برای حرکت ، جان سیاهان مهم است اینجا هستم. ترامپ تشتت بین مردم آمریکا را زیاد کرده و جامعه را دوقطبی کرده است.
هرمز: جمهوری اسلامی اساسا در چارچوب مدرن یعنی مساله حقوق بشر نمی گنجد. ما اگر خواهان حقوق بشر هستیم باید متحد شویم، با پراکندگی نمی توان چیزی بدست آورد. من ترامپ را نه علت بلکه پیامد و عارضه فقر وشکاف طبقاتی ژرفی میدانیم که در این چند دهه اخیر گام به گام در آمریکا شاهدش هستیم و نیروهای راست از ان استفاده می کنند. اساسا مخالف دو اتهام راسیسم (نژاد پرستی ) و فاشیسم به یکدیگر هستم چون با این اتهام می توان هر اقدامی را توجیه کرد.
بابک: توئیتی که ترامپ برای نوید افکاری زده، بنظرم منافع دو درصد بالا را نمایندگی می کند. ترامپ بجای آنکه تضادها را تضعیف کند، آنها را تشدید می کند. دست آوردهای دمکراتیکی که با مبارزه برای کارگران، سیاه پوستان و سفید پوستان در این سرزمین بدست آمده، درحال از دست رفتن است.
حمید: ترامپ جوری توئيت افکاری را فرموله کرده که از جمهوری اسلامی انتظار دارد جلوی بی عدالتی را بگیرد!یعنی حکومت این قابلیت را دارد! من فکر می کنم آن هشتک میلیونی که مردم از پایین زدند، تونست موثر تر باشه. دولت های خارجی ابتدا معامله می کنند و منافع خودشان در درجه اول قراردارد. به نظر من اعمالی که ترامپ در این سه سال انجام داده، مبارزات مردم آمریکا را به پیش از دهه ۶۰ میلادی کشانده است. در عین حال آمریکا را ایزوله کرده، با چین و اتحادیه اروپا روابط کدر است. فقط رابطه اش با پوتین خوب است. برخورد با زنها، مسخره کردن معلولین و کشاندن ارتش برای سرکوب مخالفین در چند شهر از جمله، سیاتل، شیکاگو و مینوستا یک فرهنگ مخرب را حاکم کرده است. بنابراین بدون اینکه در توهم گزینه بهتر شدن اوضاع با «جوبایدن» باشیم، عدم رای دادن به «دونالد ترامپ» حداقل یک قدم به عقب راندن این فرهنگ مخرب است.