باد ها، قاصدان دیرین طبیعتند
یا شاید خود ابرها
حتی ستاره ها
هر پنجره که بگشائید
یا پشت دری که بتکانید
برگی سر میرسد چرخ زنان
آویخته از رشته نخی
باز شده از قرقره ای
زبان باز کرده از چرخ ریسندگی، تابندگی
از درختی
فرقی نمیکند
یا فلکی
یا منظومه ای
سواره نظام درختان است
به خانه باید راهش داد
خلبان ابر ها
ملاح کهکشانها
با ساز دهنی آمده
و سمفونی بافته با نخ و قلاب آورده
منتظر چه هستید؟
طبل هایتان را در آورید
و به افتخار زندگی بنوازید
شنل باد ها به رقص
ماسک ها روشن
سوزن ها بکار
نخ ها بخیه
خط سیر گذر از زندگی را
پا گذاشته اند روی سنگ
خط خطی
یا کج و کوله
یا راست تا انتها
بشتابید به از نو نوشتن
باد ها پشتیبان
آبها گوش به فرمان
شبحی سپید با چراغی زیر پوست
قلم به دست
مسئول مخابرات
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد
