آدمی را ،
خاک بر سر ریخت،
این
تاج بر سر اژدها!
دَم و باز دَم
هرگز چنین شریف نبود.
اینک "هرنفس که فرو میرود*"
میتواند آخرین باشد.
در انجمادِ
دم ِ این تاج بر سراژدها
آدمی زیر صفر دست و پا میزند،
و به اشرفِ مخلوقات نمی مانَد!
[که هرگز نبوده است
مگر به خیالی]
این گسترده تَن اژها آیا
در کدام یخچال
و یا که
در کدام سیاهچال
خفته بود؟!
و نیز اینکه ،آیا
دخمه در بادام زار نداشت؟
در این سیاه بهار ِ منجمد
جانخراش تر از نعره های اژدها
زوزه های بی پایان ِ
جرجیس ِ نارنجی است!
شرّ هر دو کم باد.
****************************************************
سیزدهم مِی کُرُنایی 2020