از گورستان آغاز شد،
انفجار سبز

با شولای خفاش و سیمای مفیستوفل
دراکولا این بار بر زادگاه من سایه گسترد.
گفته بودند در دانشگاه فرود می‌آید
بر تختگاه گورستان نشست.
و چون نفس تازه کرد با فریاد مرگ
جنگ را «برکت» و صلح را «جام زهر» خواند.
در چشم برهم زدنی اجساد کشتگان برخاک ریخت
و خون زیر پای او فواره زد.
زنده ماندگان تا به خود آمدند
دانشگاه مصّلا بود
و ایران گورستان
و انقلاب ضد انقلاب.

باقر مومنی
١٨/٧/١٣٧٢

*****

انفجار سبز

هر روز
از باریکه راهی آسفالته میگذرم.
یک ماه پیش آسفالت در چند جا آماس کرده بود؛
با اینهمه نه آفتاب آنقدر تند و گرم بود
و نه آسفالت آنچنان خُلوار و نرم.
... و آماس‌ها هر روز برجسته‌تر میشدند.
یک هفته پیش چند تا از آماس‌ها شکاف برداشتند؛
با اینهمه نه باران باریده بود
و نه ارّابه‌ای از آن راه گذشته بود،
و دیروز...
از میان هر شکاف ساقه‌ای با چند برگ سبز
سر بیرون کرده بود.

۱۲ تیر ۱۳۷۰