سرزمین ما دراسارت گزمگان ،عوامفریبان وآقازاده ها مورد تعدی وغارت قرار دارد،اما این همه بیداد وستم،هنوزنتوانسته است ،احساس نوعدوستی وهمبستگی ملی را از مردم سلب کند.زلزله فاجعه باری که در استان کرمانشاهان روی داد ،وصحنه های دلخراش و تکان دهنده آن که از رسانه ها پخش شد،تاثر واحساس همدردی عمیقی را برمردم برجای نهاد وموجب شد تا مردم با یک خیزش ملی روحیه همبستگی وهمدردی خودرا با هموطنان آسیب دیده از قهر طبیعت رابنمایش بگذارندوباور به یگانگی ملی ونوعدوستی را در این وادی تاریک وسیاه نشان دهندوصحنه هایی ازاحساس همدردی ویاری رسانی پدید آوردند که از نظر فراگیری وگستردگی درنوع خود بی نظیر بود. کودکی درسنندج که خود دمپایی بپا داشت کت تن خودرا درآوردتا به کودکان همسال خود در مناطق آسیب دیده هدیه کند.نوعروس بجنوردی که با هزار آرزو بخانه بخت میرفت تمام جهیزیه خودرا به هموطنان زلزله زده اش اهدا کرد، دختر قهرمانی که مدال پار المپیک را برگردن آویخته بود، مدال اش را به حراج گذاشت تابتواند چندین تخته پتو را در این آغاز زمستان بهموطنان خود تقدیم کند.گدای افلیجی در کامیاران درآمد یکروز خودرا به زلزله زدگان اهدا کرد.بسیاری از دانشاموزان ،قلکهای خودرا شکستند تا سهمی از این خیزش ملی داشته باشند .درشهرهای بزرگ وکوچک .حتی روستاها ،کمیته های یاری رسانی بیشماری تشکیل شد وکاروانهایی حامل مواد خوراکی وکالاهای مورد نیاز از سوی این کمیته ها به مناطق آسیب دیده اعزام شدند وهمچنین مردم بلوچستان فقیر ومحروم نیز در این همگامی ملی شرکت کردند.هنرمندان وورزشکاران سرشناس نیز دراین یاری رسانی با مردم همراهی کردند .خانواده هایی نیز در شهرهای تهران،کرملنشاه وهمدان از خانواده ها وهمراهان مجروحین که دربیمارستان بستری هستند با آغوش بازدرخانه های خود پذیرایی کردند .درخارج کشور نیز عده ای ازهم میهنان باایجاد گروههایی به یاری هموطنان زلزله زده ه برخاسته اند.
احساس همدرددی وتعهدمردم برای کمک رسانی درسراسر ایران نشانگر این واقعیت است که احساسات میهن پرستانه ونوعدوستانه،ریشه درباورهای مردم میهن مان دارد ،چنلنکه دراین سالها نهادهای گوناگونی برای یاری رسانی به مردم آسیب دیده پدید آمده است ومردم با تحمل تمام مشکلات در همه زمینه ها ،خصلت های انسانگرایانه خودرا از دست نداده اند.
زلزله ویرانگر در استان کرمانشاهان برخی از واقعیتها ی وضعیت زندگی مردم این منطقه را نیزآشکار کرد. شهرستان سرپل که بیشترین میزان کشته و ویرانی را داشت یکی از فقیر ترین ومحرومترین شهرهای ایران است مردم سرپل دهاب اکثرا پیرو آیین یارسان یا اهل حق هستند بهمین علت مورد تبعیض مذهبی وقومی قرار دارند واز محرومیتهای اقتصادی وفرهنگی رنج میبرند،هیچگونه فعالیت اقتصادی چشمگیر این شهر وجودندارد تابتواند جوانان جویای کار را جذب کند وافزون برآن جوانان این دیار درگزینشهای استخدامی بعلت عیر مسلمان بودن پذیرفته نمیشوند ،از اینرو جوانان این شهر یا جلای وطن میکنند ویا درشهرهای دیگر بکارهای شاق تن در میدهند .جمهوری اسلامی از آغاز خیلی تلاش کردکه آنانرا برفتن به مسجد ترغیب کند. اما موفق نشد وبا مقاومت یکپارچه مردم یارسان روبروشد. یکی از باورهای آیین یارسان دلبستگی آنان به موسیقی وتنبور نوازیست که جمهوری اسلامی آنرا برنمی تابد،اما اهالی یارسان درتمام مراسم مذهبی خود،ازخرد وکلان وزن ومرد تنبور مینوازند وآوازدسته جمعی سرمیدهند.یکی دیگر از مشکلات منطقه وجود مین های باز مانده از جنگ ویرانگر 8ساله است که هر سال قربانی میگیرد ،این شهر درزمان جنگ نیز آسیبهای فراوان دید ومردم سالها آواره بودند وهنوز عده ای از مردم این دیار در اردوگاه رمادیه عراق بسر میبرند.وجود نیروهای ضد شورش دراین شهردر میان مردم رنج دیده که عزیزانشان را از دست داده اند واز هستی ساقط شده اند نشانگر کینه عمیق رژیم به مردم این دیار وآیین آنهاست.
درخاتمه بامردم ستمدیده که این بار نیز قهر طبیعت که آنانرا از هستی ساقط کرد ودر سوگ عزیزانشان نشستند ابراز همدردی داریم وخیزش ملی مردم را که بیاری هموطنان آسیب دیده شتافتند ارج مینهیم.وامیدواریم که این کمیته های کمک رسانی همچنان تداوم داشته وفعالیت آن گسترده تر گردد
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد
