کارگران آذر آب و کارگران هپکو اراک تنها به دلیل اعتراض نسبت به عدم پرداخت چندین ماه از حقوق شان توسط نیروی های ضد شورش پلیس سرکوب شدند. آیا این قدرت سرکوب و دستور قضایی که برای عقب راندن کارگران همچنان فعال است و درسالهای اخیر حتی صدور احکام سنگین زندان و شلاق و جریمه ازسوی قوه قضاییه علیه کارگران حق خواه و حق طلب و فعالین کارگری و معلمان صادر کرده است و حتی در برابر چهل و چهار روز اعتصاب غذای کارگر زندانی رضا شهابی بی تفاوت است. اراده ای هم برای برخورد با دلالان اقتصادی و دزدان میلیاردی و فساد مسئولین رده بالای حکومتی دارد؟ و کارفرماهایی که خون کارگران را می مکند وحقوقشان را در بعضی موارد تا یکسال هم نداده اند و چند ماه یکبار حقوق اندکی به کارگران میدهند؛ اراده ای برای برخورد با این عوامل خودی وجود دارد؟ قطعا سرکوب وبرخوردهای امنیتی با خواسته های بحق کارگران نمی تواند کارگران را ازحق خودشان محروم کند.
سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی برخورد خشونت آمیز با کارگران کارخانه های آذر آب وهپکو اراک را بشدت محکوم میکند و از تمام تشکل های مستقل کارگری و نهادهای مدنی و دانشجویی و معلمان میخواهد اینگونه برخوردهای خشونت بار با کارگران زحمت کش را محکوم کنند و جامعه را به اتحاد علیه زورگویان و رانت خوران دعوت کنند. تمام مزد بگیران، اعم از کارگران و معلمان و دیگر اقشار جامعه که حقوق دریافت می کنند بشدت زندگی دشواری را می گذرانند چه رسد به کارگرانی مانند کارگران آذرآب و هپکو که ماههاست حقوقی دریافت نکرده اند.
سندیکای کارگران شرکت واحد حق اعتراض و تجمع را حق مسلم کارگران می داند وبرخورد خشن وپلیسی را با کارگران کارخانه های آذرآب و هپکو بشدت محکوم می کند وخواستار رسیدگی به وضعیت این کارگران و محاکمه کارفرمای این کارخانه ها برای عدم پرداخت حقوق کارگران است.
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد
