انسان

انسان

انسان آنقدرها هم که تو فکر می کنی، خوب نیست. انسان آنقدها هم که تو فکر می کنی، بد نیست. واقعیت آنقدرها هم که تو فکر می کنی،خوب نیست. واقعیت انقدرها هم که تو فکر می کنی، بد نیست.
من آنقدرها هم که فکر می کنم، خوب نیستم. من آنقدر ها هم که فکر می کنم، بد نیستم. پرسش این است، که آیا فضایی برای خوبی در من هست، که آیا فضایی برای شادی در من هست. پرسش این است، که آیا فضایی برای خوبی در واقعیت هست، که آیا فضایی برای شادی در واقعیت هست.
هست.گاه کم تر و گاه بیش تر. گاه آنقدر بیش تر که لبخند بر لبانت می نشاند. و گاه آنقدر کم تر که اشک ترا در می آورد.

*******

نه همیشه، نه در هر موقعیتی

قادر نیستم در مورد جهان بسیار کلی قضاوت کنم. جهان وجود ندارد. جهان ها وجود دارند. جهان مکانی برای زیستن است و در عین حال یک ورطه. زیباست و در عین حال نازیبا. جهان مکانی برای دوست داشتن است و در عین حال سبعانه .

بر یکی از شانه هایش فرشته ای نشسته است. بر شانه دیگرش یک دیو. من حامل این هر دو جهان در خویشم. نه همیشه، نه در هر موقعیتی از این آزادی برخورداری که راهت را در این جهان خود برگزینی.

جهان مکانی امن است و در عین حال یک تهدید.