در آستانه روز دهم دسامبر و سالگرد تصویب منشور جهانی حقوق بشر، کمیته سوم مجمع عمومی سازمان ملل متحد، رأی به قطعنامه ای داد (با رأی مثبت ۸۵ کشور) که در آن به موارد متعدد نقض حقوق بشر در ایران اشاره شده است.
این قطعنامه به دولت ایران یادآور می‌شود که به عنوان عضو سازمان ملل و یکی از اعضای امضاکننده منشور جهانی حقوق بشر، ملزم به پایان بخشیدن به تمام موارد نقض حقوق بشر در ایران می‌باشد.
اعدام نوجوانان زیر ۱۸ سال، نقض سیستماتیک حقوق زنان، کودکان و اقلیت های دینی و قومی، محدود کردن شدید آزادی اندیشه و بیان، دستگیری و شکنجه فعالان سیاسی و مدنی و شهروندان دو تابعیتی، ادامه حصر معترضان به نتایج انتخابات سال۱۳۸۸، عدم دسترسی زندانیان سیاسی به خدمات درمانی و بهداشتی، عدم همکاری با گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد و ممانعت از ورود او به ایران برای بررسی وضعیت حقوق بشر، نمونه هائی از نقض حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران هستند که که در قطعنامه مذکور به آن اشاره شده است.
در این قطعنامه تاکید شده که از نقض فاحش حقوق بشر در دوران دولت حسن روحانی نه تنها کاسته نشده، بلکه در مواردی از قبیل افزایش اعدام‌ها، سرکوب مخالفان و منتقدان سیاسی، اجتماعی و فرهنگی شدیدتر هم شده است.
سران جمهوری اسلامی این قطعنامه سازمان ملل متحد را رد کرده و آن را «طنز تلخ تاریخ» و ناشی از اغراض سیاسی قدرت‌های خارجی دانسته اند!
اما مردم ایران و جهانیان که کارنامه سیاه این حکومت را در مقابل خود دارند، به درستی می‌دانند که در حقیقت «طنز تلخ تاریخ»، سُلطه حکومت ولایت مطلقه فقیه بر ایران است. کشوری که در عهد باستان نخستین منشور روا داری را به جهانیان ارائه داده و در سال ۱۹۴۸ از نخستین امضا کنندگان اعلامیه جهانی حقوق بشر بوده است. حاصل این «طنز تلخ تاریخ»، بلای دردناک تبدیل ایران به زندانی بزرگ برای مردم این کشور است. جمهوری اسلامی از ابتدای روی کار آمدنش با احیای قوانین عصر جاهلیت، تحت عنوان قوانین «شرع مقدس اسلام»، اساسی‌ترین حقوق شهروندان را نقض می‌کند.
با این همه و به رغم تشدید سیاست سرکوب و خفقان جمهوری اسلامی و اقدامات ضد بشری نیروهای امنیتی و قوه قضائیه برای خاموش کردن صدای دادخواهی مردم ایران، مبارزات حق طلبانه و مطالبات حقوق بشری آن‌ها همچنان ادامه دارد.
- ما، امضا کنندگان این بیانیه اعلام می‌کنیم که با گرامی داشت سالگرد روز جهانی حقوق بشر، همواره مانند گذشته، از مبارزات هموطنان خود پشتیبانی خواهیم کرد و صدای دادخواهی آنان را به گوش جهانیان خواهیم رساند.
- ما، جنایات و اعمال ضد حقوق بشری حکومت اسلامی را که بر شهروندان ایرانی روا می‌دارد، افشا کرده و نهادهای بین المللی مدافع حقوق بشر را در جریان اقدامات ننگین آنان قرار خواهیم داد.
- ما، مانند گذشته، پژواک فریادِ زنان و مردان زندانی و تبعیدی و در حصر مانده ای خواهیم بود که در بیدادگاه‌های دربسته و بدون حضور وکیل مدافع و هیأت منصفه به زندان‌های دراز مدت محکوم شده اند.
- ما، مدافعان حقوق بشر در داخل و خارج از کشور، تا تحقق حقوق و آزادی های مندرج در منشور جهانی حقوق بشر برای شهروندان ایرانی، اعم از زن و مرد و کودک، آرام نخواهیم گرفت.
- ما، بانگ بر می آوریم که بر خلاف ماده اول پیمان جهانی حقوق بشر که می گوید:
«تمام افراد بشر آزاد به دنیا می آیند و از لحاظ حیثیت و كرامت و حقوق با هم برابرند...»،
در کشور ایران:
«تمام افراد بشر آزاد به دنیا می آیند، اما آزاد زندگی نمی‌کنند و از لحاظ حقوق اجتماعی با هم نابرابرند.»
شبکه همبستگی برای حقوق بشر در ایران
۲۰ آذر ۱۳۹۵ - ۱۰دسامبر ۲۰۱۶
امضای نهادها:
۱ - انجمن زنان ايرانى - مونترال
۲ - انجمن تئاتر ایران و آلمان ـ کلن
۳ - انجمن همبستگی ایرانیان - دالاس
۴ - انجمن جمهوریخواهان ایران - پاریس
۵ - انجمن حقوق بشر و دموکراسی برای ایران - هامبورگ
۶ - بنیاد اسماعیل خویی
۷ - جامعه دفاع از حقوق بشر و دموکراسی در ایران - سوئد
۸ - جنبش سبز - لندن
۹ - جنبش سبز - كارديف
۱۰- مادران پارک لاله ایران
۱۱- حامیان مادران پارک لاله - دورتموند
۱۲- حامیان مادران پارک لاله - هامبورگ
۱۳- حامیان مادران پارک لاله - لندن
۱۴- حامیان مادران پارک لاله - فرزنو
۱۵- سازمان دفاع از حقوق بشر کردستان
۱۶- شبکه همبستگی ملی فرزنو - کالیفرنیا
۱۷- فدراسیون اروپرس
۱۸- کنشگران «همه حقوق بشر، برای همه، در ایران»
۱۹- کمیته مستقل ضد سرکوب شهروندان ایرانی - پاریس
۲۰- کمیته دفاع از حقوق بشر در ایران - شیکاگو
۲۱- كمپين دفاع از زندانيان سياسي و مدني
۲۲- مادران صلح مونترال
۲۳- همبستگی برای جمهوری عرفی و حقوق بشر در ایران - مونترال
۲۴- همبستگی برای جمهوری عرفی و حقوق بشر در ایران - نیویورک
۲۵- همبستگی برای جمهوری عرفی و حقوق بشر در ایران - لوس آنجلس
کانون مدافعان حقوق بشر کردستان
