جعفر عظیم زاده، رئیس هیئت مدیره اتحادیه آزاد کارگران ایران، به همراه اسماعیل عبدی در اعلامیه اعلام اعتصاب غذای خود در دهم اردیبهشت ماه ۱۳۹۵ نوشته بودند :« لذا ما در گرامیداشت اول ماه می روز جهانی کارگر و اعلام همبستگی با کارگران جهان، به مناسبت این روز بزرگ در اعتراض به امنیتی کردن فعالیت های صنفی و تجمعات و اعتصابات کارگران و معلمان ، دستمزدهای زیر خط فقر، ممنوعیت برگزاری مستقلانه و آزادانه روز جهانی کارگر و روز جهانی معلم، عدم شفافیت و عمل موثر سازمان جهانی کار ILO در قبال نقض حقوق بنیادین کارگران و معلمان ایران و با خواست خارج کردن اتهام "اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت ملی کشور" و دیگر اتهامات امنیتی از پرونده های مفتوح کارگران و معلمان معترض و برداشتن اینگونه اتهامات جعلی و ساختگی از پرونده های خود و دیگر فعالین کارگری و معلمان زندانی از روز دهم اردیبهشت ماه دست به اعتصاب غذای نامحدود خواهیم زد».
اکنون چهل و نُه روز از اعتصاب غذای شجاعانۀ جعفر عظیم زاده گذشته است. او همچنان بر خواسته های خود برای خارج کردن اتهام "اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت ملی کشور" از پرونده فعالان کارگری پافشاری می کند. او نیک می داند که نهادهای قضائی و امنیتی رژیم اسلامی چگونه با امنیتی کردن پرونده فعالان کارگری و مدنی، راه زندان های طویل المدت و فشارهای سنگین بر آنها و خانواده هایشان را هموار می سازند و چگونه از این طریق راه مبارزات صنفی و مدنی را می بندند. حالا دیگر مقامات امنیتی و قضائی جمهوری اسلامی که از انفجار خشم کارگران ایران هراسان شده اند، علاوه بر دستگیری، شکنجه و زندان، اجرای حکم شلاق را نیز به کار می گیرند. جنایتی که در حق کارگران معدن طلای آق دره انجام دادند و احکام رذیلانه شلاق تعلیقی که برای کارگران معدن بافق صادر کردند. جعفر عظیم زاده به عنوان فعال فداکار جنبش کارگری که خود نتایج این اتهامات و شیوه های جنایتکارانه را با گوشت و پوست خود لمس کرده ، می داند که نباید در برابر آن سکوت کرد. لب بستن بر غذا از سوی او، بیانگر شناخت دقیق او از ماهیت رژیمی است که با بستن اتهامات امنیتی بر فعالیت های صنفی کارگران، راه سرکوب خشن این مبارزات را هموار می سازد.
تلاش رذیلانه مقامات امنیتی و قضائی جمهوری اسلامی بر این است که با امنیتی کردن پرونده فعالان کارگری و هموار کردن راه مجازات های رذیلانه و سخت، ترس را بر جامعه کارگری و مدنی کشور مستولی سازند. آنها با وارد کردن اتهامات واهی در پرونده های فعالان مدنی و صنفی تلاش دارند آنها را از ادامه مبارزه باز دارند و نیروهای جوان تر را نیز به وحشت اندازند. از سوی دیگر سیاست آنها در زندان های مخوف شان نیز بر این استوار است تا با مرگ خاموش فعالان کارگری، مدنی و سیاسی، خود را از دست آنها خلاص سازند. ما تاکنون شاهد نمونه های زیادی از مرگ خاموش زندانیان سیاسی و عقیدتی بوده ایم. بی توجهی مقامات امنیتی و قضائی رژیم به خواست های زندانیانی که در اعتصاب غذا به سر می برند از اینجا ناشی می شود. در حال حاضر هفت نفر از زندانیان سیاسی و عقیدتی در اعتصاب غذا به سر می برند. جنایتکاران رژیم تلاش دارند با کشاندن پرده سکوت بر اعتراض این زندانیان و به کارگیری شیوه های انحرافی، تمرکز افکار عمومی مردم ایران و جهان را از این ماجرا دور سازند. درست در اینجاست که باید با تمرکز هر بیشتر بر گسترش اخبار وضعیت زندانیان سیاسی و عقیدتی در حال اعتصاب غذا، با این حربۀ رذیلانه رژیم اسلامی مقابله کرد.
سازمان ما ضمن دفاع از خواست برحق و شجاعانۀ اعتصاب غذای جعفر عظیم زاده و دیگر زندانیانی که در حال اعتصاب غذا هستند، از همه فعالان مدنی و سیاسی و تمامی تشکل های مدافع حقوق انسانی و مبارزت کارگری داخل و خارج از کشور تقاضا دارد به حمایت از خواست های این فعالان زندانی همت گمارند و فریاد اعتراض آنها را به گوش همگان برسانند. باید فشار بر رژیم جمهوری اسلامی را آنچنان افزایش داد تا دست از این سیاست های جنایتکارانه و رذیلانه در حق فعالان مدنی، صنفی و سیاسی بردارد. ما همچنین ضمن تجلیل از شجاعت و فداکاری جعفرعظیم زاده از او تقاضا می کنیم اکنون که چنین پرطنین صدای حق طلبانه اش را به گوش همگان رسانده ، بهتر است به اعتصاب غذای خود خاتمه دهد ، زیرا جنبش کارگری ما نباید چنین فعالانی را از دست بدهد. زنده ماندن این فعالان شجاع برای ادامه پیکار بزرگ جنبش کارگری مهم تر از حتی پیروزی در یک نبرد واحد است.
سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی
زنده باد آزادی، زنده باد سوسیالیسم
هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)
پنجشنبه ۲۷ خرداد ۱۳۹۵ برابر با ۱۶ ژوئن ۲۰۱۶
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد
