بوی گل آمد، جهان نوشد،
به یاد میهن ام،
جشن می گیرم،به شادی می نشینم،
می کنم نو،بر تن ام پیراهن ام
می رسد نوروز چون هرسال،
در فصل بها ر ،
می شود هنگام بزم و جشن وکار
خانه می آراید همسر،
می گذارد روی میز،
هفت سین،چون "سیر"و"سرکه"،
"سبزی"و"سیب"ومویز
در کنارش "سمنو" ،"سنجد"،"سماق"
تا زخود بیرون شوی،
میلی کنی بر باغ وراغ
نازنین ام در کنارم می نشیند،
سبزه و گل روبرو
یاد یاران ام بخاطر،
یاد دوران،مو به مو
گرچه خاک میهنم "اشغال"،
یارانم به زندان یا به دار
شادمانم " نه" به دشمن گفتم ،
وبا آزادگان ام هم قرار
"دین"اگر رنگ وریا،تزویر،
ودشمن پیشگی است
من نه دیندارم،نه زاهد،
بلکه "ایمان"ام خداناباوری است
خنده برلب،روزگارت شاد شاد
پر کن این پیمانه ،
تا گیریم از آزادی سراغ .
30اسفند 1394
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد
