هشتم مارس، روز جهانی زن ١٤١ ساله می شود. طنين ناقوسی که در حرکت اعتراضی زنان کارگر در کارخانجات نساجی نیویورک برای کسب دستمزد برابر با مردان و بهبود شرايط و محيط کار به صدا در آمد، اکنون تمامی حوزه های حيات اجتماعی را درنورديده است.
طی نزديک به يک قرن و نيم تلاش و مبارزه پيگيرانه و مبتکرانه، اکنون زنان نه تنها در کارخانه و محل کار، بلکه در کسب حقوق و جايگاه برابر در مراکز تصميم گيری و گردانندگی جامعه حضور انکارناپذير و اثرگذار را بخود اختصاص داده اند. قوانين مدنی از جمله قانون کار در بسياری از جوامع هر روزه به چالش کشيده می شوند تا هرچه بيشتر تضمين کننده اين حضور فعال باشند. زنان در مسير مبارزات خود در کشورهای مختلف اگر چه با چالش های همگون روبرو نيستند، اما در ذات رفتاری خود يک عنصر مشترک و ثابت دارند و ان اينکه منتظر نشده اند تا آزادی به آنان داده شود، بلکه خود به ميدان آمده و جايگاه شايسته خود را تسخير کرده اند. اگر زمانی در بخشی از کشورهای دمکراتيک، مشارکت ٥٠ درصدی زنان در مجامعی همچون مجالس مقننه، با ايچاد تبعيض مثبت تامين می شد، امروز اين امر با رای هدفمند شهروندان ناظر برشايستگی و توانمندی زنان به وقوع می پيوندد. توانايی های ويژه زنان در امر مديريت، توليد و خدمات، به ضمانتی برای توسعه و رشد هماهنگ جامعه تبديل شده و بر سرمايه عملی و معنوی جامعه افزوده است. برای سنجش پيشرفت هر جامعه و برخورداری آن از آزادی، اکنون حضور و مشارکت زنان، يکی از شاخص های اصلی بشمار می رود و تنها برابری در دستمزد کفايت نمی کند.
اين امر نتيجه مبارزات خستگی ناپذير زنان در گوشه و کنار جهان از جمله زنان کشورمان است. زنان ايرانی از دير باز با طنين ناقوس ٨ مارس همراه شده اند و امروزه عليرغم تمامی موانع قانونی و فرهنگی بر ای حضور و مشارکت در فعاليت های اجتماعی و کسب حقوق و جايگاه برابر با مردان، پافشاری و مبارزه می کنند. زنان در تمامی حرکت های تغيير و تحول طلبانه مشارکت فعال دارند. تناقض بزرگی ميان جايگاه سياسی زنان و قوانين تبعيض آميز و ضدزن در جمهوری اسلامی با خودآگاهی زنان و جايگاه حقيقی شان در جامعه وجود دارد. از اين نظر کشور ما عقب تر از افغانستان است. با اين وجود هر کجا اعتراضی به نقض حقوق صورت بگيرد، زنان در مقابله آن قد علم می کنند، چه در به چالش کشيدن قوانين نابرابر در بازار کار و چه در دفاع از زندانيان سياسی، چه در نفی تبعيض در چهارچوب خانواده و چه در عرصه هنر و فرهنگ حضور نقش آفرين زنان را می توان بوضوح ديد. اين حضور در بعد کلان يعنی مشارکت در حکومت نيز تبلور روز افزون دارد. حضور زنان در عرصه انتخابات و دفاع از حق شهروندی برای انتخاب شدن و انتخاب کردن، به دستاوردهای چشمگيری رسيده است.
کمپين " تغيير چهره مردانه مجلس" که در کارزار پيش انتخاباتی مجلس شورا حدود هشت ماه قبل از برگزاری انتخابات آغاز به کار کرد، نمونه اخير از تلاش های مدام زنان در اين خصوص است. اين حرکت يک هدف اصلی را دنبال می کرد و آن دسترسی به ٥٠ کرسی مجلس شورای اسلامی برای زنان برابری طلب بود که همراه با طرح مطالبات مشخص به افکار عمومی معرفی شد و از زنان دعوت کرد که کانديدای نمايندگی مجلس شوند. بر اساس آمار منتشره بیش از ١٤٣٠ زن برای انتخابات دوره دهم مجلس کاندیدا شدند که رشد سه برابر نسبت به دوره های قبل داشت. اين کمپين نه تنها بر حضور صوری زنان بلکه با طرح مطالبات و مخاطب قرار دادن تمامی کانديداها، فرهنگ حاکم و ناظر بر روند انتخاباتی را به چالش کشيد. کمپين از همين زاويه مورد غضب تاريک انديشان قرار گرفت و قبل از برگزاری انتخابات مجلس با تهديد و ارعاب از جانب نيروهای اطلاعاتی و امنيتی تعطيل شد.
زنان کشورمان در صف مقدم مبارزه با استبداد برای کسب آزادی های اجتماعی و برابر حقوقی ايستاده اند. اين حضور برای نيروهای تحول طلب اميد و الهام بخش است و برای تاريک انديشان در لايه های مختلف حکومت جمهوری اسلامی چالش برانگيز و غير قابل تحمل. از همين رو به هروسيله ای در مقابل آن مانع ايجاد می کنند و اما باز هم حرکت های مبتکرانه زنان در بزنگاه های حساس با استفاده از امکانات موجود، خود نشان می دهد و به همگان يادآوری می کند که ما هستيم و تا دستيابی به تمامی حقوقمان و نيمی از قدرت، کارزارهايمان را براه خواهيم انداخت.
سازمان فداييان خلق ايران (اکثريت) در اين رزم آينده ساز در کنار تمام آن هائی که برای رفع تبعيض جنسيتی در همه ابعاد، برای آزادی، دمکراسی و عدالت اجتماعی تلاش می کنند، قرار دارد و در حمايت از مطالبات جنبش زنان آماده هرنوع همکاری است.
با اميد به پيروزی در اين راه و گرامیداشت روز جهانی زن، هشتم مارس را به تمامی زنان و مردان ايران تبريک می گوييم.
هيئت سياسی ـ اجرائی سازمان فدائيان خلق ايران (اکثريت)
١٦ اسفندماه ١٣٩٤ (٦ مارس ٢٠١٦)
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد
