تعجب!
23/فوریه/2015
همه چيز در دنياى سياست بقدرى عجيب و غريب شده كه من مدتهاست از هيچ چيز تعجب نمى كنم. اما البته گاهى از تعجب ديگران خيلى تعجب مى كنم! مثل همين موردِ به اصطلاح انتخابات. اين كه ليست حاميان سركرده ى جانيان، سيدعلى خامنه اى، پر باشد از منفورترين چهره هاى كريه حكومت اسلامى كه البته براى كسى عجيب نيست. ولى من از اين كه بعضى ها از ديدن نام جانيان شناخته شده اى مثل درى نحف آبادى و رازينى و رى شهرى در ليست طرفداران دولت تعجب مى كنند، واقعا تعجب مى كنم. انگار در رأس همين ليست نام هاشمى رفسنجانى را نمى بينند كه در تمامى جنايات اثبات شده ى حكومت در كنار خمينى و خامنه اى بوده است و همچنان به گذشته ى پرافتخارش افتخار مى كند. وقتى مى شود بين بد و بدتر يكى را انتخاب كرد پس تعجبى ندارد اگر از ملتى بخواهند كه بين بدتر و بدترين يكى را انتخاب كند!
پاسخ یک پرسش
24/فوریه/2015
در ارتباط با یادداشت قبلی بسیاری از دوستان از من پرسیده اند چه راه بهتری از رای دادن به لیستی که در آن افراد ناشایست نیز وجود دارد پیشنهاد می کنی. پاسخ به یکی از آنان را این جا هم می آورم:
راه بهتری که من می شناسم نافرمانی مدنی است. این نافرمانی می تواند یک اعتراض ساده به انتخابات فرمایشی در فیسبوک باشد یا شرکت در اعتراضات خیابانی با استفاده از فرصت پیش آمده. آنچه برای جنبش سبز حیثیت آورد رای دادن یا ندادن نبود بلکه نافرمانی مدنی پس از آن بود.
تقاضای پاسخ!
25/فوریه/2015
لازم دیدم در آستانه انتخابات از آقایان ناصر زرافشان دبیر کانون نویسندگان ایران، و محمد ملکی رئیس پیشین دانشگاه تهران بپرسم شما که در ایران تشریف ندارید و از فضای سیاسی آن بی خبرید چرا به رهنمودهای امثال اکبر گنجی و فرخ نگهدار که در ایران و در وسط میدان هستند، و تاریخ زندگیشان نشان می دهد که تا امروز بهتر از هرکس منافع مردم ایران را تشخیص داده اند، گوش نمی دهید و مردم را از انتخابات سرنوشت ساز روز جمعه دلسرد می کنید!؟
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد