در فاصله ی کمتر از دو هفته به انتخابات ریاست جمهوری اسلامی ایران، نامزدهای این انتخابات به محمود احمدینژاد، رییس جمهور کنونی، اقدامات وی را با هدف رأی از بودجهی کشور و به دست آوردن رأی با استفاده از امکانات دولتی توصیف کردهاند.
از جمله وعدهی اوراق مشارکت برای طرحهای نفتی، وعدهی پرداخت ماهانه به هر ایرانی، اعطای سکهی طلا به کارکنان یک بیمارستان، چکهای پنجاه هزار تومانی به دانشجویان برخی دانشگاهها و هدیه ویژهی رییس جمهور در خوابگاه دختران دانشگاه تهران.
یکی دیگر از طرحها و اقداماتی که از سوی دولت محمود احمدینژاد دنبال میشود و بار دیگر لایحهی آن به مجلس شورای اسلامی فرستاده شده است، پایین آوردن سن رأیدهندگان با هدف شرکت جوانان ۱۵ ساله در انتخابات است.
غلامحسین الهام، سخنگوی دولت گفته است ما از حق جوانان دفاع میکنیم و میافزاید دولت لایحهای را به مجلس فرستاده که سن رأیدهندگان در قانون ۱۵ سال کامل باشد. تاکنون این این لایحه چند بار از سوی دولت به مجلس ارایه شده است اما هر بار با مخالفت نمایندگان حتا گروه اصولگرای آن روبهرو شده است.
برای بررسی بیشتر این موضوع با آقای مهرداد درویشپور، استاد دانشگاه و جامعهشناس در سوئد، عضو شورای هماهنگی جنبش جمهوریخواهان دموکرات و لائیک گفت و گو کردهام.
آقای درویش پور به نظر شما اصرار دولت محمود احمدی نژاد برای پایین آوردن سن رأیدهندگان به ۱۵سال چیست؟ با وجود آن که در قوانین جهانی جوانان زیر ۱۸سال کودک شمرده می شوند؟
نفس این که در جامعه ی ایران دولت احمد ینژاد می خواهد سن رأی دهندگان را به ۱۵ سال کاهش بدهد، گویای وضعیت تراژیک و رقت باری است که دولت احمد ینژاد با آن روبه رو است.
از یک طرف انگیزه ی دولت از این کار افزایش شانس پیروزی انتخاب مجددش در انتخابات است. به دلیل اینکه اگر بتوانند سن رأی دهندگان را پایین بیاورند تحت تأثیر قرار دادن افرادی که کودک و خردسال محسوب می شوند و هنوز از بلوغ ذهنی کافی برخوردار نیستند ساده تر خواهد بود. بنابراین با توجه به اینکه هم رسانه ها در کنترل دولت احمدی نژاد قرار دارد و هم اینکه نگران شکست خود در انتخابات است به شدت نیاز به افزایش رأی خود دارد.
به همین دلیل سعی میکند بر گروه هایی سرمایه گذاری بکند که احتمالاً ممکن است از پختگی ذهنی کافی برخوردار نباشند یا شناخت لازم را نداشته باشند. به طور مثال تلاش دولت برای سرمایه گذاری در روستاهای عقب افتاده، که احتمالاً ساکنانش چندان از کم و کیف مقولات سیاسی، اجتماعی جامعه و جهان مطلع نیستند آغاز شده است.
تمایل برای به دست آوردن رأی آن ها تمایل برای به دست آوردن رأی ناآگاه ترین ها است. درست با همین نوع نگاه و منطق سعی می کنند رأی خردسالان را که کمتر آگاهی سیاسی ـ اجتماعی دارند و حتا از بلوغ سنی درخور هم برخوردار نیستند به دست بیاورند.
طبیعتاً اگر این گروه بتواند واجد رأی شود برای دولت احمدینژاد پیروزی بسیار، بسیار بزرگی خواهد بود. چون رأی این افراد را آسانتر میشود با تبلیغات و شستشوی مغزی خرید و سطح آگاهی پایینتر این گروه نوجوانان و خردسالان میتواند ابزار دست مناسبی برای کسب مشروعیت و نوعی مانیپلیشن یا همانطور که گفتم شستشوری مغزی باشد.
جنبه ی دیگر تراژیک ماجرا در این جاست که در تمام جهان ۱۸ سال را سن قانونی قرار داده اند تا فرد بتواند رأی بدهد. چون فرد از لحاظ ذهنی می تواند در تمام امور زندگی مستقل و دارای حق تصمیم گیری باشد. اینکه در جامعه ی ایران در زمینه ی مهمی نظیر مسأله ی حق رأی، سن حق رأی را از ۱۸ سال به ۱۵ پایین بیاورند یعنی دوران کودکی را تا ۱۵ سال تقلیل داده اند.
معنای دیگر این اقدام نوعی تجاوز به حقوق کودکان زیر ۱۸ سال است. این که در تمام جهان افراد زیر ۱۸ سال هنوز کودک تلقی می شوند اما در ایران سعی می کنند حق رأی از ۱۸ سال به ۱۵ سال تقلیل دهند بدان مهنا است که به نوعی سن تصمیم گیری ومسئولیت اداره ی زندگی اجتماعی افراد را یکباره پایین بیاورند. این در حالی است که هیچ نوع شرایط دیگری برای نوجوانان و خردسالان بهبود نیافته است. امری که آن را چیز دیگری نمی شود نامید جز تقلیل حقوق کودکان و کوتاه کردن عمری را که فرد به عنوان کودک بیش از آنکه نیازمند تصمیم گیری باشد نیازمند حمایت جامعه است. از این بعد به نظر من نه فقط این کار یک شگرد زشت انتخاباتی برای سرمایهگذاری روی گروههای کمتر آگاهتر و کسب رأی بیشتر است، بلکه تجاوزی آشکار به حقوق کودکان از طریق کم کردن سن کودکی و خردسالی و وادار کردن آنها به تصمیمگیری در مورد یکی از مهمترین مسایل سیاسی مملکت است.
آقای درویش پور، گفته شده است که چندین بار این لایحه را به مجلس شورای اسلامی فرستادهاند که مجلس تصویب نکرده است. حتا گروه موسوم به اصولگرا هم در میان مخالفان این لایحه هستند. فکر میکنید چه وضعی پیش آمده که دوباره میخواهند این لایحه را به مجلس بفرستند آن هم تقریباً دو هفته مانده به انتخابات ریاست جمهوری؟
نقض حقوق بشر در جمهوری اسلامی در ابعاد گوناگون جریان دارد. نقض حقوق کودکان هم یکی از مشکلات جامعه است. اما مجازات اعدام کودکان زیر ۱۸ سال آنقدر شنیع و زننده بوده که افکار عمومی جهان واکنش نشان داد و حتا برخی از کاندیداهای انتخابات ریاست جمهوری به صراحت مخالفت خودشان را با آن بیان کردهاند.
کاهش سن حق رأی آنقدر اقدام شنیعی است که هیچ گروهی در جامعه جرأت دفاع از آن را ندارد. حتا در گذشته هم بنا بر عرف و مقرارت بینالمللی بسیاری از نمایندگان پارلمان هم جرأت نکردند بر این لایحه صحه بگذارند و حتا با آن مخالفت آشکار کردند.
اینکه این لایحه درست چند هفته قبل از انتخابات مجدداً به مجلس برده شده است دارای پیام صریحی است. یعنی دلنگرانی بنیادگرایان و به خصوص دولت احمدینژاد از شکست آنقدر بالا است که حتا صبر نمیکنند دولت بعدی در این زمینه بررسی کرده و تصمیمگیری را به پارلمان موکول کند.
به نظر من تلاش جدی وجود دارد که این اقدام در دورهی کنونی دولت احمدینژاد تصویب شود و اگر تصویب شود همانطور که گفتم ما شاهد آرایش جمعیتی دیگری خواهیم بود. یعنی افزایش رای چند میلیونی که قای احمدینژاد روی آنا حساب باز کرده که با تبلیغات بتواند آنرا به دست آورد.
به نظر من این اصرار مجدد هیچ دلیل دیگری جز دلنگرانی دولت احمدی نژاد از شکست در این انتخابات را ندارد. وگرنه روشن است تعجیل آنهم در دقیقه ی ۹۰ تعجیلی فاقد منطق است و دلیلی جز نیاز به افزایش رأی ندارد.
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد
