ین روزها ملیون ها تن مردم آزادیخواه و عدالتجوی ترکیه و به همراه آنان همه آزادیخواهان جامعه بشری درا سراسر جهان سوگوار بزرگ ترین جنایتی هستند که مارش عظیم صلح را در آنکارا با دو انفجار بزرگ به خون کشانید. مارشی که هدف آن اعتراض به خشونت و درگیری بود، با کشتار و زخمی شدن صد ها تن مواجه گشت. گزارش ها حاکی است که هزاران شرکت کننده در راهپیمائی حتی بعد از این فاجعه، به رغم آن که بسیاری از آن ها در حال یاری رساندن به همراهان مجروح و رسیدگی به وضعیت پیش آمده بودند، جسورانه تصمیم داشتند که میتیگ خود را ادامه دهند و صحنه را رها نکنند، اما پلیس سرکوبگر که حتی از امداد رسانی توسط مردم هم جلوگیری می کرد، تلاش داشت تجمع داغداران را از هم بپاشد و از ادامۀ تجمع جلوگیری نماید. پلیس می خواست با پرتاب گاز اشک آور و با توسل به چماق وباطوم آنان را متفرق کند.. پاسخ تظاهرات کنندگان نفرت از سرکوبگر بود: "اردوغان ! دولت ! قاتل! قاتل!" ."دیکتاتور سرنگون! خلق ما پیروز! ".
آن روز سیاه به شب رسید، ولی مردم همچنان در میدان و یا کنار بیمارستان ها و سردخانه هائی که یارانشان را در خود جا داده بود، ماندند و فریاد حق طلبی و پایداری سردادند. خیابان های بزرگ به ویژه اطراف محل جنایت هرگز از انبوه مردم معترض خالی نشد و در دومین روز این حادثۀ فجیع ، سراسر ترکیه را اعتصاب در همبستگی با جنبش صلح و دمکراسی خواهی نوین ترکیه فراگرفت. جنبشی که گسترش و تعمیق آن به گونه ای امیدبخش قطعا از مرزهای ترکیه فراتر رفته و در بهبود وضعیت سیاسی منطقه موثر خواهد بود.
همزمان با راهئیمائی صلح، حزب کارگران کردستان یکجانبه و درخدمت بسط آرامش در فضای انتخاباتی اعلام داشت که هرگونه عملیات مسلحانه علیه ارتش را به حالت تعلیق در آورده است. اما دولت اردوغان که با قطع روند صلح، خود آتش بیار خشونت های اخیر است، بعد از این کشتار هولناک در آنکارا، حملات خود به مواضع نیروهای کرد و ادامه سرکوب فعالان مدنی در مناطق کردنشین را تشدید کرده است و بر دامنه جنگ نفرت اگیز خود علیه طرفداران صلح و آزادی افزوده است.
هنوز روشن نیست که چه کسانی دست به انفجارها در آنکارا زده اند. دولت ترکیه مدعی است که دست داعش در کار بوده است. رهبر حزب دمکراتیک خلق ها در ترکیه یعنی بزرگ ترین حزب سازمانده این تظاهرات و راهپیمائی بزرگ که بیشترین قربانیان این جنایت بزرگ از میان اعضا وهواداران آن بودند، دولت اردوغان و دارودسته های فاشیست اسلامی و مورد حمایت دولت به اضافه باندهای لباس شخصی و پلیس امنیتی و نیروهای گارد سرکوب گر را عامل مستقیم و غیر مستقم این جنایت بزرگ قلمداد کرد و اعلام داشت که از سوی خود، حزبش، نیز بازماندگان و خانواده های قربانیان کشته شده، و افراد آسیب دیده علیه دولت و جنایتکاران اقامۀ دادخواهی خواهد کرد و این پرونده ملی را تا روشن شدن تمام ابعاد آن رها نخواهد کرد.
واقعیت آن است که ابعاد این فاجعه بی سابقه چنان گسترده بود که تمامی جامعه ترکیه را در شوک و نا باوری و نیز خشمی عظیم فروبرد. به همین دلیل بود که دولت ترکیه برای فرار از این خشم برحق ، نقاب سوگواری بر چهره زد، سه روز عزای عمومی اعلام کرد و دستورداد دراین مدت پرچم رسمی این کشور به حالت نیمه افراشته در آید. این درحالی است که به رغم اعلام آتش بس یک طرفه از سوی پ ک ک ،هواپیماهای نظامی ترکیه به پایگاهای «گریلاها « در کوهستانهای قندیل و دیاربکر حمله می کنند و رئیس دولت با وقاحت می گوید آتش بس را نمی پذیریم و به عملیات خود ادامه می دهیم. ناظران آگاه به وضعیت ترکیه براین باورند که حزب حاکم در وحشت از شکستی به نسبت بزرگ تر از ناکامی هایش در انتخابات پیشین، تلاش دارد با گسترش جو ترور و بگیر و ببند جامعه را در حالت ترس زدگی نگه دارد و خود را ناجی کشور از نا امنی و هرج و مرج نشان دهد، تا بلکه از این راه آرای مردم ترس خورده را تصاحب کند.
کمیته مرکزی سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران ضمن ابراز تاسف از جان باختن ده ها انسان عدالت خواه شامل زنان و مردان، پیر و جوان، که طعمه ترور شدند و نیز آرزو برای سلامت جان به در بردگان، به ویژه مجروحان این حادثه شوم، با جنبش پیشرو، صلح طلبانه و عدالت خواهانه مردم ترکیه، به خصوص خلق کرد در این کشور، اعلام همبستگی می کند. ما به سهم خود افکار عمومی مردم عدالت خواه ونیز نهادها، احزاب، سازمان های بشردوست و ترقی خواه جهان را فرامی خوانیم تا با حمایت از دادخواهی قربانیان فاجعه اکتبر سیاه آنکارا، حکومت ترکیه را زیر فشار قرار دهند تا برگزاری یک دادگاه علنی با حضور ناظران بین المللی برای رسیدگی به این پرونده را امکان پذیر سازد .
کمیتۀ مرکزی سازمان اتحادفدائیان خلق ایران
۲۱ مهر ۱۳۹۴ - ۱۳ اکتبر ۲۰۱۵
