آیت الله سید علی خامنه ای،
کنفدراسیون بین المللی اتحادیه کارگری، بشدت نگران وضعیت زندانی سیاسی ارژنگ داوودی میباشد. کسی که بعد از تحمل یازده سال زندان، هم اینک بخاطر نویسندگی و فعالینهای سیاسی مسالمت جویانه، با اتهام «دشمنی با خدا» بطور غیرقانونی محکوم به مرگ گردیده است. آقای ارژنگ داوودی اخیرآ به بخش قرنطینه زندان بندر عباس منتقل شده است.
ارژنگ داوودی، 59 ساله، در سال 2003 دستگیر و متعاقبآ بجرم نگارش «مانیفست سکولار» و بنیانگزاری «جنبش آزادی ایرانیان» و «کفرگویی» و توهین به ولی فقیه و دیگر مقامات حکومتی، به 15 سال حبس، 74 ضربه شلاق و 5 سال محرومیت از حقوق اجتماعی محکوم شد و از آن زمان تا کنون در زندان بسر میبرد.
در مارچ 2005 وی بخاطر فعالیتهای مسالمت جویانه اش در هدایت مرکز آموزش فرهنگی، مواجه با اتهام ترویج و تبلیغ علیه نظام و ایجاد نهادی مخالف حکومت گردید که منجر به صدور حکم 25 سال زندان برای ایشان شد که البته بعد از فرجام خواهی این حکم به 10 سال زندان تقلیل یافت. در ماه می 2014 او به اتهام توهین به ولی فقیه محکوم به دو سال زندان اضافی گردید که این حکم در پروسه دادگاه تجدید نظر میباشد.
در طول این یازده سال زندان، ارژنگ داوودی متناوبآ مورد شکنجه و بدرفتاری واقع شده بطوریکه این اعمال منجر به شکستن دندانها و جراحت چشم، پرده گوش، شانه و زانوی وی گردیده است. در این مدت او مکررآ مابین زندانهای مختلف تهران و زندان مرکزی بندرعباس جابجا شده است ضمن اینکه زندان بندرعباس بسیار دورتر از محل زندگی خانواده اوست. ضمنآ او مدتهای مدیدی نیز در سلولهای انفرادی بسر برده است. در حال حاضز او در زندان مرکزی بندرعباس و در میان بیش از 200 زندانی خطرناک در شرایط بغایت بدی بسر میبرد. در حالیکه غذای ناکافی با کیفیت پائین و کمبود امکانات بهداشتی و زیستی و عدم دسترسی به الزامات سلامت فردی، مزید بر علت شده است.
داوودی در گذشته بارها به زندانهای مختلف تبعید شده و حداقل دو بار هم در زندان مرکزی بندرعباس بسر برده است در حالیکه ماهها در سلول انفرادی تحت شدیدترین شکنجه ها قرار داشته است. بنابر گزارشات، او از جراحات زیادی در زیر شکنجه رنج میبرد که منجر به از دست دادن بخش قابل ملاحظه ای از بینایی و شنوایی خود شده است. این زندانی قدیمی در تمامی دوران طولانی زندان خود، همواره از حق مرخصی محروم بوده است.
ارژنگ داوودی، یک زندانی صریح و فاش گو بوده که در چندین اعتصاب غذای اعتراضی شرکت داشته، نامه های متعدد به مقامات دولتی و بین المللی نوشته و بسیاری از بیانیه های گروهی را امضا نموده است. به تلافی چنین رفتاری، ارژنگ در سال 2009 به مدت یکسال از هرگونه تماس با خانواده خود محروم گردید. متعاقبآ در سال 2010 وی یک نامه شکایت آمیز به دفتر زندان رجایی شهر در کرج نوشت. در یک اقدام تلافی جویانه دیگر دستگاه قضایی ایران، خانه مسکونی داوودی را مصادره کرد و آن را فروخت. او در سال 2010 در نامه اش نوشت که اگر مقامات حکومتی شکوائیه او را نادیده بگیرند و خانه او را به خانواده اش که حالا بی خانمان شده اند، برنگردانند نتیجتآ او به نهادهای بین المللی شکایت خواهد برد. در سال 2011 همسر ارژنگ، خانم نازنین داودی هم بمدت چهار ماه در بازداشت بسر برد.
کنفدراسیون بین المللی اتحادیه کارگری، هراس آن دارد که مبادا او در آینده نزدیک اعدام شود و از همین رو، برای آزادی فوری و بدون قید و شرط ارژنگ داوودی به شما فراخوان میدهد، چرا که او یک زندانی وجدان است و صرفآ بخاطر استفاده مسالمت آمیز از حق آزادی بیان خویش محبوس شده است.
مقامات حکومت ایران میبایست حکم اعدام ارژنگ داوودی را متوقف کنند. ایران بیشتر از هر کشور دیگری در جهان، حکم اعدام اجرا کرده است. فعالین سیاسی، کارگران، اقلیتهای مذهبی و قومی همواره در معرض آزار و اذیت بوده اند. بعنوان یک رهبر مذهبی شما بایستی جلودار لغو مجازات اعدام باشید نه اینکه سکوت کنید و یا از این عمل زشت و سیاه در ایران جانبداری نمائید.
ارادتمند-
دبیر کل، شارن بورو
کنفدراسیون بین المللی اتحادیه کارگری
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد