بیستمین دوره بازی‌های جام جهانی فوتبال از روز پنجشنبه ۲۲ خردادماه [۱۲ژوئن ۲۰۱۴] در کشور برزیل آغاز شد و با پیروزی تیم فوتبال آلمان پایان پذیرفت. جام جهانی فوتبال در قالب جشنواره‌یی از رنگ و نور، اعتراضات مردمی و شورِ موسیقایی که نمایشگرِ فرهنگ و فولکلُرِ غنی و متنوع کشور وسیع و پهناور برزیل است، گشایش یافت. خانم دیلما روسف، رییس جمهور مردمی برزیل، میزبان این جشنواره و برگزاریِ آن در شهر “ریودو ژانیرو“ بود.
ورزش فوتبال با ارزان ترین هزینه در هر جایی قابل اجرا است و به همین دلیل توانسته است تا فقیرترین لایه های جوامع رسوخ پیدا کند.آنچه این ورزش را مفرح و زیبا می کند کوشش جمعی برای پیروزی است.
بی تردید در نظام سرمایه داری هر آنچه هست برای سود است و بس. فوتبال نیز از این قاعده مستثا نیست.میلیارد ها دلار در این دوره جام جهانی جابجا گشت و مافیای فوتبال از برگزاری تا پخش و شرط بندی ، سود های افسانه ای بردند. نظام سرمایه داری در روزهای پخش این مسابقات با بهره گیری از رسانه های تصویری تمام توان خود را بکار برد تا از مردم فقیر و محنت کشیده آفریقا تا سیاستمداران را به پای تلویزیون بکشاند و به این ترتیب حمله داعش و بحران اوکراین و تدارک حمله به غزه را را به حاشیه بکشاند. هیجان این بازی ها بهترین راه تخلیه اعتراضات سرکوب شده مردم در سراسر دنیا بود.
تیم ملی فوتبال ایران با تدارکی ناکافی، پرمسئله، و جنجال‌برانگیز، در بازی‌های جام جهانی برزیل حضور یافت. تیم فوتبال کشورمان که تنها برای دو بازی اول به لحاظ روحی آماده شده بود نشان داد که با داشتن مربی طراز اول و روحیه ای که سر منشا ملی و زدودن حقارت در سطح جهانی ، که برای مردم ایران حائز اهمیت است، می تواند بازی های زیبایی را به نمایش بگذارد.این گونه فوتبال بازی کردن ربطی به سیاست های انگلی اقتصادی و عملکرد فدراسیون برنمی گردد ،بلکه این گونه نتیجه گرفتن به تحقیر ملی در سطح جهان و آرزوهایی فرو خُفته برای پیروزی که می تواند این روح را در تک تک بازیکنانش ایجاد کند و بازیکنانی که اسطوره وار باید این خواسته را اجرایی کنند و مربی ارزنده اش برمی گردد. این گونه نتیجه گرفتن و آماده سازی تیم را می شود در شکست تیم فوتبال آمریکا از ایران در جام جهانی ۱۹۹۸ دید. سیستم آلوده سرمایه داری که با مافیای فوتبال در سراسر دنیا فعال است، در ایران نیز با فساد و رشوه خود را نشان داده است.در جامعه فوتبال ایران از سالها پیش کسانی که هرگز ورزشکار و ورزشی نبوده اند اختیار باشگاهها و حتا فدراسیون ها را دردست دارند. امروزه نه تنها فوتبال ما تحت تاثیرآلوده گی های بخش انگلی سرمایه داری قرار گرفته است ، بلکه بهترین رشته های ورزشی ما که از قدیم مدال آور بوده اند به روزی کشانده شده اند که ورزشکارانش دسته دسته به دلیل استفاده از مواد نیرو زا، ورزش این رشته ها را به کثافت کشانده اند. نقشه موذیانه ای که کشورهای حاشیه خلیج فارس برای نابودی ورزش ایران کشیده اند و توسط عوامل داخلی، آن را اجرایی می کنند.
در حال حاضر دنیای ورزش، به‌ویژه فوتبال، همچون وسیله‌یی تجاری و سیاسی مورد استفاده بسیار قرار می‌گیرد. ورزش علاوه بر اینکه خود به‌صورت کسب و کاری با درآمد هنگفت عمل می‌کند، در کنارِ خود با دیگر فعالیت‌های تجاری و بازگانی نیز درآمیخته است.
ورزشکارانِ رشته‌های پر‌طرفدار و پر‌تماشاگر، در مقام تبلیغ‌کنندگان کالاها در رسانه‌ها ظاهر می‌شوند، سهام باشگاه‌های ورزشی در بازارهای بورس معامله می‌شوند و حق امتیاز پخش رویدادهای بزرگ ورزشی به صدها میلیون دلار بالغ می‌شود. شرکت‌های چند‌ملیتی بر سر گرفتنِ حقِ امتیاز برای تبلیغ کالاهای‌شان از طریق و درخلال فعالیت‌های ورزشی به رقابت‌های مالی نجومی دست می‌زنند و بنگاه‌های شرط‌بندی هرساله میلیاردها دلار از شرط‌بندی‌ها سود می‌برند، که چنین شرایطی طبعاً زمینه‌های فساد مالی و به‌وجود آمدنِ باند‌های مافیایی در ورزش، به‌ویژه در فوتبال، را در سطح جهانی سبب می‌شوند. مانند آنچه در فوتبال ایتالیا رخ داد. این پدیده تنها به چند کشور در اروپا و آمریکا محدود نمی‌شود، بلکه پدیده‌یی است که در همه کشورهای سرمایه‌داری کم‌وبیش مشاهده می‌شود، و در کشور ما نیز از سالها پیش فعالیت‌هایی جدی و مشخص در زمینه تجارتی کردنِ ورزش در جریان بوده است که فساد را نیز به دنبال خود آورده است. جام جم آنلاین، ۲۵ دی‌ماه ۹۱، در مطلبی زیر عنوان: ”فساد در فوتبال؛ محرز اما اثبات‌نشدنی“، نوشت: ”غلظت فساد موجود در فوتبال ایران بیشتر شده و این غلظت همچنان به حالت تصاعدی بالا می‌رود. فساد در فوتبال ایران تنها به یک موضوع خاص مربوط نمی‌شود. فساد فوتبالی تنها به معنای مشکلات اخلاقی نیست، تبانی و شرط‌بندی هم به‌عنوان تنها معنای فساد به‌شمار نمی‌رود، پولشویی و ابهامات مالی نیز معنای خاص و بی‌بدیل فساد در فوتبال نیست، در واقع معنای فساد در فوتبال طویل‌تر و عریض‌تر از آن است که در یک واژه یا یک موضوع خاص گنجانده شود. فساد موجود در فوتبال ایران آنقدر پروبال گرفته که موضوعات مختلفی را شامل می‌شود و چهار موضوع مالی، اخلاقی، تبانی و دلالان مهم‌ترین موضوعات مرتبط با این فساد هستند.“
بی تردید یکی از بارزترین این افراد ”محمد رویانیان“، فرمانده کمیته، فرمانده نیروی انتظامی نور و استان مازندران، فرمانده پلیس ۱۱۰، فرمانده پلیس راهنمایی و رانندگی، و پس از آن مدیرعامل باشگاه پرسپولیس است، که در دوران فعالیتش تخلف‌های مالی و نابسامانی‌های فراوانی در این باشگاه بزرگ کشور روی داد. رویانیان در اردیبهشت امسال در ارتباط با اختلاس مالی‌ای بالغ بر ۱۷۳ میلیارد تومان، بازداشت اما پس از ۲۴ ساعت با وثیقه‌یی ۱۰۰ میلیارد تومانی آزاد شد.
وقتی در کشوری سیاست های صندوق بین المللی پول اجرا می شود و نابرابری طبقاتی در جامعه افزایش می یابد نمی توان ورزشی توانمند و ورزشکارانی مردمی پرورش داد.حسین فکری، جهان پهلوان تختی ، پرویز قلیچ خانی ، علی کریمی محصول جنبش آزادیخواهی کشوراند و ربطی به سیستم شاهنشاهی و یا نظام سرمایه داری کنونی ندارند.
مازیار گیلانی نژاد
۹۳/۰۴/۲۵
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد
