لازمه جلوگيری از تجزيه عراق، تشکيل دولت فراگير و ائتلافی است!

عروج داعش در عراق در زمان کوتاه و تصرف "موصل"، "تکريت" و مناطقی در استان های صلاح الدين و دياله و پيشروی به سوی بغداد، بهت و حيرت همگان و نگرانی جدی دولت ها و مجامع بين المللی و کشورهای هم جوار از جمله ايران را موجب شده است.

داعش (دولت اسلامی عراق و شام) افراطی ترين و بی رحم ترين جريان اسلامی است و هدفش برپائی "امارات اسلامی" و "رهائی از فرهنگ غرب" است. داعش جريانی تاريک انديش و به غايت ارتجاعی است. داعش بعد از تصرف هر منطقه نه تنها نيروهای امنيتی بلکه شيعيان، مسيحيان و ديگر مذاهب را می کشد و احکام شرعی بی رحمانه ای را به فوريت به اجرا می گذارد. گزارش ها نشان می دهد که مردم به خاطر امتناع از حضور در نماز جمعه، به زير شلاق کشيده می شوند. داعش با کاربرد واژه شام که منطقه گسترده ای از کشورهای عربی و اسرائيل را شامل می شود، به قلمرو خلافت بنی عباس اشاره دارد. "امارات اسلامی" به معنی بازگشت به قلمرو و دوران اقتدار خلافت عباسیان است.

اکنون داعش با تصرف سلاح های مدرن ارتش متواری عراق و با صدها ميليون دلار به غنيمت گرفته از بانک ها، بر توان خود برای تصرف ساير مناطق عراق افزوده و مشکل تامين سلاح و منبع مالی در جنگ عليه دولت اسد را برطرف کرده است. گفته می شود داعش ثروتمندترين گروه تروريستی است. داعش در صورت تصرف قدرت سياسی در عراق، به چاه های نفت و منابع درآمد آن دسترسی پيدا کرده و دولتی خشن تر و بی رحم تر از دولت طالبان (نيمه دوم دهه ١٩٩٠) برپا خواهد کرد. دولت بنيادگرای اسلامی در صورت تشکيل در عراق، به يک خطر جدی در خاورميانه و به کانون صدور تروريسم تبديل خواهد شد.

خطر داعش فرامرزی است و داعش تنها در مرزهای عراق و سوريه متوقف نخواهد ماند و به اقدامات تروريستی و نظامی در کشورهای ديگر روی خواهد آورد. داعش ايران را تهديد کرده و اعلام نموده است که: "بعد از تخریب "نماد شرک آلود در نجف، کربلاء و سامرا" در عراق، به ایران خواهیم آمد و مشهد ایران را با خاک یکسان خواهیم کرد."

زمينه های شکل گيری قدرت گرفتن داعش بيش از همه به حمله نظامی امريکا به عراق و درهم شکستن ماشين دولتی عراق توسط امريکا در شرايط ضعف مفرط جامعه مدنی و فقدان احزاب سياسی در عراق، حمایت مالی و تسلیحاتی برخی دولت های منطقه و نيروهای راست گرا در غرب از داعش، رقابت بين جمهوری اسلامی و عربستان، تقويت گرايش انحصارطلبانه شيعی در عراق توسط رژيم ايران، برهم زدن ائتلاف "العراقيه"، بی کفايتی، فساد و انحصارطلبی دولت مالکی، سرکوب و تحقیر تاریخی جامعه سنی در سوریه، شکست و تحقیر سنگین جامعه سنی پس از اشغال عراق توسط امريکا است.

قبل از قدرت گيری داعش، شهرواندان مقیم رمادیه، فلوجه و هویجه در اعتراض به سياست های نوری مالکی به خيابان ها آمدند و مطالبات خود را مطرح کردند. اما دولت مالکی تظاهرات مسالمت آميز آن ها را درهم کوبيد و به مطالبات آن ها بی توجه ماند. سياست های تبعيض آميز دولت مالکی و نارضايتی وسيع جامعه سنی از آن، زمينه ساز همدلی شهروندان مناطق تصرف شده با نيروهای داعش گرديده است.

در تصرف شهرهای سنی نشين عراق چندين سازمان  نظامی: شورای نظامی قبایل عراق، سازمان انصار اسلام، ارتش مجاهدین، ارتش اسلامی، گردان‌های انقلاب قرن بیستم و ارتش طریقت نقشبندی و بقايای ارتش صدام با داعش همراه شدند. اين سازمان‌ها به رغم اختلافات، اتاق عملیات مشترک تشکيل داده و با هم همکاری می‌کنند. در حال حاضر این اتاق، عملیات نظامی در استان‌های شمالی، غربی و میانی عراق را هماهنگ می‌کند.

اکنون وضعيت پيچيده ای در عراق شکل گرفته است. از يکسو داعش و متحدين او مناطقی از عراق را به تصرف خود درآورده و در حال پيشروی است و ار سوی ديگر دولت اقليم کردستان در مناطقی که مورد کشاکش ميان حکومت مرکزی عراق و دولت اقليم کردستان بودند، به تحکيم مواضع نظامی خود پرداخته است. اين وضعيت امکان تغيير در نقشه جغرافيائی عراق و احتمال تجزيه عراق به سه قسمت سنی ، شيعه و کرد را افزايش داده است. تجزيه عراق، کانون بحران خيز منطقه را شکل  خواهد داد.

راه برون رفت عراق از بحران فعلی تسلط يک بخش از عراق بر بخش های ديگر نيست. اين امر نه امکان پذير است و نه صلح را در عراق برقرار خواهد کرد. تناسب قدرت در عراق بگونه ای که در سال های گذشته بود، ديگر قابل دوام نيست. لازمه حل بحران عراق برقراری تناسب جديد قدرت بين جوامع شيعه، سنی و کرد و مشارکت دادن هر سه مولفه در منابع قدرت سياسی است. دولت نوری مالکی خود منشاء بحران در عراق است و نمی تواند و نمی خواهد از انحصارطلبی دست بردارد و مولفه های ديگر را در قدرت سهيم سازد. لازم است که نوری مالکی کنار رود و دولت فراگير و ائتلافی تشکيل گردد. نوری مالکی به جای تشکيل دولت فراگير و ائتلافی، با بسيج شيعيان و کمک های جمهوری اسلامی می خواهد داعش و متحدين آن را از پيشروی باز دارد و از مناطق سنی نشين عقب بنشاند. اين امر به جای حل بحران، به جنگ قومی ـ مذهبی دامن خواهد زد.

اقدام نظامی و لشکرکشی، راه حل بحران عراق نيست. راه حل بحران عراق، سياسی و ديپلماتيک است و تلاش های سازمان ملل متحد، کنفرانس کشورهای اسلامی و همکاری دولت امريکا، اتحاديه اروپا، ايران، عربستان و ترکيه را می طلبد. لازم است که دولت ايران در اين تلاش ها مشارکت کرده و از آن حمايت کند. حمايت از دولت شيعه و حفظ "اماکن مقدس شيعه" از گزند داعش و متحدين آن، نبايد دخالت نظامی ايران را موجب گردد. دخالت نظامی و وارد شدن در جنگ قومی ـ مذهبی و قرار گرفتن در جانب قطب شيعه، به زيان منافع ملی کشور ما است و پيآمدهای فاجعه باری برای کشور ما خواهد داشت.

سنی ها همانند عراق در کشور ما نيز تحت فشار هستند. چهار هم وطن سنی ما در دادگاه های فرمايشی حکومت ايران به اعدام محکوم شده اند. طی چند روز گذشته چهار بار آن ها را پای چوبه دار برده و بازگردانده اند. ما کشتارهای داعش در عراق را محکوم می کنيم و از حکومت ايران می خواهيم که به سرکوب و اعدام هم وطنان اهل سنت پايان دهد و حقوق آن ها را تامين نمايد.

اعلاميه هيئت سياسی ـ اجرائی سازمان فدائيان خلق ايران (اکثريت)
٣١ خرداد ١٣٩٣ (٢١ ژوئن ٢٠١٤)