بهمن در سال 1325 در بندر انزلی کوچه ندیمباشی بدنیا آمد ، او فرزند سوم ، از خانواده ای متوسط بود و پدرش زرگری کوچکی در خیابان سپه انزلی نبش کوچه داداشی داشت ،تصویری جدی و اغلب کتاب بدست و موقر،از نو جوانی او در مسیر مدرسه و خانه شان را، اغلب ، وبسیاری از بچه های محل و همکلاسی های او بیاد می آورند ،تا آنگاه که این تصویر در رخدادهای جوانی او فروزان اختری شود،در سال سوم دبیرستان، به تهران نزد دایی خود میرود و در مدرسه دارلفنون مشغول به تحصیل میشود، عباس جمشیدی رودباری گفته است: در کلاس پنجم دبیرستان دارالفنون ، با محفل چپی ،با ترکیب فرخ نگهدار ،حمید اشرف ،بهمن آژنگ و ایازی آشنا شده است، بهمن پس از فارغ التحصیلی ، ابتدا در رشته اقتصاد دانشگاه تهران مشغول بتحصیل می شود،بزودی متوجه می شود که به این رشته ،علاقه ای ندارد،در سال بعد در رشته زبان انگلیسی ی دانشگاه مشهد قبول می شود، سال 1347 در دانشگاه مشهد با حمید توکلی آشنا و در ابتدا او را با الفبای مارکسیسم آشنا می کند، آشنایی با برادران احمد زاده و توکلی ،او رادر موقعیت ارتباط پویان با حمید توکلی قرار میدهد، پویان در سفرهای متعدد به مشهد ،برخی از رمان ها و آثار مارکسیستی را برای مطالعه در اختیار توکلی قرار می دهد، از این جا بتدریج، چریک های فدائی خلق شاخه مشهد ،شکل می گیرد، خواهر حمید توکلی شهین توکلی که در دانشسرا مشغول تحصیل است توسط برادرش با آثار مارکسیستی آشنا میشود، و با پسر خاله خود سعید آریان ،که سپاهی دانش است ازدواج میکند،آریان در رشته تاریخ دانشگاه مشهد پذیرفته میشود ودر سال دوم از حمید توکلی کتاب هایی برای مطالعه میگیرد،آریان سئوالات خود را با غلارمرضا گلوی و بهمن آژنگ در میان میگذارد،.
و بدین ترتیب ؛شهین توکلی و سعید آرین و غلامرضا گلوی و بهمن آژنگ توسط حمید توکلی در ارتباط با امیر پرویز پویان قرار میگیرند. بهمن پس از فارغ التحصیلی،یکسال در خانه به ترجمه می پردازد و در تمامی این مدت با دوستانش در تماس است،و در سال 1349 مخفی میشود،در دی ماه 1349 شهین توکلی و سعید آریان به تهران می ایند، و طی قراری که حمید توکلی میدهد ،سعید با بهمن ملاقات می کند ،در این قرار،آژنگ از سعید میخواهد ؛که هر چه زودتر خانه ای تهیه کند،در تهران شهین توکلی ،سعید آریان و عباس جمشیدی رودباری و بهمن آژنگ ،تشکیل گروه می دهند،و بهمن رابط این گروه با پویان و درواقع هسته مرکزی سازمان چریک های فدایی خلق می شود.در 23 اردیبشت سال 50 بانک خیابان آیزنهاور توسط پویان ، حمید توکلی ،احمد زیبرم و سعید آریان و اسکندر صادقی نژاد مورد حمله و مصادره وجوه موجود،قرار می گیرد.
پس از شهادت پویان در خرداد1350 رابطه آژنگ با سازمان قطع میشود،و پس از مدتی توسط دانشجویی بنام مجتبی قره داغی با مسعود احمد زاده برقرار میشود.
دوران آشنایی بهمن با متفکرینی چون پویان و احمدزاده دوران پر بار برای ریزبینی ها و کنجکاوی های دائم و پیوسته او بود،وفاداری،استحکام شخصیت ،ذهنیت صمیمی و پرسشگری در چنان پیوندی از هستیش تبلور یافته بود؛که پیوسته دیگران را در موقعیت ؛ پرسش و استفهام ،و جستجوگری قرار میداد.
در زمستان سال 1350، در جریان دادرسی او و 24 تن از چریک های فدائی در بیدادگاه های نظامی شاه ، که گاهی در روزنامه ها و تلویزیون ایران انعکاس می یافت،بهمن ابتدا به حبس ابد و سپس در دادگاه تجدید نظر به اعدام محکوم و در 12 اسفند همین سال شهید گردید ، یاد و خاطره او در آرزوی ایرانی آزاد از یوغ استبداد ،برای تحقق آزادی و برابری و عدالت اجتماعی در یاد هر ایرانی آزاده و آگاه یاد بوده و بیاد خواهد ماند .
بهمن ماه 1390
جمع آوری شده ، از نشریات مختلف و گفتگو ها
از راست ،همکف، ردیف اول نفر اول، حمید توکلی- روی پله اول (ردیف دوم) دو نفرند ،نفر کناری در سمت چپ بهمن آژنگ
از راست پله دوم ،چهار نفرند ،نفر سوم دکتر استاد ادبیات دانشگاه مشهد ،که عکس مربوط به مراسم تودیع ایشان است ونفر چهارم محمد مختاری
از راست ،پله آخر ،سه نفرند، اولین نفر غلامرضا گلوی
