واقعیت این است که مرا رغبتی و شوقی واندک کششی بنوشتن این مقاله نبودست و نیست . ولی گاهی نیش چاقو ازگوشت عبور کرده و به استخوان می رسد . اینجاست که خواستن و نخواستن را معنایی نیست بایدت که کاری کرد .
روز جمعه ۲۷ دی ماه ( همین جمعه گذشته ) از سر بیکاری و یا کمی میل بسرگرمی ، دوساعت وقت عزیزم را دادم تا مسابقه بین پرسپولیس ( که هرچه کردند که آنرا پیروزی کنند نشد که نشد ) با استقلال ( که از تاج بودنش دور شده و نام جدید پذیرفته ) را تماشا کنم .
هرکه این بازی ندیده است ، حداقل دوساعت وقت را برده است . در هر حال شاید که خوانندگان عزیز این ایراد بر من بگیرند که ،، چرا همان دو دقیقه اول چشم از صحفه بر نداشتی و بکاری دیگر نپرداختی ،، . در جواب سوال دوستان باید عرض شود که ، این هم از جمله ثمرات درد اعتیاد بورزش است .
در هر حال این بازی چیزی نبود مگر یک سری حرکات با توپ که از فوتبال مدرن فاصله ای به درازا دارد .
در این بازی ، هرکسی که صاحب توپ می شد فکر می کرد ، باید که حتمان یکنفر را دربیل کند ، از یک حرکت ساده دور زدن صرف نظر کرده و به یک جنگ تن بتن مشغول می شد که حاصل کار هم بجز خطا از یکی از دو طرف چیز دیگری نمی شد .
متاسفانه :
هنوز این نکته را بازیکنانی که در محبوب ترین تیم های ایران بازی می کنند و باید که گران ترین های فوتبال ایران باشند ، نیاموخته اند که در طول نود دقیقه بازی ، در نهایت هر بازیکن بین دو تا سه دقیقه بیشتر صاحب توپ نیست . در زمان باقی مانده آنچه مهم است و می ماند، بازی بدون توپ است و تفکر اینکه ، در این فاصله چه باید کرد و کجا باید بود .
هنوز این موضوع برای بازیکنان میلیاردی ایران جا نیفتاده است که . توپ به بازیکن در حال حرکت باید پاس داده شود و ایستادن را در فوتبال امروز معنایی نیست .
نمیدانم اینان کجا فوتبال آموخته اند ، که فرانگرفته اند اینرا که ، اصل اولیه فوتبال دریافت توپ است . اگر نتوانی توپ را به خوبی و در حد ممکن راحت در سخت ترین شرایط و به بهترین فرم ممکن صاحب شوی ، شانس پیگیری باز با توپ را نخواهی داشت .
هرچه از این نکات فنی ابتدایی فوتبال و عدم اجرایش در این بازی بنویسم ، یک از صد نخواهد بود .
و اما خود بازی ، که درزمان تماشای آن می شد که راحت کتابت را بخوانی و وتخم مرغت را نیمرو کنی و چیز هم از دست هم نداده باشی، چه اتفاقی افتادو یا چه گلی بسر تماشاچیان در استادیم و یا خانه زده شد ؟ این جای تاسف است .
در طول زمان بازی تنها یک آفساید دیده شد . این یعنی اینکه هیچ فراری از بازیکنی بدون توپ صورت نگرفته و یا خط دفاعی پوشش آخر داشته و قصد حمله نداشته است و یا توپ پشت دفاع فرستاده نشد .
در طول بازی چهار یا پنج کرنر بیشتر دیده نشد و انهم تنها از تیم پرسپولیس . این یعنی اینکه فشار به تیم مقابل آنقدر زیاد نبوده که دفاع تن به کرنر دهد .
در طول بازی تنها چند فرار از سمت راست خط حمله پرسپولیس در نیمه دوم صورت گرفت که نتیجه کار صفر بود . دلیل نتیجه نگرفتن هم این است که .
اینگونه حمله ها باید سریع و برق آسا باشد و دارنده توپ دوکاررا باید که انجام دهد . یا با فرار تا نزدیک خط کرنر توپ را از زاویه بسته به زاویه باز بدهد . ویا اینکه در روی خطوط عمودی راست یا چپِ محوطه ۱۸ قدم حریف خط دفاع را باز کرده و با پاس موقعیت لازم برای گل زنی را فراهم سازد . تمامی اینها به سرعت بازیکن صاحب توپ بستگی دارد .
در این بازی حرکات و سرعت بازی چنان بود که گویا فیلم یک بازی دسته چهار لیگ المان را با نصف سرعت فیلم برداری شده بنمایش گذارده باشند .
در طول ۹۰ دقیقه باز تنها یک توپ در چهار چوب دروازه ها شلیک شد و آنهم ازیک بازی ایستگاهی و فول . که آخرش هم نفهمیدیم که به تیر دروازه خورد و یا دروازه بان آنرا دفع کرد .
خلاصه هرچه از بد بودن این بازی و تعداد خطاهای آن که هردقیقه یکی بود ، بنویسم هنوز آنقدر که بازی بد بوده بد ننوشته ام .
و اما دلیل اصلی من از این نوشتن ، اظهار فضل و یا برخ کشیدن سوادم در فوتبال نیست، چرا که میدانم تعداد کسان بهتر از من بیش از ان است که کم سواد تر از من در این ورزش وجود دارد .
چیزی که مرا واداشت که دست بقلم شوم ( انگشت برکلید های تحریر کامپیوتر بفشارم ) نظرات مربیان دو تیم و بازیکنان و سرپرستان و بخصوص اعلامیه مشترک بعد از بازی دوتیم است .
اقای دایی که در سطح جهانی برای خودش نامی دارد ، از دفاعی بازی کردن حریف شکایت دارد .
بابا جان من ، تو که خود دارای شعور و تجربه هستی . هیچ مربی تیمش را برای باخت و مناسب حال حریف بمیدان نمی فرستد . هر فنی بقول کشی گیر ها یه بدل هم داره . شما باید از اول بفکر بدل کاری می بودید .
اقای قلعه نویی هم از بازیکنانش ستایش می کند . یعنی فوتبال کشک و مردم یعنی هیچ . بابا جان گرفتن امتیاز اگر مهم است و گرفتن یک امتیاز بجای سه امتیازاز پیش برنامه ریزی بشود که دیگه فوتبال یعنی دهن درکشیدن تماشاچی ومفسر فوتبال . اگر شما همیگونه ۵ بازی را پیگیری کنید که ۱۰ امتیاز از دست داده اید و از صدر به وسط جدول خواهید رفت . پس این تصمیم از قبل گرفته شده و وقتی میگوید دستوری نبوده و سیاسیش نکنید . شک مردم را بالا می برید و حضور دستور های سازمانها امنیتی را عریان تر .
قربانت شوم هیچ بفکر این بوده اید که چند ده هزار نفر که به استادیوم آمده اند و چند میلیونی که پای تلویزیون نشسته اند . بفکر دیدن فوتبال هستند و نه خمیازه کشیدن . کجای دنیا به این نوع بازی می گویند فوتبال؟
و اما شرم آورترین نکته این تاتر بزرگ ،اعلامیه دوتیم و حمله به تلویزیون و رادیوست . اینکه این تلویزیون و رادیو چه هست و چه نیست در اینجا مطرح نیست . مهم نوع بیان در این اعلامیه است .
من چند سالی ست که به بچه های کوچک مهد کودکی موسیقی ( مقدمه موسیقی و ریتم ) درس میدهم و با بچه ها سرو کار دارم . باور کنید برخورد این حضرات که هرکدام برای خودشان تا عرش ادعا دارند ، شباهتی بفراوان دارد به واکنش های بچه های مهد کودک .
بچه ها وقتی بیکی از انان سازی را بدلیل می دهم بقیه هم می خواهند . وقتی می گوید که نمی شود و امکان ندارد . خواهند گفت ،، پس چرا اون داره ،، .
این بزرگان کوچک اندیش ، بجای پوزش طلبی از آن همه کثافتکاری که کرده اند و پی بردن به اینکه به خزانه ی ملت خیانت کرده اند و در برابر پول دریافتی و یا در حد پول دریافتی خدمت ( که همان بازی زیبای فوتبال باشد ) عرضه نکرده اند . جواب دادند که ،، شما هم از پول ملت استفاده می کنید ،، . این درست آنست که من از بچه های مهد کودک می بینم .
ببینید در سرزمینی که مدیران فوتبالش از دکتر اکرامی . آن بزرگمرد که هرچه داشت برای ورزش بکار برد و بارها بما می گفت ،، اول درس و اخلاق و بعد ورزش،، رسیده است به سردارهای شمشیر بند .
در فوتبالی که از بزرگانی مثل برومند و دهداری ، بیاتی ها و طیورچی و خیلی های دیگر رسیده است به علی پروین بی ادب و قلعه نویی و دادکان و علی دایی و . . . چه انتظاری باید داشت .
من همیشه یاد دکتر علی امینی می افتم ( از نظر سیاسی با ایشان کاری ندارم ولی هر حرف خوب و حرکت خوب از هر کس که باشد نیکوست ) که می گفت بجای فرستادن این تیم ها به خارج ، تشک کشتی و توپ فوتبال بین جوانان تقسیم کنید .
شما تا به امروز یک ورزشکار در سطح ملی از سیستان و بلوچستان دیده اید . این منطقه فراموش شده و در تهران علی دایی و قلعه نویی و بازیکنانی که اعصاب خردکن هستند در آمد میلیاردی دارند .
باور کنید یک موی آقا اورج ( مربی چند ده سال پیش راه آهن تهران )خودمان که سواد درست و حسابی هم نداشت می ارزد به صدتا علی دایی مهندس مولتی میلیاردر .
آن مرد از زمین خاکی راه آهن چندین بازیکن بزرگ در حد تیم ملی تربیت کرد . چقدر پول گرفت ؟ و چه زندگی داشت ؟ .
امروز سرداران سپاه دست روی فوتبال گذارده اند . البته که نه برای خدمت بورزش . بلکه برای کنترل هواداران و بردن سودهای کلان و بستن نفس تماشاچیان که گاه برای خود حق اعتراض در نظر داشتند .
قدیم تر ها هم ارتشیان در ورزش حضور داشتند با این تفاوت که ، آنان خود ورزشی بودند .
ایزد پناه نظامی بود ولی ورزشکار بود و خادم به ورزش . برادرش استاد ایزدپناه به دومیدانی ایران بی نهایت خدمت کرد .
از برادران بیاتی ّ یک پزشک بود و یکی نظامی ولی هر دو در تیم تاج سالها بازی می کردند ( یکی از انها که یادم نیست محمد بود یا محمود دروازبان تیم ملی بود ) .
مین باشیان نظامی بود . ولی در چند بازی سنگر بان تیم ملی بود .
تیمسار خسروانی ( که من دل خوشی از او ندارم ) ورزشکار بود و تیم تاج را پایه گذارد که در تمام رشته ها فعالیت داشت و ثمر بخش .
قبل از انقلاب ، وقتی که فوتبال اندک اندک داشت حرفه ای میشد . شهربانی و نیرو زمینی و نیروهوایی و لشگر گارد و . . . وارد ورزش شدند و برای این کار سرمایه گذاری کردند وخیلی ها را بخاطر ورزشکاربودن بخدمت گرفتند و صاحب شغل کردند .
می خواهم بگویم که حضور نظامیان در ورزش اگر درست باشد و حدف خدمت . میتواند ثمر بخش هم باشد .
تیم پاس خیلی راحت موی دماغ شاهین و تاج آن زمان شد و کلی بازیکن بزرگ به فوتبال تحویل داد و دوران سربازی خیلی ها را هم آسان کرد .
آقایان پرسپولیسی ها ، آقایان استقلالی ها باید که بدانید شما بابت بازی فوتبال دارید ازیکی از صندوق دولت پول دریافت می کنید ( دیگران هم از صندوق های دیگردولت ) هر نوع کم فروشی دزدی از بیت المال و توهین به ملت است .
شاید کمی دور از تصور باشد و اندکی سخت برای پذیرفتن ولی ،، فرهنگ جامعه با ورزش و هنر جامعه پیوند دارد . شما به فرهنگ جامعه خیانت می کنید . وخیانت هر نوع آن که باشد همان خیانت است .
باید بدانیم که :
رشد جامعه با رشد فکری و جسمی مردم هر کشوری پیوند دارد
شاد باشد
رضا بایگان
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد
