(۱)
گهواره ی کلمات است شعر
وقتی، قلب کودکی ات
در سینه میتپد
و میخواهی
جهان
قلمرو قاصدکهایی باشد
که پیامی
جز بهار و بوسه ندارند.
(۲)
شعر، نوری ست
که شکل قلب میدهد
به سایه ی من،
در راه خانه ی تو.
آذر۱۳۹۲
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد
