مسئولان و خبرگزاری های جمهوری اسلامی ، از بازگو نمودن علت اصلی عدم معرفی آقای جعفر توفیقی برای تصدی وزارت علوم ، طفره رفتند و یا دروغ گفتند ، مجيد انصاری معاون پارلمانی آقای روحانی ، روز سه‌شنبه 30 مهرماه ، به خبرگزاری ايرنا گفت که : «مجموعه شرايط برای معرفی جعفر توفيقی به مجلس شورای اسلامی مهيا نشد» آقای مجید انصاری اما برای مردم ایران توضیح نداد ه است که چه"مجموعه شرایط "ی مهیا نبوده است که جعفر توفیقی بعنوان وزیر پیشنهادی برای وزارت علوم به مجلس معرفی شود ؟! ایشان همچنین به خبرنگاران گفته است که : «معرفی نکردن آقای توفيقی به منزله عقب نشينی دولت در مقابل مجلس نیست ، رسانه های خارجی با دامن زدن به این خبر ، در جهت تخريب روابط دولت و مجلس گام بر می‌دارند! و درست در همان روز سه شنبه که مجید انصاری نماینده پارلمانی دولت "تدبیر و امید"، رسانه های خارجی را متهم میکرد که گویا قصد در برهم زدن روابط بسیار"حسنه"ی دولت و مجلس را دارند ، آقای علی مطهری نماینده مجلس شورای اسلامی ، در مورد علت عدم معرفی آقای جعفر توفیقی به عنوان وزیر علوم به خبرگزاری مهر چنین میگوید :
« رهبر جمهوری اسلامی ايران با معرفی جعفر توفيقی به عنوان وزير علوم، تحقيقات و فناوری به مجلس مخالفت کرده است.» آقای علی مطهری همچنین اضافه مینماید که : « به طور حتم دولت روحانی مصمم به معرفی توفيقی به عنوان وزير پيشنهادی علوم و تحقيقات و فناوری بود، اما طبق اطلاع من رهبر معظم انقلاب با معرفی وی به عنوان وزير پيشنهادی مخالفت کرده‌اند. » و بدین ترتیب معلوم میشود آن "مجموعه شرایطی" که موجب میشود حسن روحانی رئیس جمهور ، از معرفی کردن آقای جعفر توفیقی به عنوان وزیر علو م صرفنظر کند فقط و فقط مخالفت رهبر بوده است و نه هیچ چیز دیگری !
سخنان افشاگرانه علی مطهری مبنی بر مخالفت خامنه ای با آقای توفیقی ، قبل از معرفی ایشان به مجلس شورای اسلامی ، بدون شک به بیت رهبری میرسد و کارگزاران رهبر بلافاصله دست بکار میشوند که خودکامگی و کثافت کاری "آقا" را تمیز کنند! یک روز بعد از افشاگری علی مطهری ، این بار رئیس مجلس شورای اسلامی علی لاریجانی وارد میدان میشود و در جلسه علنی مجلس ، بدون اینکه نامی از علی مطهری ببرد برای خنثی نمودن گفته های او چنین میگوید :
« رهبری همیشه تلاش نمودند کارهای قوای سه‌گانه بر مبنای قانون اساسی تحقق یابد. طبعا وزرا توسط رییس جمهور انتخاب و به مجلس برای رای اعتماد معرفی میشوند. مجلس هم بررسی میکند و چنانچه افراد را دارای کفایت دید به آنها رای میدهد . لازم دیدم این نکته را عرض کنم که بی‌جهت در کشور منشا سوء تعبیر نشود ضمن اینکه طرح این مسایل معلوم نیست چه فایده‌ای برای کشور دارد، جدای از عدم صحت آن ، فایده‌ای هم برای کشور ندارد. با توجه به شرایط کشور تاکید می‌کنم بیش از هر زمان نیازمند وحدت هستیم که در کوران مذاکرات مهم همدلانه مذاکره‌کنندگان را در پیشبرد اهداف کشور پشتیبانی نماییم»
از واقعیت گوئی علی مطهری نماینده مجلس و دروغگوئی علی لاریجانی رئیس مجلس در مورد عدم رضایت خامنه ای با معرفی جعفر توفیقی به عنوان وزیر علوم که بگذریم ، حال ببینیم خود آقای جعفر توفیقی در این خصوص چه میگوید ؟ آقای توفیقی در پاسخ به سئوال خبرنگار خبرگزاری ایلنا ، که از او دلیل معرفی نشدن اش به مجلس برای گرفتن رأی اعتماد سئوال میکند ، مختصر و مفید چنین میگوید : «معرفی وزرای پيشنهادی از اختيارات رئيس جمهور است و ايشان تشخيص و نظر نهايی را می‌دهند و در نهايت به مصلحت نديدند که مرا به عنوان وزير پيشنهادی علوم به مجلس معرفی کنند.»
آقای جعفر توفیقی با این جمله کوتاه بدون اینکه وارد مقوله نقش خامنه ای و عدم رضایت او از تصدی ایشان به عنوان وزیر علوم سخن بگوید (چون میداند که دهها چاپلوس وطن فروش و ذوب شده در ولایت ، از قماش برادران لاریجانی و حسین شریعتمداری که در پشت عبای رهبر سنگر گرفته اند ، بسان گرگ ها ی درنده در کمین اند تا کسی بگوید بالای چشم رهبر ابرو است و این گرگها فوراً به او حمله کنند) آری آقای جعفر توفیقی از زوایه حقوقی و قانونی به مسئله نگاه میکند و تعیین و معرفی وزرا را جزو وظایف رئیس جمهور میداند و پاسخ سئوال را به شنونده ی صاحب عقل و خرد واگذار میکند تا قضاوت کنند که آیا آقای روحانی به وظیفه قانونی خود عمل کرده است یا خیر ؟ و آیا رئیس جمهور "تدبیر و امید" حتی در قد و قواره احمدی نژاد جسارت دفاع از همکاران خود را در مقابل زیاده خواهی های رهبر مطلق العنان دارد یا خیر ؟
و اما چرا خامنه ای برای جلوگیری از وزیر شدن آقای جعفر توفیقی این چنین شتابزده عمل کرد و حتی اجازه نداد حسن روحانی او را به مجلس معرفی کند تا لااقل نمایندگان سرسپرده در مجلس شورای اسلامی به ایشان رأی عدم اعتماد بدهند ؟ به باور نگارنده ، علت شتابزدگی خامنه ای در سد کردن راه جعفر توفیقی برای رسیدن به وزارت علوم را باید در ارتباط با فضای پلیسی و خفقان آلود دانشگاههای ایران جستجو کرد که رهبر و دارودسته های پیرامون او تلاش دارند تا از باز شدن فضای دانشگاهها و بطور کلی فضای آموزش و پرورش که در آنجا نسل جوان ایران حضور دارند جلوگیری بعمل آورد . سربلند کردن جنبش دانشجوئی ایران که همیشه پیشتاز مبارزات آزادیخواهانه مردم ایران علیه استبداد و دیکتاتوری بوده است ، مانند کابوسی ذهن علیل و فرسوده رهبرخودکامه را این روزها در مورد وزارت علوم ، به خود مشغول داشته است ، بهمین خاطر خامنه ای حاضر نبود در مورد گرفتن رأی اعتماد برای وزیر شدن آقای توفیقی کوچکترین ریسکی را تقبل نماید و اجازه دهد حتی ایشان به مجلس معرفی شود . عملکرد سه ماهه جعفر توفیقی برای خامنه ای کافی بود که خطرناک بودن ایشان را در وزارت علوم احساس نماید و اجازه ندهد پای اش برای گرفتن رأی اعتماد به مجلس برسد .
در مدت سه ماه و اندی که آقای جعفر توفیقی سرپرست موقت وزارت علوم بود ، ایشان برای باز نمودن فضای آموش عالی اقدامات مفیدی را از قبیل : بازگرداندن بسیاری از دانشجویان ستاره دار به دانشگاهها ، استخدام مجدد تعدادی از استادان دانشگاهها که در زمان احمدی نژاد ، بازنشسته و یا اخراج شده بودند ، برکنارنمودن تعدادی از نورچشمی ها و رؤسای دانشگاهها و دست نشاندگان رهبر که در زمان احمدی نژاد به مقام های بالا در آموزش عالی دست پیدا کرده بودند ، غیرقانونی شمردن مجوزی که احمدی نژاد برای تأسیس دانشگاه خصوصی خود گرفته بود و باز نمودن و بررسی برخی از پرونده های سؤاستفاده های مالی و شغلی در وزارت علوم ، از جمله خدمات آقای توفیقی در مدت کوتاه مسئولیت اش در وزارت علوم میتوان بوده است ، و همین ها کافی است که دیکتاتور فرو مایه و ضد دانش و دانشجو را به خشم آورده باشد تا اجازه ندهد چنین شخصی در کابینه "اعتدال" حسن روحانی به مقام وزیری برسد . از نگاه خامنه ای خودکامه وزیر خوب کسی است که خادم و سرسپرده رهبر باشد نه وزیری که خدمتگذار مردم و پای بند قانون .
نتیجه و حرف آخر : تاکنون چنین تصور میشد که رهبر خودکامه ، در انتخاب وزرای اطلاعات ، کشور ، خارجه ، نفت ، و تعیین فرماندهان ارتش و سپاه و بسیج و پلیس و شورای نگهبان و شورای تشخیص مصلحت و رئیس قوه قضائیه و مسئول صدا و سیمای جمهوری اسلامی و روزنامه های کیهان و اطلاعات و تعیین رؤسای دهها بنیاد و موسسه وابسته به رهبر و دولت دخالت مستقیم دارد ، ولی چنین بنظر میرسد که رهبر مطلق العنان جمهوری اسلامی به داشته های قبلی قانع نیست و هر روز که به مرگ نزدیک تر میشود دایره قدرت و اختیارات خود را افزایش میدهد ، همچنین هرچه زمان میگذرد و از انتخابات ریاست جمهوری خرداد 92 دور میشویم ، این واقعیت بهتر و بیشتر نمایان میگردد که رهبر مطلق العنان جمهوری اسلامی ، آقای حسن روحانی و دولت"تدبیر و امید" را با این هدف به میدان آورده است که خود را از مهلکه بحران خارجی و مناقشه هسته ای و تحریم های فلج کننده نجات دهد ، خامنه ای خودکامه حسن روحانی را نیاورده است که به بحران داخلی که ناشی از مدیریت فاسد سران حکومت اسلامی و خفقان و سرکوب نیروهای دلسوز و خدمتگذار مردم و دزدی های نجومی است خاتمه دهد و فضای جدیدی برای تنفس مردم ایران باز نماید .
آقای حسن روحانی که اینک گام به گام در مقابل رهبر فرومایه و ولایت مطلقه خامنه ای عقب نشینی مینماید و در برابر قانون شکنی های رهبر زبون سر خم میکند ، خوب است که تجربه ی همتایان قبلی خود را آویزه گوش قرار دهد و خطای آنان را تکرار نکند ، که در هر عقب نشینی تقویت خودکامگی رهبر و تضعیف نیروهای خدمتگذار مردم نهفته است . امید است که رئیس جمهور دولت"تدبیر و امید" فریاد و فغان مرحوم مهندس بازرگان نخستین رئیس دولت جمهوری اسلامی را بیاد بیاورد که پیوسته میگفت : با وجود دولت در دولت و بی قانونی در کشور ، کاری از پیش نمیرود .
2 آبان ماه 1392
24 اکتبر 2013
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد
