به خاطر ستاره

گذشتن ستاره را به سـِحر نورچاره کن
رغم هجوم خفتگی توماه را نظاره کن

نوید شو نوید شو شکفتن امید شو
رها خیال باطل ازغباراستخاره کن

ستاره گرچه گم شده ستاره های تازه را
ببین به سینه ی وطن یکی یکی شماره کن

زبان سرخشان شنو به پیش بازشان برو
کلام کهنه را بهل به روز نو اشاره کن

زواژه های آتشین،یکی یکی گلی بچین
و لعل ناب عشق را فقط به گوشواره کن

ببین چگونه می وزد به لطف باد ،یادشان
تمام شهر خفته را بدان پر از شراره کن

بنوش عطر خاوران، ز جا به جای خاکمان
شمیم آن چو بشنوی وضو بدان هماره کن

شب سیاه کهنه را رسیده وقت طی شدن
طلوع تازه ای سپس به خاطر ستاره کن

بگو تمام گفتنی جسارت خروش شو
نمانده نوبتی دگر گذر از استعاره کن

ویدا فرهودی
تابستان١۳٩٢