حضور نظامیان و سپاهیان ارشد در کابینه روحانی بسیار کم رنگ است . سپاهیانی که از دوره هاشمی تا احمدی نژاد ، وزارت خانه ها و مراکز قدرت را تسخیر کرده بودند ، اکنون مجبور به تخلیه این مراکز و بازگشت به پادگان ها هستند .
چرا سپاهیان در قدرت سهیم نخواهند بود ؟ آیا کشتیبان را سیاستی دگر است ؟ و آیا در پایان این چالش ، آرام می گیرند و به پادگان ها بر می گردند ؟ یا کاری می کنند کارستان ؟
به گمانم هدف روحانی از گزینش پور محمدی و علی ربیعی در کابینه ، بر این است که از حضور این دو مقام امنیتی مقتدر ، به عنوان سپر دفاعی در مقابل یورش احتمالی نظامیان ارشد به نهاد های دولتی قدرت ،بهره گیرد . اقتدار پور محمدی و اتوریته علی ربیعی ، دو مقام بزرگ امنیتی در کابینه ، دستان سپاهیان را از هر حرکت احتمالی بر علیه دولت روحانی بسته و شاید این آغازی بر افول قدرت اقتصادی - سیاسی سپاهیان ارشد باشد .
حضور جدی نظامیان در اقتصاد و سیاست از دوره هاشمی آغاز شد و در دوره احمدی نژاد به اوج خود رسید ، که پی آمد ناگوار و تلخی برای هر سه دولت به ارمغان آورد . افزون خواهی و اوباش گری نظامیان ، و ارعاب و استفاده از رانت گری ، سبب شد که سازوکار بازار آزاد از هم پاشیده و نظام عرضه و تقاضا بهم ریخته شود . از سوی دیگر ، نظامیان امکان نظارت و بازرسی نهادهای نظارتی را نابود کرده و یکه تاز میدان اقتصاد ایران شد ند . این رویه باسیا ست اقتصادی تیم روحانی هم خوانی ندارد . حذف سپاهیان از حوزه اقتصادی ، از اهم تصمیمات تیم اقتصادی وی می باشد و برای مقابله احتمالی با ا نان ، از تجربیات امنیتی خویش و تیم اش بهره می جوید .
اگر دولت روحانی بخواهد شرایط ناهنجار کنونی را سامان دهد ، ناگزیر است موسسات مالی و کارخانجاتی را که در دوره احمدی‌نژاد تحت عنوان خصوصی‌سازی در اختیار سپاهیان قرار گرفته از دست آنها خارج کند و نیز راه را برای دخالت سپاهیان در بازار بورس و بنگاه های سرمایه مسدود کند و این آغاز درگیری و تنش خواهد بود. بدون تردید حمایت خامنه ای از یکی از طرفین دعوا در شدت و یا کاهش تنش نقش موثری خواهد داشت .
نظامیان ارشدی که پادگان ها را ترک کرده و بر سرمایه های میلیاردی چنگ انداخته اند ، بدین سادگی به پادگان ها بر نمی گردند . و احتمالن این چالش ، منازعات کلانی را در بین اقتدار گرایان آغاز خواهد کرد . و این بار تضاد بالایی ها ، ما بین نظامیان و سپاهیان ارشد از یکسو و امنیتی ها از سوی دیگر خواهد بود . روحانی از استراتژی دقیق و بینش امنیتی قوی برخوردار است . اما یک اشتباه کوچک وی توپ را به زمین سپاهیان راهی خواهد کرد ، به این دلیل است که در کابینه خود از وجود ژنرال های امنیتی مقتدری همچون پور محمدی و علی ربیعی بیشترین بهره را خواهد برد . برای هردو سو ی نبرد ، آشکار است که حرف آخر را ولی فقیه خوا هد زد .
هرچند که روحانی در سی سال اخیر روابط خوبی با سپاهیان داشته ، اما با ترکیب کابینه موجود ، به سپاهیان هیچ سهمی نخوا هد داد و گویا این اعلان جنگ به آنان و شمشر ها را از رو بستن است
آیا در این رزمگاه جدال امنیتی ها و نظامیان ، برنده نهایی چه جریانی خواهد بود ؟
آیا سپاهیانی که در دودهه پیش قلعه های قدرت را در سیاست و اقتصاد تصاحب کرده ا ند ، با آرامی به پادگان ها برگشته و مراکز تسخیر شده در درازای ٢٤ سال اخیر را به یک رییس جمهور پنجاه و یک درصد ی واگذار خواهند کرد ؟
داستان زندگی سپاهیان در ٣٤ سال پیشین حکایت شگفت انگیز و تکان دهنده ای است . از آغاز ی بی رحمانه تا جلال و تروت و قدرت وانحراف و قساوت .آیا پایان این داستان در نهایت با نابودی قدرت و اقتدار آنان به آخر می رسد .؟
13 Aug. 2013
rezaalavim@yahoo.com
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد
