|
|
باری
آن رود را روایتِ دریا ، ترانه کرد.
در سرزمین باد که بیداد، ریشه داد
فریاد عاشقانه اش ، در صبح ِ سربلند
در جانِ عاشقانِ وطن ، نیز خانه کرد
| |
بیست وُ یکمین شماره ی "دفتر هنر" ، ویژه ی "علی اکبر دهخدا "ست که به سردبیریِ عزیز خاطره انگیزم: بیژن اسدی پور، در این روزها در امریکا نشر یافته است با ضمیمه ی دو "سی.دِیِ " تصویری وُ شنیداری که در ربط با این ویژه نامه ست. موسیقی متن آن، زاده ی ذهن ِهنرمندانه ی "مهرداد آبکناری "ست وگویندگی متن را میترا رشیدی ، پیش برده است
بیست سال است جامعه ی فرهنگی برون مرز ، شاهد انتشار ویژه نامه های "دفتر هنر" است که در هر شماره، به یکی از برجستگانِ گُستره ی فرهنگ وُ ادب وُ موسیقی ایران پرداخته است.
عشق، تنها عشق می تواند سامان بخش ِچنین ابتکار شایسته ای باشد که جانِ شیفته ی "بیژن "، شعله ور از این عاطفه ی عاشقانه ست.
دراین شماره ی دفتر هنر دوشعر از من آمده است که شعر نخست را در اینجا می خوانیم.
رضا مقصدی
با "دهخدا " ی واژه
پاییز را دوباره ورق زد
دستی که از سُلاله ی سر سبز ِ عشق بود.
معنای مهربانی ِجانی ، شکفته را
در رویش ِ ترانه ی تاریکِ روزگار
پیغام باغ کرد.
شعری نگفته گفت وُ به هر واژه ای که سُفت.
در جانِ عاشقانه ترین لحظه ها شکُفت.
وان شعر ناب را
منظومه ی معطر ِ اندام ِ باغ کرد.
آواز را به سینه ی تاریکِ شب، شکست.
با جانِ عاشقانِ چمن ، مثل صبحدم
سرمست تر نشست.
آری
بیداریِ زمانه ی در خواب رفته را
بر ما چراغ کرد.
درگوش ارغوان
یک شب که ماه، در قفس ِ آه ، خفته بود
از شمع های مُرده ی ما یاد کرده بود.
وان واژه را که عشق ِ " الف. بامدا د" بود
دلخسته تر سرود.
باری
آن رود را روایتِ دریا ، ترانه کرد.
در سرزمین باد که بیداد، ریشه داد
فریاد عاشقانه اش ، در صبح ِ سربلند
در جانِ عاشقانِ وطن ، نیز خانه کرد.
کلن. اسفند۹۱
reza.maghsadi1@gmail.com
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد
