خلاصه و منظور: اخیرا خاطرات آقای فریدون هجبری (هژبری)یکی از استادان سابق دانشگاه صنعتی شریف (آریامهر سابق) تهران تحت عنوان "بر آب و آتش" بدستم رسید که در اینجا اشاره ای به آن می کنم. از آنجائیکه
برای راقم بخش محتوی تاریخچه کوتاهی از دانشگاه صنعتی شریف (آریامهر) جالب بود به خواندنش علاقمند شدم. کمااینکه بنظر من چنین می رسد که برای روشن شدن سیستم دانشگاهی آن عصر ایران بهتر می بود حداقل به بعضی از مسائل مطرح شده در این بخش بیشتر پرداخته شود.
اما مرور کتاب بر حوادث سیاسی آن عصر طبعأ از زاویه خاص نگاه خاطره نویس انجام گرفته است، لذا حاوی مطالب قابل سوء تعبیری مثلأ در رابطه با فعالیت های دانشجویان طرفدار "سازمان مجاهدین خلق" بنظر می رسد، که شایسته است نویسنده برای رفع آن حداقل در چاپ بعدی تجدید نظر کند. مثلأ نویسنده باوجود اشاره به این سازمان و دانشجویان طرفدار آن در دانشگاه مذکور ضرورتی به مرزبندی میان خویش با ساختار استبدادی قدیم و جدید این سازمان و عمومأ با دیدگاه های مستبد مذهبی ایرانی ندیده است. درحالیکه این امر، حداقل در سالهای اخیر، می بایستی برای نویسنده روشن شده باشد.
به معنی دیگر هرچند این کتاب خاطرات خصوصی متعلق به نویسنده است اما پرداختن به مسائل اجتماعی و سیاسی بخشهای مربوطه کتاب را از حالت "خصوصی" خارج و به موضوعات عمومی مربوط به همه و مخصوصأ همه خوانندگان تبدیل می کند. لذا در مورد این بخشها نمی توان با اتکاء به معیار خصوصی بودن "خاطرات" قضاوت کرد. از این نکته نظر بهتر می بود که نویسنده بیشتر به موارد تخصصش که کار و تحقیق دانشگاهی است می پرداخت و اطلاعات بیشتری را در این موارد در اختیار خواننده می گذاشت و کمتر به موارد غیر تخصصی نظیر مطالب باصطلاح سیاسی می پرداخت. چون آنچه که در نوشته های ایرانی کم داریم موارد اولیه مذکور و نگاهی علمی و منطقی به مسائل فرهنگی ایران است. و آنچه که درآن ها اضافه داریم موارد ثانویه یاد شده و ملاحظه هر چیز از منظر دیدگاه های نپخته سیاسی است.
موفقیت نویسنده را در تکمیل و تجدید موارد پیشنهاد شده، خواهانیم.
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد
