امروز، زنان غربی به سوگ نشستهاند. نه تنها میلیونها زن که کتاب جنس دوم را خواندهاند، بلکه زنانی که ازتجزیه وتحلیلهای انقلابی ومبارزات سرسختانه اوبرای برابری جنسیتی، ناخودآگاه بهرهمند شدهاند.
ما، دخترانی دبیرستانی، ۱۵-۱۶ ساله و سربراه بودیم که کتاب جنس دوم، اذهان ما را روشن کرد. فکرنمی کنم هیچ کتابی مثل این کتاب وتا این اندازه ازطرف ما تفسیروتمجید شده باشد. سیمون دُبووار، با شرح داستان تاریخ ستم برزنان و با درهم شکستن مفهوم کلی «طبیعت زنانه»، ما را از یوغی هزارساله برگردن آزاد کرد.
بیاد دارم با خواندن این کتاب، احساس میکردم که درواقع بال درآوردهام. سیمون دُبووار میگفت: «چون من عمل کنید، نهراسید. رهسپارفتح دنیا شوید، دنیا از آن شماست.» این پیام بقدری روشن ومنصفانه بود که تمامی نسل من آن را درک کرد.
در نظرما، این آموزش سیمون دُبووار، امری قطعی بود که دیگرنمی شد هرگزازآن به عقب بازگشت.
سیمون دُبوواربا یک ضربهٔ چوبدستی سحرآمیزش به جزم اندیشی مقدس-مذهبی هزارسالهٔ تفکیک جنسیتی درکار، و درعین حال به یکی از بنیادهای پدرسالاری پایان داد.
محافظه کاران تمامی مراکزمتکی براطاعت بیچون و چرا، میتوانستند همچون گذشته به ما بتازند، اما ازاین پس دیگرهیچ چیزنمی تواند ما را متقاعد کند که کانون خانواده حیطهٔ زندگی ما ست وبچه داری وخانه داری سرنوشت محتوم ما. سیمون دُبووارازطریق نوشتهها ورفتارش راه درست را به ما شناساند.
با این وصف، طبیعتا «سیمون دُبوواربرای خوانندگان کتابش الگوئی شده بود. ما آرزوی داشتنِ شهامت، شجاعت و آزادگی او را درسرمی پروراندیم. چه مبارزسیاسی باشیم ویا نباشیم، ما فمینیست هائی شده بودیم که درملأ عام و درحیطه زندگی خصوصی، علیه ستمهای متعددی که او ما را به آنها آگاه کرده بود دست به افشاگری میزدیم.
بدینسان، ما فقط منادی عقاید اونبودیم بلکه احساس میکردیم که دختران معنویاش هستیم. اگرپی یر ماندس فرانس وژان پل سارتر تجسم ایده عدالت خواهی بودند – به ویژه با مبارزاتشان علیه استعمار- سیمون دُبووار، به خاطر مبارزهاش علیه ستم جنسیتی، درکنار آنها، درآرامگاه پانتئون برسَریر مینشیند. ازنظرما، او نیز تجسم ایده زیبای عدالت خواهی بود، زیرا راههای رسیدن به آزادی را برما گشود.
چه تضادی ونیز چه پیروزیای! این زن که هرگز نمیخواست بچه دارشود، درواقع مادرمعنوی میلیونها دختردرسراسردنیا شد. اگربعضی زنان، بعدا» با اوکمی فاصله گرفتند وحتی بعضی دیگربا او قطع رابطه کردند، ولی آنها امروزبه خوبی میدانند که او، بخشی اساسی ازخود آنهاست که به خاک میسپارند. خاک حاصلخیزی که به ما امکان داد که آن باشیم که امروزشدهایم.
عدهای دیگراین فرصت راغنیمت دانسته و خاطرنشان خواهند کرد که مراسم خاکسپاری سیمون دُبووار، مراسم خاکسپاری فمینیسم نیزخواهد بود. اما، حتی اگرچنین باشد، جائی برای تأسف نیست. زیرا این امربه سادگی به این معنی است که سیمون دُبووارتمامی مبارزات ایدئولوژیک را به پایان رسانده و درنهایت تمام پیروزیها را امکان پذیرساخته است.
آرام بخواب،ای فاتح عزیزسرزمینهای ناشناخته- وسرزمینهای هنوزدست نایافته - دختران تو فراموشت نخواهند کرد.
ترجمه: زهره ستوده- پاریس. مارس ۲۰۱۳
الیزابت بَدَنتِر (متولد ۱۹۱۴) ـ فیلسوف، فمینیست، محقق ومتخصص عصرروشنگری
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد