آقای مورسی، شما دسته گل نمی گیرید

مورسی رئیس جمهور مصر به آلمان آمده است. او در این سفر سعی می کند که آلمان را متقاعد کند که در مصر سرمایه گذاری کند و آلمان بخش هایی از وامی را که مصر از آلمان گرفته است ،را ببخشد. آلمان از نظر رابطه اقتصادی با مصر پس از امارات و عربستان سعودی در رتبه سوم قرار داد. سفر مورسی به آلمان در حالی که اعتراضات گسترده ای به روند سیاسی در این کشور وجود دارد، در عین حال انتقاداتی را هم در رسانه های آلمانی موجب شده است.
حامد عبدالصمد نویسنده و پولیتولوگ مصری که در آلمان زندگی می کند، در آستانه سفر مورسی به برلین نامه سرگشاده ای به او نوشته است که در اشپیگل انتشار یافته است. ابن نامه تا حدی به ما نشان می دهد که نگرانی ها و دغدغه های نیروهای سکولار در مصر امروز چیست. در زیر برگردان این نامه را می خوانید

نامه سرگشاده حامد عبدالصمد نویسنده مصری به مورسی در آستانه سفر او به آلمان

به عنوان یک مصری که هفده سال است که در آلمان زندگی می کنم، ارزو داشتم که ورود اولین رئیس جمهور کشورم که با انتخابات دمکراتیک انتخاب شده را با دسته گل در برلین خوشامد بگویم ولی خود را موظف می دانم به جای آن پرسش هایی از او داشته باشم.
پرسش هایی که نه فقط من بلکه میلیونها جوان مصری که احساس می کنند که در انقلابشان فریب خورده اند، دارند. گرچه شما به طور دمکراتیک انتخاب شده اید، ولی به هیچ وجه دمکرات نیستید. شما به طور قانونی به قدرت رسیده اید ولی قدرت شما مشروعیت ندارد. 52 در صد مردم مصر شما را انتخاب کرده اند، چون شما قول داده بودید رئیس جمهور همه مصریان خواهید بود و قانون اساسی را تصویب کنید که همه مردم را نمایندگی کند و قول داده بودید هدفهای انقلاب یعنی آزادی و عدالت اجتماعی و احترام به انسان را راهنمای سیاسی خود قرار دهید. ولی مدت کوتاهی بعد از انتخاب شما مشخص شد که شما یک کپی بدی از مبارک هستید. اخوان المسلمین شما یک شبه آن قانون اساسی را به تصویب رساندند که در آن نیروهای لیبرال و هم چنین زنان و مسیحیان حذف شدند و قدرت رئیس جمهور را افزایش دادند به گونه ای که تصور می رود که آنها نمی خواهند زمانی یک رئیس جمهور دیگری قدرت را به دست گیرد. شما جوانه های بحث اجتماعی در باره قانون اساسی را لگد مال کرده و بلافاصله قانون اساسی را که مورد اختلاف بوده را به رای گذاشتند.

کسانی که نقشه اسلامی ها را زیر سوال بردند به عنوان خائن معرفی شدند

اعتراضات گسترده به قانون اساسی را نادیده گرفتنید. شما اجازه دادید که طرفداران شما دادگاه قانون اساسی را بدست گرفته و مانع حکمی علیه آن شوند. شما اجازه دادید که اسلامی های مسلح تظاهرات مسالمت آمیز را در جلوی کاخ تان سرکوب کنند. طرفداران تان رای گیری قانون اساسی را به تصمیم در مورد بهشت و جهنم تبدیل کردند. کسی که طرفدار شما بود یک مسلمان خوب و آنکه با شما مخالف بودیک خائن غیر مسلمان معرفی شد. و بدین ترتیب شما در زمانی که باید برای آشتی ملی می کوشیدید، در بین مردم شکاف انداختید.
آقای رئیس جمهور بگویید که چه نیروی جادویی در قدرت نهفته است که این چنین در مدت کوتاه مانند مبارک رفتار می کنید. شما مخالفین خود را خائن می خوانید و به ساز اخوان المسلمین و سلفی ها می رقصید. پست های مهم را به جای آنکه به متخصصبن بدهید به افراد وفادار تان می دهید. و در صحبتهایتان وعده های توخالی در مورد رشد و توسعه و امنیت ملی میدهید و از توطئه های داخلی و خارجی که مانع ثبات مصر می شود، صحبت می کنید.

چرا تحمل انتقاد ندارید؟

مانند حزب مبارک، اخوان امسلمین شما می کوشد همه نهادهای کشور را با سرعت هرچه تمامتر تحت کترل بگیرد. قاضی های مستقل کنار گذاشته می شوند، رسانه های منتقد تخت فشار قرار می گیرند و هم زمان رسانه های دولتی مانند زمان مبارک تبدیل به دستگاه تبلیغاتی رئیس جمهور و اطرافیانش می شود.
در یک زمینه شما از مبارک جلو زدید: تعداد خبرنگارانی که در زمان شما از نظر حقوقی تخت تعقیب هستند، بنا بر گزارش "شبکه عرب برای حقوق بشر" بیش از تعداد خبرنگاران در دوران سلطه سی ساله مبارک است. فقط به خاطر توهین به رئیس جمهور بیش از 24 خبرنگار تحت تعقیبند.
چرا شما هیچ انتقادی را تاب نمی آورید؟ چگونه است که این انقلاب بزرگ را به چیزی مانند "توهین به رئیس جمهور" متهم می کنید؟ فراموش کردید که اگر این جوانان انقلاب به رئیس جمهور پیشین توهین و حمله نمی کردند شما الان رئیس جمهور نبودید؟ خبرنگاران در زمان شما نه تنها از نظر حقوقی تحت تعقیب قرار می گیرند بلکه بطور هدفمند مورد حمله قرار می گیرند. در این میان باید از سرنوشت همکارمان الحسینی ابوظیف یاد کنم که در 5 دسامبر 2012 مقابل کاخ شما توسط اسلامی ها ی مسلح به قتل رسید.
او توسط همان افراد مسلحی به قتل رسید که شما آنها را به مقابل کاختان دعوت کرده بودید تا شما را از تظاهرات کنندگان خشمگین در امان دارند. اقای رئیس جمهور چه کسی الحسینی را به قتل رساند؟ چرا دادگستری شما به جای اینکه قاتل ابو ظبف را بیابد، خبرنگاران را تحت تعقیب قرار می دهد. اکنون به یمن سیاست شما اشوب سراسر کشور را فرا گرفته است.

مصر به نهادهای قوی، شفافیت و فضای باز نیاز دارد

توریستها به مصر نمی آینند، سرمایه گذاران داخلی و خارجی پا به فرار می گذارند. هر روز از ارزش پول مصر کاسته می شود و اعنبار اقتصادی مصر برای وام گیری هر روز پایین تر می آید. همه اینها به خاطر این که امنیت و هم چنین سیاست قابل پیش بینی وجود ندارد.
مصر نمی تواند مانند ایران و عربستان سعودی به اسلامی شدن روی بیاورد. نمی توان مردم گرسنه را با شریعه سیر کرد و جوانانی که بر ترس غلبه کردند، دیکتاتور دیگری را تحمل نمی کنند. همین سلفی ها و جهادی ها که امروز از شما پشتیبانی می کنند، بزودی مقابل شما خواهند ایستاد. وقتی این مذهبی های افراطی بفهمند که شما فقط یک اپورتونیست سیاسی هستید وبرای شما نه خدا بلکه قدرت مهم است، در مقابل شما می ایستند. شما را غیر مسلمان می خوانند و با همان اسلحه ایی که اکنون شما مقابل لیبرالها می ایستید و به آنها اعلام جهاد می کنید، مقابل شما می ایستند. گرچه من مخالف سیاسی شما هستم، مایل نیستم که شکست بخورید زیرا این شکستی برای مصر خواهد بود. من مایلم که شما موضع خود را عوض کنید و براساس منافع مصر رفتار کنید نه بر اساس منافع اخوان المسلمین.
من مصر را هفده سال پیش ترک کردم زیرا آنجا نمی توانستم ازاد زندگی کنم. من در انقلاب 2 سال پیش شرکت کردم برای آنکه آرزوی یک مصر جدید را داشتم. اکنون می بینم که ما یک سیستم قیم مابانه دیگر را به جای یک سیستم قیم مابانه قدیمی نشاندیم. می دانم که دوران سختی را از مبارک به ارث برده اید ولی این نمی تواند تا ابد بهانه ایی برای بی کفایتی یک حکومت باشد و علاوه بر آن نمی شود میراث مبارک را با متد مبارک از بین برد.
مصر همانقدر به زنان و مسیحیان نیاز دارد که به مسلمانان. مصر به سیاستمدارانی نیاز دارد که اقتصاد و سیاست داخلی و خارجی را بشناسند نه متخصصان دعا و حدیث قران.
مصر به نهادهای قوی و شفافیت و فضای باز سیاسی صادقانه نیاز دارد.

خانم مرکل، مورسی شما را در آغوش نخواهد کشید

در مورد صادقانه: امروز شما در مورد یهودیان چگونه فکر می کنید؟ حتما به یاد می آورید که چند سال پیش اسراییل را خونخوار و از نسل میمون و خوک خواندید ؟ شما خواستید که مصریان فرزندان خود را نه تنها با تنفر از یهودیان و صهیونیستها پرورش دهند بلکه با تنفر نسبت به حامیان فرضی اش از جمله امریکا و فرانسه و همه اروپا. ایا در نظر دارید که از خانم مرکل و رسانه های آلمانی به خاطر بیاناتشان معذرت بخواهید قبل از آنکه تقاضای بخشش وام ها را داشته باشید. و مهم تر از آن آیا می توانید در مقابل رسانه های مصری از این اظهاراتتان عقب نشینی کنید. ایا می توانید این آموزش نفرت را از سیستم آموزشی مصرا کنار بگذارید. فکر نمی کنید زمان آن است که یک سیاست آموزشی جدید را جاری کنید که به جای حق بجانبی و دیگران را مقصر دانستن به احترام، تفکر ازاد و توانایی انتقاد از خود روی بیاورد؟ و با مشکلات به طور واقعی رو برو شود به جای آنکه با احساس برخورد کند.

آخرین قسمت نامه ام خطاب به صدر اعظم خانم مرکل است که پذیرای شما در برلین است.
خانم مرکل عزیز می دانم که شما اقای مورسی را آنطور که مبارک را در آغوش گرفتید، در اغوش نخواهید گرفت.
مشاوران شما حتما به شما گفته اند که اخوان المسلمین زنان را در فضای عمومی در آغوش نخواهند کشید. شما حتما به او دست خواهید داد و او مثل بسیاری از اسلامی ها دستش را پس نخواهد کشید، زیرا او به شما احتیاج دارد. او با شما در باره بخشش وام ها و حمایت مالی و سرمایه گذاری آلمان صحبت خواهد کرد. همه این ها را این کشور در کرانه نیل احتیاج دارد. اما عجله نکنید خانم مرکل، این کمک ها را با توسعه دمکراتیک این کشور در پیوند قرار دهید. نه فقط حفظ انتخابات دمکراتیک باید معیار باشد بلکه توجه به حقوق بشر، حمایت از اقلیت ها و شفافیت انتخابات.
از مورسی ضمانت قول هایش را بخواهید. زبرا قول های توخالی زیادی می دهد. مصر به حمایت شما احتیاج دارد اما هم چنین سزاوار آن است که یک رهبری سیاسی قابل اتکا داشته باشد که منافع همه مصریان را بر اورد و خواستهای انقلاب را نادیده نگیرد.