می دانی؟
صدای دوست داشتن به خواب زمستانی نمی روند !
این روزها پاییزی
با من همدردی می کنند
و می پرسند پس :
بهار سبز پنهان بیداری ما کی از راه می رسد؟
روز های سخت صبوری در پیش است ،
نمی دانم؟
در کدام خاک آرام آرام به خواب می روم ،
آری !
با هوای خوب تنت به باغ آسمان می روم
تا
تورا دوباره پیدا کنم ،
دیگر مگو تنها هستیم ،
تا هستیم ،
تنهایی در خانه ی ما نیست .
کامروز حسنی / آذر 91
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد
